Μια νέα, ανεξάρτητη μελέτη που παρουσιάσθηκε πρόσφατα στο AASLD (Ετήσια Συνάντηση της Αμερικανικής Ένωσης για τη Μελέτη των Νοσημάτων του Ήπατος) έδειξε ότι τα θεραπευτικά σχήματα βασισμένα στη χορήγηση πεγκυλιωμένης ιντερφερόνης άλφα-2α προσφέρουν υψηλότερα ποσοστά ίασης για τους ασθενείς με ηπατίτιδα C, σε σύγκριση με σχήματα άλλης πεγκυλιωμένης ιντερφερόνης.
Μελέτη Ασφάλειας και Ανοχής του Μιλάνου
Ο Καθηγητής Colombo, επικεφαλής του 1ου Τμήματος Γαστρεντερολογίας και του Ιατρικού Κέντρου Α.Μ. Migliavacca των Παθήσεων του Ήπατος στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνου, μαζί με τους συναδέλφους του, παρουσίασαν τα αποτελέσματα μιας μελέτης που έδειξε σημαντικά υψηλότερα ποσοστά ίασης στους ασθενείς που θεραπεύτηκαν με πεγκυλιωμένη ιντερφερόνη άλφα-2α /ριμπαβιρίνη σε σύγκριση με εκείνους οι οποίοι υποβλήθηκαν σε θεραπεία με πεγκυλιωμένη ιντερφερόνη άλφα-2β ριμπαβιρίνη (ribavirin), με τα ποσοστά αυτά να είναι 66% έναντι 54% (p=0.02), αντίστοιχα.
Η διαφορά ήταν ακόμη πιο ξεκάθαρη σε ασθενείς με τις πιο δύσκολες στη θεραπεία μορφές του ιού, εκείνους που είχαν προσβληθεί από γονότυπους 1 ή 4, με ποσοστά 48% έναντι 32% (p=0.02). Τα δύο θεραπευτικά σχήματα έδειξαν παρόμοια προφίλ ασφάλειας και ανοχής, με εξίσου παρόμοια ποσοστά σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών (2% και στα δύο σκέλη της μελέτης) και διακοπές θεραπείας λόγω παρενεργειών (7% έναντι 6%), αντίστοιχα.
‘Η μελέτη μας συνδυάζει τη δυναμική μιας τυχαιοποιημένης, ελεγχόμενης κλινικής μελέτης με τη γενική εφαρμογή που έχει μια μελέτη ‘καθημερινής κλινικής πρακτικής’, δεδομένου ότι περιέλαβε όλους τους ασθενείς στην κλινική μας, οι οποίοι ξεκίνησαν θεραπευτική αγωγή για ηπατίτιδα C και πληρούσαν τα απαραίτητα βασικά κριτήρια’, είπε ο Καθ.
Κολόμπο. ‘Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης αποδεικνύουν ότι τα ποσοστά επιτυχίας της θεραπείας στην ‘καθημερινή κλινική πρακτική’ μπορούν να είναι απολύτως συγκρίσιμα με εκείνα που σημειώθηκαν στις κλινικές μελέτες, και η ίδια και πάλι μελέτη αποδεικνύει επίσης ότι τα θεραπευτικά σχήματα με πεγκυλιωμένη ιντερφερόνη άλφα-2α επιτρέπουν σε σημαντικά μεγαλύτερο αριθμό ασθενών να επιτύχουν ίαση’.
Η Μελέτη Ασφάλειας και Ανοχής του Μιλάνου, τυχαιοποίησε 431 ασθενείς σε δύο ομάδες προκειμένου να λάβουν πεγκυλιωμένη ιντερφερόνη άλφα-2α ή πεγκυλιωμένη ιντερφερόνη άλφα-2β σε συνδυασμό με ριμπαβιρίνη και στις δύο περιπτώσεις.
Στην ομάδα που χορηγήθηκε πεγκυλιωμένη ιντερφερόνη άλφα-2α, η ημερήσια δόση ριμπαβιρίνης για τους ασθενείς με γονότυπο 1 και 4 ήταν 1000 – 1200 mg, με βάση με το βάρος, ενώ ασθενείς με γονότυπο 2 ή 3 λάμβαναν μια σταθερή ημερήσια δόση ριμπαβιρίνης 800 mg.
Στην ομάδα της πεγκυλιωμένης ιντερφερόνης άλφα-2β οι δόσεις της ριμπαβιρίνης ποίκιλαν από 800 mg μέχρι 1400 mg, με βάση το σωματικό βάρος κάθε ασθενούς για όλους τους γονότυπους.
Δεδομένου ότι η μελέτη αυτή χρησιμοποίησε διαφορετική δοσολογία ριμπαβιρίνης για κάθε σκέλος της μελέτης, δεν παρέχει τη δυνατότητα απευθείας σύγκρισης μεταξύ των δύο μορφών πεγκυλιωμένης ιντερφερόνης άλφα-2α, αλλά αντίθετα προσφέρει τη δυνατότητα σύγκρισης ανάμεσα στα συγκεκριμένα σχήματα συνδυασμού (πεγκυλιωμένη ιντερφερόνη άλφα-2α έναντι πεγκυλιωμένης ιντερφερόνης άλφα-2β).
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}