Έρευνα ρίχνει φως στα αίτια της επιληψίας

Η αναστολή στην αντίδραση μεταξύ κυττάρων του ανοσοποιητικού και αιμοφόρων αγγείων στον εγκέφαλο φαίνεται πως παίζει σημαντικό ρόλο στην επιληψία, σύμφωνα με Ιταλούς ερευνητές.

Η ανακάλυψη θα μπορούσε ενδεχομένως να σημαίνει ότι ορισμένα φάρμακα βασισμένα σε αντισώματα που έχουν σχεδιαστεί για να τροποποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα και χρησιμοποιούνται σε άλλες νόσους θα μπορέσουν ενδεχομένως μελλοντικά να πολεμήσουν την επιληψία.

Έρευνα σε ποντίκια έδειξε πώς τα κύτταρα ανοσοποιητικού που προσκολλώνται στα αγγεία του εγκεφάλου προκάλεσαν φλεγμονή που συνέβαλε σε επιληπτικούς σπασμούς, δήλωσε η Gabriela Constantin του Πανεπιστημίου της Βερόνα στην Ιταλία.

Το εύρημα θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες θεραπείες για την πρόληψη της νόσου, που επηρεάζει παγκοσμίως περίπου το 1% του γενικού πληθυσμού, σημειώνει η Constantin, επικεφαλής της έρευνας που δημοσιεύεται στο περιοδικό ‘Nature Medicine’.

Ο μηχανισμός αυτός δεν είχε θεωρηθεί ύποπτος στην επιληψία προηγουμένως, δήλωσε η ερευνήτρια.

Η επιληψία θεωρείται ανίατη, αλλά η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να ελέγξει τους σπασμούς στους περισσότερους ανθρώπους, αν και ορισμένες φορές μπορεί να έχει σοβαρές παρενέργειες.

Οι σπασμοί οδηγούν σε απώλεια συνείδησης, με το σώμα να τρέμει. Άνθρωποι που έχουν περισσότερους από έναν σπασμούς θεωρείται ότι έχουν επιληψία.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι κατά τη διάρκεια των σπασμών ο εγκέφαλος απελευθέρωσε χημική ουσία που οδήγησε τα λευκοκύτταρα να προσκολληθούν σε αγγεία. Τα κύτταρα του ανοσοποιητικού προστατεύουν τον οργανισμό από απειλές, όπως τα βακτήρια και οι ιοί.

 Όταν όμως προσκολλήθηκαν σε αγγεία του εγκεφάλου προκάλεσαν βλάβη, ελευθερώνοντας μόρια που προκαλούν φλεγμονή και συμβάλλουν σε σπασμούς, έδειξε το πείραμα στα ποντίκια.

Παρατηρήσαμε πολύ φλεγμονή σε αυτή τη διαδικασία όσον αφορά τη δημιουργία νέων σπασμών, δήλωσε η ερευνήτρια.

Ποντίκια που έλαβαν μονοκλωνικά αντισώματα για να μπλοκάρουν τα κύτταρα του ανοσοποιητικού από το να προσκολλώνται σε αγγεία είχαν σημαντική μείωση των σπασμών, σε μερικές περιπτώσεις 100%.

Πηγές:
‘Nature Medicine’