Τέσσερις μήνες αναμονή για ακτινοθεραπεία!

Σε ταλαιπωρία, πόνο και έξοδα που καταστρέφουν ολόκληρες οικογένειες, υποβάλλονται οι πάσχοντες από καρκίνο στην Ελλάδα.

Το δημόσιο σύστημα δεν είναι σε θέση να καλύψει τις τεράστιες ανάγκες των πασχόντων και των οικογενειών τους, καθώς δεν διαθέτει ούτε την ποσότητα ούτε την ποιότητα του εξοπλισμού που απαιτείται.

Χαρακτηριστικό είναι το ότι για να υποβληθεί κάποιος ασθενής σε ακτινοθεραπεία, πρέπει να περιμένει έως και τέσσερις μήνες!

Τα παραπάνω ανέφεραν την Τρίτη οι εκπρόσωποι της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Καρκίνου (4 Φεβρουαρίου).

Απαξίωση

Ο πρόεδρος της Εταιρείας Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας Γιώργος Πισσάκας κατήγγειλε ότι ακτινοθεραπεία του καρκίνου αντιμετωπίζεται από το ελληνικό δημόσιο με πλήρη αδιαφορία και απαξίωση.

Αυτό – είπε – είναι σαφές αν δούμε πόσα μηχανήματα ακτινοθεραπείας υπάρχουν στη χώρα μας:

“Με βάση τα διεθνή δεδομένα, η Ελλάδα έπρεπε να έχει περίπου 60 μηχανήματα, αλλά έχει 37, από τα οποία μόνο τα 24 είναι στον δημόσιο τομέα”.

Σύμφωνα με τον κ. Πισσάκα, αυτό κάνει εξαιρετικά σαφές γιατί οι λίστες αναμονής φτάνουν έως και τους τέσσερις μήνες.

Ο πρόεδρος της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας Ευάγγελος Φιλόπουλος τόνισε ότι η έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου μπορεί να σώσει ζωές.

Παρόλα αυτά – σημείωσε – η παρέμβαση της πολιτείας εξαντλείται σε παραινέσεις και σε ταμειακές διευκολύνσεις.

Κατανομή

Ο αντιπρόεδρος της Αντικαρκινικής Εταιρείας Αλέξανδρος Αρδαβάνης έκανε λόγο και για κακή κάλυψη της χώρας με ειδικά νοσοκομεία:

“Στην Ελλάδα υπάρχουν τέσσερα δημόσια ογκολογικά νοσοκομεία – τρία στην Αττική και ένα στη Θεσσαλονίκη – και ογκολογικά τμήματα σε όλα τα πανεπιστημιακά νοσοκομεία.

Εν τούτοις, η κατανομή παραμένει προβληματική, λόγω προβλημάτων στις υποδομές και τη στελέχωση με εξειδικευμένο προσωπικό”.

Ο γενικός γραμματέας της Εταιρείας Νικόλαος Κορδιολής υπογράμμισε ότι οι συνεχείς μειώσεις των δαπανών στην Υγεία, έκαναν δυσχερή την πρόσβαση των καρκινοπαθών στις θεραπευτικές δυνατότητες, αλλά και του γενικού πληθυσμού στα προγράμματα πρόληψης και έγκαιρης διάγνωσης.

Δ.Κ.