Τα ρομπότ επιτρέπουν στους χειρουργούς και τους ακτινοθεραπευτές να εργάζονται με μεγαλύτερη ακρίβεια. Ωστόσο, οι τυπικές επιπλοκές της χειρουργικής επέμβασης και της ακτινοθεραπείας δεν μπορούν πάντα να αποφευχθούν, όπως δείχνουν τα αποτελέσματα τυχαιοποιημένης μελέτης στο περιοδικό "European Urology".

Οι ασθενείς με εντοπισμένο καρκίνο του προστάτη έχουν στη διάθεσή τους διάφορες θεραπευτικές επιλογές. Μπορούν να κάνουν ριζική αφαίρεση του προστάτη, αν και αυτό μπορεί να συνεπάγεται βλάβη των νευρικών οδών που τροφοδοτούν την ουροδόχο κύστη και το πέος.

Ή μπορούν να επιλέξουν την ακτινοθεραπεία, η οποία μπορεί επίσης να βλάψει τον περιβάλλοντα ιστό. Η τρίτη επιλογή είναι η "ενεργός επιτήρηση" με τακτικές εξετάσεις.

Με τον τρόπο αυτό αποφεύγονται αρχικά τυχόν επιπλοκές, αλλά ο ασθενής διατρέχει τον κίνδυνο να χάσει την κατάλληλη στιγμή για θεραπεία.

Πολλοί ασθενείς δείχνουν σαφή προτίμηση αφού ενημερωθούν από τον γιατρό τους.

Η μελέτη PACE-A, στην οποία συμμετείχαν 8 κέντρα στο Ηνωμένο Βασίλειο, χρειάστηκε 10 χρόνια για να βρεθούν αρκετοί ασθενείς πρόθυμοι να επιλεχθούν ώστε να αποφασίσουν για το είδος της θεραπείας.

Το διάστημα μεταξύ Αυγούστου 2012 και Φεβρουαρίου 2022, 123 άνδρες τυχαιοποιήθηκαν σε ριζική προστατεκτομή ή ακτινοθεραπεία.

Συνολικά το 84% των επεμβάσεων πραγματοποιήθηκε με τη χρήση ρομπότ. Στο 75% των ακτινοθεραπειών χρησιμοποιήθηκε Cyberknife, το οποίο επιτρέπει τον περιορισμό του πεδίου ακτινοβολίας σε κλάσμα του χιλιοστού.

Ωστόσο, ακόμη και ένα ρομπότ δεν μπορεί πάντα να αποτρέψει τη σύνθλιψη, το τέντωμα ή ακόμη και την αποκοπή σημαντικών νευρικών χορδών.

Ακόμη και με ακριβή ακτινοθεραπεία, δεν είναι δυνατόν να αποφευχθεί η καταστροφή δομών που βρίσκονται στη σκιά ακτινοβολίας του όγκου. Αυτό περιλαμβάνει, για παράδειγμα, το ορθό, του οποίου η βλεννογόνος μεμβράνη είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη στην ακτινοβολία.

Αυτό εξηγεί γιατί συνεχίζουν να εμφανίζονται οι τυπικές επιπλοκές της χειρουργικής επέμβασης και της ακτινοθεραπείας.

Όπως αναφέρει ο Nicholas van As από το Royal Marsden NHS Foundation Trust στο Λονδίνο, το 50% των ασθενών εξακολουθούσε να χρειάζεται ένα ή περισσότερα επιθέματα κάθε μέρα δύο χρόνια μετά την προστατεκτομή για να συλλέγει τα ούρα που διαρρέουν από την ουροδόχο κύστη.

Μετά την ακτινοθεραπεία, η επιπλοκή αυτή εμφανίστηκε μόνο στο 6,5 % των ασθενών - κανένας ασθενής δεν χρειαζόταν επιθέματα πριν από τη θεραπεία.

Σε πολλούς ασθενείς, η ακράτεια ούρων βελτιώθηκε με την πάροδο του χρόνου. Ο τομέας της ακράτειας ούρων στο ερωτηματολόγιο EPIC, ο οποίος κυμαίνεται από 0 έως 100 βαθμούς, είχε μειωθεί σε πολύ κάτω από 40 βαθμούς κατά την πρώτη έρευνα μετά από ένα μήνα.

Μετά από 2 χρόνια, η βαθμολογία είχε αυξηθεί και πάλι σε διάμεση τιμή 77,3 μονάδες, αλλά εξακολουθούσε να είναι σημαντικά χαμηλότερη από ό,τι μετά την ακτινοθεραπεία, όπου οι συμμετέχοντες πέτυχαν την ιδανική βαθμολογία των 100 μονάδων.

2 χρόνια μετά τη ριζική προστατεκτομή, το 33% των ασθενών παραπονέθηκε για σεξουαλική δυσλειτουργία σε σύγκριση με το 18% μετά την ακτινοθεραπεία.

Στον σεξουαλικό τομέα του ερωτηματολογίου EPIC, οι ασθενείς συγκέντρωσαν μόνο 18 βαθμούς μετά τη χειρουργική επέμβαση σε σύγκριση με 62,5 βαθμούς μετά την ακτινοθεραπεία.

Συνεπώς, η στυτική δυσλειτουργία και η ακράτεια ούρων εξακολουθούν να αποτελούν συχνές επιπλοκές της ριζικής προστατεκτομής.

Αντίθετα, η δυσλειτουργία του εντέρου ήταν πιο συχνή μετά την ακτινοθεραπεία. Η βαθμολογία στον τομέα του εντέρου του ερωτηματολογίου EPIC είχε μειωθεί στους 87,5 πόντους μετά από 2 χρόνια.

Αυτή εξακολουθεί να είναι μια καλή τιμή. Ωστόσο, είναι γνωστό ότι πολλές επιπλοκές της ακτινοθεραπείας αναπτύσσονται μόνο μετά από πολλά χρόνια.

Αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν αιμορραγία, έλκη, στένωση και απόφραξη του εντέρου και συρίγγια.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
ΕΛΙΚΑΡ: Κοινωνική δράση υλοποίησης δωρεάν καρδιολογικού ελέγχου
13ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ασθενών: Οι ασθενείς και το αύριο της Υγείας
Συναγερμός για τη μικροβιακή αντοχή - Τι εντόπισε σε ελληνικά νοσοκομεία κλιμάκιο του ECDC