Αντιδράσεις πανεπιστημιακών γιατρών και φαρμακοποιών για τους νέους οργανισμούς των νοσοκομείων

Αντιδράσεις στους πανεπιστημιακούς γιατρούς και στους νοσοκομειακούς φαρμακοποιούς προκαλεί το προσχέδιο νόμου του υπουργείου Υγείας για τους νέους οργανισμούς των δημόσιων νοσηλευτικών ιδρυμάτων.

Το σχέδιο (εδώ), που δόθηκε την περασμένη Παρασκευή για διαβούλευση, προβλέπει ποσοστώσεις στη στελέχωση όλων των νοσοκομείων με ιατρικό και λοιπό προσωπικό, εξαίρεση των φαρμακοποιών από την ιατρική υπηρεσία και κινητικότητα γιατρών ΕΣΥ σε πανεπιστημιακές κλινικές.

Με ανακοίνωση που εξέδωσε τη Δευτέρα, το προεδρείο της Ανεξάρτητης Συνδικαλιστικής Κίνησης Επιστημών Υγείας επισημαίνει πως οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι δεν θα επιτρέψουν να υλοποιηθεί αυτή η καταστροφή:

“Το οφείλουμε, στο λειτούργημα μας, στο Πανεπιστήμιο, στους φοιτητές μας και βέβαια στην ελληνική κοινωνία”, επισημαίνει.

Παραθέτει, δε, το ψήφισμα της συνόδου των πρυτάνεων για το θέμα, το οποίο έχει λάβει υπόψη τις αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων των Ιατρικών Τμημάτων και των συγκλήτων των Πανεπιστημίων της χώρας.

Όργανα

Στο ψήφισμα αναφέρεται πως οι οργανισμοί των πανεπιστημιακών νοσοκομείων συγκροτούνται με αποφάσεις των θεσμικών οργάνων των Πανεπιστημίων (συνέλευση τμήματος, σχολής και σύγκλητο), έπειτα από έγκριση του υπουργείου Παιδείας.

Από νομικής πλευράς – σημειώνει – ένας οργανισμός νοσοκομείου εκδίδεται με Υπουργική Απόφαση.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, τόσο για τα πανεπιστημιακά όσο και για τα “μικτά” (αυτά που έχουν πανεπιστημιακές κλινικές αλλά δεν ονομάζονται πανεπιστημιακά, όπως το “Λαϊκό” και το “Ιπποκράτειο”, θα πρέπει να εκδίδεται Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) την οποία θα υπογράφουν οι υπουργοί Υγείας και Παιδείας.

Φαρμακοποιοί

Διαφωνίες με τους νέους οργανισμούς εκφράζουν και οι νοσοκομειακοί φαρμακοποιοί, οι οποίοι εκτιμούν πως δεν μπορούν να σχετιστούν με κανέναν άλλο κλάδο επιστημόνων Υγείας, παρά μόνο με αυτό των γιατρών.

Και αυτό, διότι η Φαρμακευτική Σχολή ανήκει στις Σχολές Επιστημών Υγείας με κοινό κορμό βασικών μαθημάτων (φαρμακολογία, φυσιολογία, τοξικολογία) με την Ιατρική Σχολή, ενώ οι νοσοκομειακοί φαρμακοποιοί έχουν συνάφεια αντικειμένου με τους γιατρούς σε ό,τι αφορά την φαρμακευτική αντιμετώπιση του ασθενούς και υπάρχει μεταξύ τους στενή και συνεχής επικοινωνία σε θέματα θεραπευτικής αντιμετώπισης και φαρμακευτικής φροντίδας αυτού.

Επιπλέον, βάσει του ΠΔ 108/93 υπάρχει οριοθετημένο περιβάλλον εργασίας (νοσοκομειακό φαρμακείο στο οποίο προΐσταται φαρμακοποιός με βαθμό διευθυντή), καθορίζεται σαφώς ο ρόλος του νοσοκομειακού φαρμακοποιού και αποδεικνύεται η άμεση συνάφεια με την ιατρική κοινότητα.

Εξέλιξη

Επίσης, στα διοικητικά θέματα (αξιολόγηση, εξέλιξη) ακολουθούνται ανάλογες διαδικασίες (βάσει σχετικών νομοθεσιών), ενώ από το 1997 οι νοσοκομειακοί φαρμακοποιοί καταλαμβάνουν διαβαθμισμένες θέσεις στο ΕΣΥ όπως και οι γιατροί (διευθυντές και επιμελητές).

Ως προς την ποσόστωση των υπηρετούντων φαρμακοποιών, υπάρχουν ευρωπαϊκές οδηγίες (1/50 κλίνες) από τις οποίες η Ελλάδα αποκλίνει σημαντικά μέχρι σήμερα.

Η Ελλάδα είναι από τις λίγες χώρες της Ευρώπης όπου δεν έχει ακόμη θεσπισθεί η ειδικότητα της Νοσοκομειακής Φαρμακευτικής, ούτε και η εξειδίκευση της κλινικής φαρμακευτικής.

Δημ.Κ.