Αλλεργική ρινίτιδα: Εμφανίζεται μόνο την άνοιξη;

Η αλλεργική ρινίτιδα είναι μια αντίδραση υπερευαισθησίας, με άλλα λόγια μια αλλεργική αντίδραση, σε διάφορες ουσίες, συνήθως που αναπνέουμε από τη μύτη. Αυτές οι ουσίες ονομάζονται αλλεργιογόνες και μπορεί να είναι η σκόνη του σπιτιού ή και η γύρις κάποιου λουλουδιού.

Είναι πολύ συχνή πάθηση, από τις συχνότερες παθήσεις όλων των ειδικοτήτων της ιατρικής. Μπορεί να αφορά μέχρι και το 20% του ενεργού πληθυσμού, δηλαδή ένας στους πέντε νέους ανθρώπους μπορεί να πάσχει από αλλεργική ρινίτιδα.

Έχει πολύ ενοχλητικά συμπτώματα που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και δυσκολεύουν την καθημερινή μας ζωή. Αυτά είναι: ρινόρροια (δηλαδή τρέχει νερό από τη μύτη), δυσκολία στη ρινική αναπνοή, συχνό και επαναλαμβανόμενο φτάρνισμα, και ‘φαγούρα’ στη μύτη.

Επίσης μπορεί να έχουμε φαγούρα στα μάτια - που δακρύζουν - και ενοχλητικές εκκρίσεις πίσω από τη μύτη που κατεβαίνουν στο λαιμό. Τέλος δεν είναι σπάνιες οι επιπλοκές, όπως ιγμορίτιδα με πρασινοκίτρινες ρινικές εκκρίσεις, ωτίτιδα, και φαρυγγίτιδα.

Βέβαια κάποιος που πάσχει από αλλεργική ρινίτιδα μπορεί να υποφέρει και από άλλες ‘αλλεργικές’ παθήσεις όπως το άσθμα και αυτό να δυσκολεύει τη διάγνωση και τη θεραπεία.

Πολλές φορές, αλλά όχι πάντα, η αλλεργική ρινίτιδα είναι εποχική, δηλαδή παρουσιάζει έντονα συμπτώματα σε συγκεκριμένες εποχές, όπως την άνοιξη και το φθινόπωρο. Μερικοί άνθρωποι έχουν και χαρακτηριστικό μήνα, π.χ. τον Μάιο που ανθίζει κάποιο λουλούδι.

Στην εποχή μας και μέσα στις μεγαλουπόλεις, τα λουλούδια μπορεί να έχουν αντικατασταθεί ως αλλεργιογόνα από το καυσαέριο, τη σκόνη του σπιτιού, χημικές ουσίες, και άλλες ρυπογόνες ουσίες. Μην ξεχνάμε ότι το κάπνισμα έχει πολλές αλλεργιογόνες ουσίες, όχι μόνο γι αυτούς που καπνίζουν αλλά και για τους ‘παθητικούς’ καπνιστές που εισπνέουν τον καπνό των άλλων.

Η διάγνωση θα μπει από το ιστορικό, την καλή κλινική εξέταση από ειδικό Ωτορινολαρυγγολόγο (όπως βλέπουμε στην εικόνα), και αν χρειάζεται με εξετάσεις αίματος και αλλεργικές δοκιμασίες στο δέρμα.

Η θεραπεία βασίζεται στην αποφυγή των αλλεργιογόνων (π.χ. να χρησιμοποιούμε ειδικά υποαλλεργικά σεντόνια και μαξιλαροθήκες, να σκουπίζουμε με ηλεκτρική σκούπα συχνά την κρεβατοκάμαρα), και στην κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή (χάπια και ρινικά σπρέι).

Σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να ωφελήσει και η ανοσοθεραπεία ή να προβούμε σε χειρουργικές επεμβάσεις αν συνυπάρχει στραβό ρινικό διάφραγμα και μόνιμη υπερτροφία ρινικών κογχών ή πολύποδες.

Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι, η αλόγιστη και για μακρύ χρονικό διάστημα, χρήση αποσυμφορητικών σπρέι στη μύτη καταστρέφει τον ρινικό βλεννογόνο με πολύ δυσάρεστες συνέπειες για την υγεία μας. Άρα δεν πρέπει να πέφτουμε στον πειρασμό να χρησιμοποιούμε τα σπρέι που διαφημίζονται ακόμη και στην τηλεόραση χωρίς να συμβουλευτούμε τον ωτορινολαρυγγολόγο που θα κάνει τη διάγνωση και θα συστήσει τη σωστή θεραπεία.

Τελικά, η αλλεργική ρινίτιδα είναι μια πολύ συχνή πάθηση που ταλαιπωρεί χιλιάδες συνανθρώπους μας, και όχι μόνο την άνοιξη, που με κατάλληλη αγωγή μπορεί να αντιμετωπιστεί και να βελτιώσει την καθημερινή ποιότητα ζωής.