Ραχίτιδα

Η ραχίτιδα και η ορτεομαλακία είναι διαφορετικές μορφές της ίδιας παθολογίας: της ανεπαρκούς ασβέστωσης του οστού.

Ανήκουν στις μεταβολικές παθήσεις των οστών.

Στα παιδιά (ραχιτισμός) προσβάλλει κυρίως τις περιοχές της ενδοχονδριακής ανάπτυξης. Στους ενήλικες, όλος ο σκελετός δεν ασβεστώνεται πλήρως και έτσι γίνεται «μαλακός» (οστεομαλακία)

Αίτια

Τα αίτια είναι πολλά όπως έλλειψη ασβεστίου, υποφωσφαταιμία (έλλειψη φωσφόρου), ή διαταραχές σε διάφορα σημεία κατά μήκος της μεταβολικής οδού της βιταμίνης D. Έτσι, μπορεί να έχουμε ανεπαρκή πρόσληψη αυτής από την διατροφή, μειωμένη έκθεση στο φως, δυσαπορρόφηση από το έντερο ή μειωμένη παραγωγή της ενεργού μορφής της λόγω ηπατοπάθειας ή νεφροπάθειας.

Κλινική εικόνα

Το βρέφος με ραχίτιδα μπορεί να παρουσιαστεί με τετανία ή σπασμούς. Υπάρχει καθυστερημένη ανάπτυξη, νωθρότητα και μυϊκή αδυναμία. Πρώιμες οστικές αλλοιώσει είναι η παραμόρφωση του κρανίου, η πάχυνση των γονάτων, ποδοκνημικών, καρπών λόγω υπερτροφίας των επιφύσεων.

Επίσης οι κνήμες παρουσιάζουν χαρακτηριστικά κύρτωσης. Μετά την έναρξη της βάδισης, οι παραμορφώσεις των κάτω άκρων επιδεινώνεται και η καθυστέρηση της ανάπτυξης γίνεται πλέον προφανής. Σε βαριές περιπτώσεις έχουμε παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης, ραιβά ισχία και κύρτωση ή κατάγματα των μακρών οστών.

Όταν υπάρχουν σαφή κλινικά και ακτινολογικά ευρήματα, η διάγνωση είναι προφανής. Σε πιο άτυπες μορφές της νόσου, τη διάγνωση θα θέσει η βιοψία οστού.

Θεραπεία

Η θεραπεία είναι αιτιολογική, περιλαμβάνει μεγάλες δόσεις βιταμίνης D, χορήγηση ασβεστίου ή φωσφόρου αναλόγως, ενώ οι οστικές παραμορφώσεις μπορεί να χρειασθούν ακινητοποίηση σε ένα νάρθηκα ή χειρουργικές επεμβάσεις (οστεοτομίες).