Λαπαροσκοπική αποκατάσταση κήλης

Τα τελευταία 20 χρόνια, μια επαναστατική μέθοδος, η λαπαροσκοπική επέμβαση αποκατάστασης κηλών, βρίσκει ολοένα και περισσότερους ένθερμους υποστηρικτές.

Εάν ο χειρουργός είναι εκπαιδευμένος και έμπειρος στη λαπαροσκοπική αποκατάσταση τότε μπορεί να επιλέξει τη λύση αυτή η οποία αποτελεί την καλύτερη λύση για τον πάσχοντα, καθώς αφενός μεν προσφέρει όλα τα πλεονεκτήματα της ατραυματικής ενδοσκοπικής χειρουργικής, αφετέρου δε εμφανίζει μηδαμινά ποσοστά υποτροπής.

Τι είναι η κήλη;

Κήλη εννοούμε το φαινόμενο κατά το οποίο τα εσωτερικά στρώματα των κοιλιακών μυών αδυνατίζουν, δημιουργώντας ένα χάσμα μέσα από το οποίο προβάλλει σπλάχνο. Το πρόβλημα αυτό αν δεν αντιμετωπισθεί έγκαιρα, μπορεί να οδηγήσει σε είσοδο και συστροφή του εντέρου, που μερικές φορές ανατάσσεται εύκολα από τον ίδιο τον ασθενή, στις περιπτώσεις όμως που δεν ανατάσσεται απαιτείται επείγουσα επέμβαση (για παράδειγμα, στην περίσφιξη, δηλαδή τον ‘στραγγαλισμό’ του εντέρου, η οποία οδηγεί στον λεγόμενο αποφρακτικό ειλεό, δηλαδή την ισχαιμία και εν συνεχεία νέκρωση του εντέρου με επακόλουθο την περιτονίτιδα και σηψαιμία).

Φαντασθείτε την σπουδαιότητα της επιπλοκής, όταν στην περίπτωση αυτή ο ασθενής έχει μόλις 4 με 6 ώρες περιθώριο προκειμένου να υποβληθεί σε επέμβαση, διαφορετικά θέτει σε κίνδυνο το έντερό του, να χρειασθεί δηλαδή αφαίρεση τμήματος αυτού, ή να υποστεί περιτονίτιδα με κίνδυνο ακόμα και τον θάνατο!.

Υπάρχουν διάφορες επιλογές ως προς τη θεραπεία της πάθησης, ή θεωρείται μονόδρομος η χειρουργική επέμβαση;

Δεν υπάρχουν πολλές επιλογές για κάποιον που πάσχει από κήλη. Η συντηρητική αγωγή με χρήση κηλεπιδέσμου δεν συνιστάται διότι δεν είναι αποτελεσματική, εκτός του ότι μπορεί να προκληθούν ακόμα και συμφύσεις. Όλες σχεδόν οι κήλες απαιτούν χειρουργική επέμβαση.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι χειρουργικής επέμβασης;

Οι χειρουργικές επεμβάσεις μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ΄90, γινόντουσαν με τον κλασικό τρόπο της ανοιχτής χειρουργικής. Από τις αρχές της δεκαετίας του ΄90 όμως, μια νέα μέθοδος, άλλαξε κυριολεκτικά τα δεδομένα σε πολλές χειρουργικές επεμβάσεις.

Πρόκειται για τη λαπαροσκοπική αποκατάσταση της κήλης, όπου με την μέθοδο αυτή, ένα λαπαροσκόπιο, δηλαδή ένα μικροσκοπικό τηλεσκόπιο συνδεδεμένο με μία ειδική κάμερα εισάγεται μέσω ενός σωλήνος διαστάσεων 5 έως 10 χιλιοστών, επιτρέποντας έτσι στον χειρουργό όχι μόνο να βλέπει την κήλη και τον περιβάλλοντα ιστό, αλλά ακόμα μεγαλύτερο κατά 10 έως 15 φορές από ότι είναι στην πραγματικότητα.

Συγχρόνως, άλλοι δύο σωλήνες, 5 χιλιοστών, εισάγονται στον εξωπεριτοναϊκό χώρο επιτρέποντας στον χειρουργό να δουλέψει εσωτερικά. Η κήλη αποκαθίσταται από την πίσω πλευρά του κοιλιακού τοιχώματος, με την προσθήκη ενός μεγάλου τεμαχίου χειρουργικού πλέγματος (πολύ μεγαλύτερου από ότι στην ανοιχτή επέμβαση), το οποίο εφαρμόζεται πάνω στη βλάβη της κήλης και σταθεροποιείται στη θέση του με μικρά χειρουργικά ράμματα η clips τιτανίου.

Η επέμβαση αυτή γίνεται συνήθως με γενική αναισθησία ή ενίοτε με περιοχική ή επισκληρίδιο και διαρκεί μισή έως μία ώρα το πολύ. Η τεχνική αυτή επιτρέπει στον ασθενή να αναρρώσει πιο γρήγορα και να έχει μικρότερη μετεγχειρητική ταλαιπωρία.

Μετά από μία με δύο μέρες μετά την επέμβαση, αισθάνεται και είναι απολύτως υγιής, απαλλαγμένος από τις ενοχλήσεις του και επιστρέφει άμεσα στις καθημερινές του δραστηριότητες, ενώ με την πάροδο των εβδομάδων, όλα τα σημάδια της επέμβασης εξαφανίζονται πλήρως, διασφαλίζοντας έτσι το επιθυμητό άριστο αισθητικό αποτέλεσμα, όπως μόνον η φύση ξέρει να δημιουργεί.

Ποια είναι τα πλεονεκτήματα, γενικότερα, από μια λαπαροσκοπική αποκατάσταση κήλης;

Είναι παντελώς αναίμακτος. Η μικρή, σχεδόν αόρατη τομή των 5 μόλις χιλιοστών (!) που πραγματοποιείται προκειμένου να εισέλθουν τα λαπαροσκοπικά όργανα, πραγματοποιείται μόνο στο δέρμα και όχι στους μυς όπως απαιτείται στην κλασική ανοιχτή επέμβαση.

Ένα δεύτερο σημαντικό στοιχείο, είναι η σχεδόν παντελής απουσία μετεγχειρητικού πόνου, σε αντίθεση με τους ισχυρούς πόνους της κλασικής επέμβασης, ενώ σε περίπτωση εκδήλωσης απειροελάχιστου πόνου, αυτός αντιμετωπίζεται με ελαφρά αναλγητικά.

Από ιατρικής πλευράς, σε περιπτώσεις κατά τις οποίες στον πάσχοντα επιβάλλεται να χειρουργηθούν συγχρόνως αμφοτερόπλευρες βουβωνοκήλες, η επέμβαση πραγματοποιείται ταυτόχρονα μέσα από τις ίδιες μικροτομές των μόλις 5 χιλιοστών χωρίς να απαιτείται και νέα τομή.

Το σημαντικότερο όμως , είναι το γεγονός ότι η παραμονή του ασθενούς στο νοσοκομείο περιορίζεται σε λίγες μόνον ώρες, έως το πολύ μία μέρα. Ο χειρουργημένος μπορεί να περπατήσει και να καθίσει την ίδια μέρα, ενώ η επιστροφή στην εργασία και στις καθημερινές του δραστηριότητες όπως είναι το μπάνιο, το ανέβασμα μιας σκάλας, η οδήγηση, το σήκωμα βάρους έως 5 κιλά, ακόμα και οι σεξουαλικές δραστηριότητες, αποκαθίστανται μέσα σε διάστημα 3 έως 5 ημερών.

Η λαπαροσκοπική επέμβαση, εγγυάται ένα άριστο αισθητικό αποτέλεσμα μια και δεν υπάρχει ουλή, ενώ από ιατρικής πλευράς, επισημαίνω την μη δημιουργία φλεγμονών, αλλά ούτε και μετεγχειρητικών λοιμώξεων. Συμπληρωματικά, η λαπαροσκοπική τεχνική θεωρείται ιδανική για αποκατάσταση όλων των ειδών κήλης που τους έγινε αποκατάσταση με ανοιχτή τεχνική και υποτροπίασαν.

Υπάρχουν ενδεχομένως επιπλοκές σε μια λαπαροσκοπική αποκατάσταση της κήλης;

Μηδαμινές, όπως αιμάτωμα ή φλεγμονή.

Μετά τη λαπαροσκοπική επέμβαση, υπάρχει κίνδυνος επανεμφάνισης της κήλης;

Σε πρόσφατη ανακοίνωσή μας, η οποία δημοσιοποιήθηκε στο διεθνές συνέδριο λαπαροσκοπικής χειρουργικής στη Νέα Υόρκη (SAGES), αναφέραμε ότι επί 1.500 επεμβάσεων κήλης σε διάρκεια 10 ετών, υπήρξαν ελάχιστες υποτροπές σε ποσοστό λιγότερο του 1% .

Πώς γίνεται η επέμβαση στη βουβωνοκήλη;

Η Εξωπεριτοναϊκή αποκατάσταση(TEP), πραγματοποιείται εξωπεριτοναϊκά, δηλαδή ανάμεσα στους μυς και το περιτόναιο. Αφού αναγνωρισθεί η κήλη και αναταχθεί το έντερο, τοποθετείται το πλέγμα, το οποίο καλύπτει όλο το άνοιγμα στους μύες και επεκτείνεται στη γύρω περιοχή περίπου 3-5cm μη επιτρέποντας έτσι να ξαναβγεί κήλη στο ίδιο, ή άλλο σημείο της βουβωνικής χώρας.

Οι διαστάσεις του πλέγματος συνήθως είναι 10x15 εκατοστά και είναι μη απορροφήσιμο.

Τα ίδια ισχύουν και για τις επεμβάσεις κοιλιοκήλης;

Η μεθοδολογία της λαπαροσκοπικής επέμβασης, είναι η ίδια. Δηλαδή με δύο-τρεις τομές των 5 χιλιοστών και μια του ενός εκατοστού τοποθετούμε πλέγμα διαμέτρου έως και 30 εκατοστών, καλύπτοντας έτσι το άνοιγμα που υπάρχει στο κοιλιακό τοίχωμα, συνήθως ως αποτέλεσμα μιας ανοιχτής επέμβασης κοιλιάς.