Η Αγγελική Λαμπρακάκη ήταν 16 ετών, μαθήτρια Λυκείου, όταν η μητέρα της, Γεωργία Σιγγιρίδου (φωτογραφία κάτω), διαγνώστηκε για δεύτερη φορά με καρκίνο του μαστού. Το σοκ για την ίδια και την οικογένεια μεγάλωσε όταν ο γονιδιακός έλεγχος στον οποίο υποβλήθηκε η έφηβη κοπέλα έδειξε 82% πιθανότητα να αρρωστήσει κι εκείνη. Αυτό την οδήγησε σε προληπτική διπλή μαστεκτομή μερικά χρόνια αργότερα.

Η Αγγελική, η οποία σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών του ΑΠΘ, αξιοποίησε την καλλιτεχνική δημιουργία ως μέσο για να εκφράσει τα συναισθήματα που βίωναν η ίδια και η μητέρα της: Φωτογράφισε τα τραυματισμένα τους σώματα και προσπάθησε ομορφύνει ουλές και ράμματα, στολίζοντάς τα με χρωματιστές κλωστές και λουλούδια.

Μητέρα και κόρη βρέθηκαν το πρωί της Παρασκευής στο νοσοκομείο "Παπαγεωργίου", όπου φιλοξενείται η πρωτότυπη έκθεση της 24χρονης σήμερα Αγγελικής, με τίτλο "Beauty Out Of Damage", στο πλαίσιο εκδήλωσης του Τμήματος Μαστού του Ακτινοδιαγνωστικού Εργαστηρίου και του Συλλόγου Φίλων του Νοσοκομείου Παπαγεωργίου "Η Αντηρίδα", με αφορμή τον Οκτώβριο, μήνα ευαισθητοποίησης για τη συγκεκριμένη μορφή καρκίνου.

Οι δυο τους μίλησαν στο iatronet.gr για τα βιώματά τους και έστειλαν ηχηρά μηνύματα θάρρους, αισιοδοξίας και αλληλεγγύης, τονίζοντας την αξία της αυτοεξέτασης και του τακτικού προληπτικού ελέγχου.  

"Και το θάρρος έχει ομορφιά"

"Όταν η μητέρα μου αρρώστησε για δεύτερη φορά, μας επηρέασε όλους στην οικογένεια. Ακόμη περισσότερο όταν βρέθηκα θετική στο τεστ κληρονομικότητας με πιθανότητα 82% να αρρωστήσω. Τότε μου συνέστησαν να κάνω διπλή μαστεκτομή ως τα 25 μου και να βγάλω τις ωοθήκες μου μέχρι τα 35", λέει η Αγγελική. Σε έναν από τους επόμενους ετήσιους ελέγχους, στα 20 χρόνια της, βρέθηκε ένας μικρός όγκος, χωρίς κακοήθεια, που όμως έπρεπε να αφαιρεθεί. "Τότε, έλαβα την απόφαση να κάνω αμέσως το προληπτικό χειρουργείο για την διπλή μαστεκτομή, για να έχω το κεφάλι μου ήσυχο, γιατί είχα δει και τι πέρασε η μαμά μου. Θα το άντεχα, αλλά είπα ας το γλιτώσω αφού μπορώ".

Με το που ανάρρωσε από την επέμβαση, η νεαρή φοιτήτρια άρχισε να φωτογραφίζει το σώμα της ίδιας και της μητέρας της. Στη συνέχεια κεντούσε πάνω στις φωτογραφίες, με χρωματιστά γήινα και φυτικά σχέδια. "Ήταν συγχρόνως και θεραπευτικό για εμένα. Το έκανα προσπαθώντας να συνειδητοποιήσω την αλλαγή πάνω μου και να αντιμετωπίσω τα ψυχολογικά που πέρασα όταν νόσησε η μαμά μου. Ήταν σαν να ρίχνω λουλούδια πάνω στο τραυματισμένο σώμα, όχι για να καλύψω το τραύμα, αλλά για να το στολίσω, να το ομορφύνω με λίγο θάρρος. Γιατί και το θάρρος έχει ομορφιά", σημειώνει.

Στη λέξη θάρρος συμπυκνώνει η καλλιτέχνιδα και το μήνυμα που θέλει να εκπέμψει, εκθέτοντας το έργο της: "Θέλω να το δει αρκετός κόσμος, να ευαισθητοποιηθεί και να μην ντρέπεται να το συζητάει έξω, ή ακόμη και μέσα στην οικογένειά του. Γιατί εμείς στην οικογένειά μας έχουμε αρκετές γυναίκες που έχουν νοσήσει και όλες το κρατούσαν κρυφό. Η μαμά μου ήταν από τις λίγες που δεν φοβήθηκε να το πει. Το θάρρος είναι το μήνυμά μου, μαζί με το να μην αμελούμε τις προληπτικές εξετάσεις".

Το πραγματικό πρόσωπο της αλληλεγγύης

Η μητέρα της 24χρονης, Γεωργία Σιγγιρίδου ήταν 35 ετών όταν νόσησε για πρώτη φορά με καρκίνο του μαστού, το 2003 και 49 ετών όταν διαγνώστηκε ξανά, το 2016. "Την πρώτη φορά ήταν ένα θέμα ταμπού. Το είχαν περάσει όλες οι θείες μου και δεν είπαν σε κανέναν τίποτα, το κράτησαν στο σπίτι και το πέρασαν μόνες", επισημαίνει, συμπληρώνοντας πως αν μιλούσαν γι’ αυτό, ίσως θα μπορούσε να διαπιστωθεί νωρίτερα η κληρονομικότητα στην οικογένεια.

Η ίδια βίωσε με θάρρος και υπομονή τον Γολγοθά της επέμβασης, των χημειοθεραπειών και των ακτινοθεραπειών, αλλά δεν μπορούσε να διαχειριστεί το ισχυρό ενδεχόμενο να αρρωστήσει και η κόρη της. "Κάποια στιγμή όλα περνάνε, αλλά όταν βλέπεις ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να πάθει το ίδιο και το παιδί σου, εκεί τα χάνεις", εξομολογείται, προσθέτοντας: "Εκείνη άρχισε τότε να το δουλεύει στο μυαλό της και έβγαλε μέσα από αυτό κάτι όμορφο και δημιουργικό. Με συγκίνησε. Με φωτογράφισε με τα τραύματα, τα ράμματα και τις πληγές, με βοήθησε κι εμένα να το δω αλλιώς".

Η κ. Σιγγιρίδου επισημαίνει πως και τις δύο φορές η διάγνωση έγινε έγκαιρα, μέσα από τις τακτικές προληπτικές εξετάσεις. "Τα ράμματα είναι κομμάτι της ζωής μου, το σημαντικό είναι πως πρόλαβα και επέζησα. Είναι σημαντικό ο κόσμος να μην ξεχνά τον ετήσιο έλεγχο", υπογραμμίζει, ενώ με αφορμή και τη δημόσια αναφορά της αναπληρώτριας υπουργού Υγείας, Ειρήνης Αγαπηδάκη σε δικό της εύρημα, επισημαίνει πως "είναι πολύ καλό ότι ο κόσμος άρχισε να μιλάει γι’ αυτό".

Μιλώντας για το αληθινό πρόσωπο της αλληλεγγύης, όπως το αντιλαμβάνεται η ίδια, τονίζει πως "δεν είναι μόνο οι ροζ κορδέλες και τα μπλουζάκια, αλλά η έμπρακτη ευαισθησία. Αυτή που έπαιρνα από τις γυναίκες της ‘Αντηρίδας’ κάθε φορά που ερχόμουν εδώ για τις ακτινοβολίες. Που με κερνούσαν έναν καφέ και με ρωτούσαν τι κάνω".

Η εκδήλωση

Στην εκδήλωση ευαισθητοποίησης, που πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του νοσοκομείου, ειδικοί επιστήμονες από το Τμήμα Μαστού συζήτησαν με το κοινό και απάντησαν σε ερωτήσεις σχετικά με τον τακτικό ιατρικό έλεγχο. Επιπλέον, εργαζόμενες, ανάμεσά τους και ασθενείς, μοιράστηκαν βιώματα, σκέψεις και εμπειρίες, με στόχο τη διάδοση της υιοθέτησης προληπτικής συμπεριφοράς, με αυτοεξέταση και τακτικό ιατρικό έλεγχο.

Την ίδια ώρα, σε ειδικό σταντ στην κεντρική είσοδο, προσωπικό βρισκόταν στη διάθεση του κοινού για να ενημερώσει, να αφυπνίσει αλλά και να επιλύσει απορίες σχετικά με τους παράγοντες κινδύνου και τους τρόπους πρόληψης του καρκίνου του μαστού, διανέμοντας έντυπο ενημερωτικό υλικό και χαρίζοντας συμβολικά δώρα.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Καρκίνος στο πάγκρεας: Πειραματική θεραπεία πέτυχε τον κύριο στόχο σε δοκιμή τελικού σταδίου
Ο Ηλίας Μόσιαλος επίτιμος διδάκτορας στην Ιατρική του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης
Τι συμβαίνει στο σώμα μας όταν χαλαρώνουμε