Φυτοφάρμακα που διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο για προφύλαξη όσο και για θεραπεία. Ωστόσο, τα στοιχεία που περιβάλλουν τα φυτικά ανοσοδιεγερτικά είναι ανάμεικτα.

Κατά την κρύα, υγρή εποχή, πολλοί άνθρωποι θέλουν να ενισχύσουν το ανοσοποιητικό τους σύστημα - μερικές φορές με φυτικά σκευάσματα.

Ο λαιμός μοιάζει με σίδερο που πονάει κατά την κατάποση και την ομιλία, ακολουθούμενος από κρυολόγημα και βήχα: για το κρυολόγημα αυτό ευθύνονται συνήθως ιοί, ιδίως ρινο-, αδενο- ή κορωνοϊοί. Περιστασιακά, ωστόσο, εμπλέκονται και βακτήρια.

Κατά κανόνα, το ανοσοποιητικό σύστημα είναι σε θέση να αντιμετωπίσει όλα αυτά τα διαφορετικά παθογόνα. Μόλις έρθει αντιμέτωπο με ένα συγκεκριμένο παθογόνο, τα Β και Τ λεμφοκύτταρα του ειδικού (προσαρμοστικού) ανοσοποιητικού συστήματος μπορούν να το "θυμηθούν" ακόμη και μήνες ή χρόνια αργότερα και στη συνέχεια να το καταπολεμήσουν πολύ γρήγορα και ειδικά.

Ωστόσο, το μη ειδικό (έμφυτο) ανοσοποιητικό σύστημα με τα μακροφάγα, τα φυσικά φονικά κύτταρα, τα ουδετερόφιλα κοκκιοκύτταρα και το σύστημα του συμπληρώματος είναι επίσης πολύ επιτυχημένο στην άμυνα κατά των παθογόνων μικροοργανισμών.

Δεν υπάρχει όμως ανοσολογική μνήμη που να σχετίζεται με αυτό το σκέλος του ανοσοποιητικού συστήματος: Τα κύτταρα και οι παράγοντες του συμπληρώματος που συμμετέχουν σε αυτή την άμυνα πρέπει να ενεργοποιούνται ξανά και ξανά.

Η πιο αποτελεσματική υποστήριξη του ανοσοποιητικού συστήματος για την άμυνα κατά των παθογόνων μικροοργανισμών θα ήταν ο εμβολιασμός, ο οποίος κινητοποιεί ειδικά Β και Τ κύτταρα κατά ενός παθογόνου μικροοργανισμού και τα ενεργοποιεί άμεσα σε περίπτωση πραγματικής λοίμωξης.

Ωστόσο, δεν υπάρχει διαθέσιμο εμβόλιο κατά των περισσότερων ιών του κρυολογήματος, πράγμα που σημαίνει ότι τελικά μόνο το μη ειδικό ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να ενισχυθεί για προφύλαξη και θεραπεία. Τα φυτικά ανοσοενισχυτικά στοχεύουν κυρίως σε αυτό.

Προφύλαξη ή θεραπεία;

Τι πρέπει να επιτυγχάνει ιδανικά μια τέτοια ανοσολογική τόνωση; Κατ' αρχήν, το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί είτε να ενισχυθεί προληπτικά, ώστε ένα παθογόνο να μην έχει εξαρχής καμία πιθανότητα να εξαπλωθεί στον οργανισμό. Η εναλλακτική λύση είναι να συντομεύσει μια υπάρχουσα λοίμωξη με ένα ανοσοδιεγερτικό όσο το δυνατόν περισσότερο.

Ειδικά όταν πρόκειται για κρυολογήματα που είναι αυτοπεριοριζόμενα και μπορούν να ξεπεραστούν μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, συνήθως μια εβδομάδα, δεν είναι εύκολο να αποδειχθεί η αποτελεσματικότητα σε μια κλινική δοκιμή.

Πόσο καιρό πρέπει να διαρκεί η παρέμβαση για την προφύλαξη, για παράδειγμα; Πώς πρέπει να καθοριστούν τα τελικά σημεία μιας επιτυχημένης θεραπείας - είτε πρόκειται για προφύλαξη είτε για θεραπεία -; Υπάρχουν κλινικές παράμετροι που εξηγούν την αποτελεσματικότητα; Οι απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα θα ήταν σημαντικές, αλλά συχνά δεν είναι ή δεν είναι επαρκώς διαθέσιμες στις διαθέσιμες κλινικές μελέτες για τα φυτικά ανοσοδιεγερτικά.

Ορισμένα φάρμακα και εκχυλίσματα συνιστώνται από την Επιτροπή Φυτικών Φαρμάκων (HMPC) του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (EMA) για τη θεραπεία του κρυολογήματος.

Συχνά περιέχουν δραστικά συστατικά που έχουν αντιερεθιστική ή αποχρεμπτική δράση. Από την άλλη πλευρά, μόνο λίγα φυτικά σκευάσματα βασίζονται σε ανοσοτροποποιητική αποτελεσματικότητα.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Ο Ηλίας Μόσιαλος επίτιμος διδάκτορας στην Ιατρική του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης
Τι συμβαίνει στο σώμα μας όταν χαλαρώνουμε
13th Clinical Research Conference