Ιακωβής Παναγιώτης

Καρδιολόγος

Επεμβατικός Καρδιολόγος

Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

Επιστημολόγος

 

Είναι γνωστό στην Καρδιολογία, ότι τα λιπίδια που κυκλοφορούν στο αίμα και ειδικώς οι Λιποπρωτεΐνες, αποτελούν παράγοντα κινδύνου για παθήσεις των αγγείων όταν απαντώνται σε υψηλά επίπεδα.

Μέχρι τώρα, η έρευνα είχε πιο πολύ επικεντρωθεί στη Χοληστερόλη και τις υποκατηγορίες της.

H Λιποπρωτεΐνη Α όμως, η Lp(a), είναι γενετικά κληρονομούμενη λιποπρωτεΐνη και αρκετά κοινός και ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου για παθήσεις του καρδιαγγειακού συστήματος.

Υψηλές τιμές της Lp(a), σχετίζονται με καρδιακά και εγκεφαλικά επεισόδια, στένωση της αορτικής βαλβίδας και προβλήματα στα περιφερικά αγγεία, αφού συσσωρεύεται στα τοιχώματα των αγγείων κατά τρόπο παρόμοιο με τη λεγόμενη «κακή» LDL χοληστερόλη, ενώ σχετίζεται και με χρόνια φλεγμονή του αγγειακού τοιχώματος και θρομβογόνο δράση.

Θεωρούμε ότι η Lp(a) είναι υψηλή αν έχει τιμές πάνω από 50mg/dl.

Πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν ότι έχουν υψηλά επίπεδα Lp(a) και γι’ αυτό είναι πολύ χρήσιμο να ελέγχονται αν πάσχουν από παθήσεις των αγγείων, ή υπάρχει σχετικό κληρονομικό ιστορικό ή στένωση αορτικής βαλβίδος.

Έτσι, υπολογίζεται ότι 1 στα 5 άτομα έχουν υψηλά επίπεδα Lp(a) και το γεγονός αυτό εκθέτει τα άτομα αυτά σε  2 έως 3 φορές υψηλότερο καρδιαγγειακό κίνδυνο.

Συνολικά, παγκοσμίως, 1,4 δισεκατομμύρια άνθρωποι, θεωρείται ότι έχουν αυξημένα επίπεδα Lp(a), ενώ οι περισσότεροι δεν έχουν καν ακούσει τον όρο « Λιποπρωτεΐνη Α», με μόνο το 1-2% του πληθυσμού να έχει ελεγχθεί.

Μέχρι σήμερα, ο έλεγχος των επιπέδων της Lp(a) είχε περιορισμένη αξία, αφού δεν υπήρχε αποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισης των αυξημένων τιμών της. Η διαιτητική αγωγή και οι στατίνες δεν είχαν κάποια επίδραση στις τιμές της Lp(a), αφού τα επίπεδα αυτής της λιποπρωτεΐνης καθορίζονται γενετικά σε ποσοστό 80 – 90%. Tα επίπεδα αυτά σταθεροποιούνται περί την ηλικία των 5 ετών και παραμένουν αμετάβλητα κατά τη διάρκεια της ζωής. Έτσι, οι «θεραπευτικές» παρεμβάσεις ως σήμερα απλώς φρόντιζαν να περιορίσουν τον συνολικό καρδιαγγειακό κίνδυνο αντί να στοχεύουν ειδικά στην Lp(a).

Πλέον, όμως, λαμβάνουν χώρα κλινικές μελέτες για φάρμακα που θα μπορούν να αντιμετωπίσουν ειδικά αυτό το λιπιδιολογικό πρόβλημα. Δραστικές ουσίες όπως η Pelacarsen, η Olpasiran, η Lepodisiran, η Zerlasiran και η Muvalapin δείχνουν αισιόδοξα αποτελέσματα για τη μείωση των επιπέδων της Lp(A) σε ποσοστά από 80-95%. Επίσης, καθιερωμένα υπολιπιδαιμικά φάρμακα όπως οι αναστολείς PCSK9, δείχνουν μια κάποια σχετική δραστικότητα.

Η μελέτη ΗΟRIZON για την Pelacarsen βρίσκεται σε προχωρημένη φάση ΙΙΙ, ευρισκόμενη αρκετά κοντά σύμφωνα με τα σημερινά στοιχεία, στη διάθεση του φαρμάκου στους πάσχοντες.

Απαιτείται όμως περαιτέρω έρευνα για να διαπιστωθεί , αν όντως η μείωση των επιπέδων της Lp(a) με τα ανωτέρω αναφερόμενα φάρμακα, θα έχει και επίδραση στην μείωση των καρδιαγγειακών επεισοδίων.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Αποκάλυψη της βιολογικής ηλικίας με 5 σταγόνες αίμα
"Γ. Παπανικολάου": Καταγγελία για μη τήρηση νομιμότητας στην εκλογή εκπροσώπου προσωπικού
Καταγγελία - "Ευαγγελισμός": Απέλυσαν συμβασιούχο του ΟΑΕΔ με αναπηρία