Τέλος στο χειρουργείο με νυστέρι για την αντιμετώπιση της Χρόνιας Φλεβικής Ανεπάρκειας (κιρσοί) βάζει η νέα επεμβατική θεραπεία με ενδοφλέβιο laser.

Η νέα επεμβατική θεραπεία είναι γρήγορη, ανώδυνη, αναίμακτη και αποτελεσματική με ποσοστά επιτυχίας που κυμαίνονται από 95 μέχρι 99%, ενώ ο χρόνος αποθεραπείας δεν ξεπερνά τις τέσσερις με έξι ημέρες στις πολύ σοβαρές περιπτώσεις! Με την παλιά μέθοδο-ανοιχτό χειρουργείο- η αποθεραπεία έφτανε τον ένα μήνα.

‘Πράγματι η νέα επεμβατική θεραπεία με ενδοφλέβιο laser μάς δίνει θεαματικά αποτελέσματα σε σχέση με το ανοιχτό χειρουργείο που η επιτυχία αντιμετώπισης της ΧΦΑ δεν ξεπερνούσε το 65%’, αναφέρει ο αγγειοχειρουργός-αγγειολόγος Δρ.

Χαράλαμπος Ηλίας, ο οποίος καθιέρωσε τη νέα μέθοδο στην Ελλάδα.

Σύμφωνα με τον Δρ Ηλία η νέα επεμβατική θεραπεία:

  • Γίνεται με τοπική αναισθησία και ελαφριά μέθη
  • Διαρκεί 50-60 λεπτά
  • Δεν γίνονται τομές
  • Έχει άριστο αισθητικό αποτέλεσμα
  • Ο ασθενής δεν χρειάζεται παυσίπονα
  • Επιστρέφει στην εργασία του σε 3-4 μέρες
  • Παραμένει στο νοσοκομείο μόνο για λίγες ώρες.

Χρόνια φλεβική ανεπάρκεια

Οι φλέβες είναι τα αγγεία τα οποία επιστρέφουν το οξυγονωμένο αίμα από τα κάτω άκρα στην καρδιά. Όταν τα τοιχώματα των φλεβών χαλαρώνουν, τότε αυτές διογκώνονται, αποκτούν ελικώσεις, κι ονομάζονται κιρσοί.

Το φαινόμενο των κιρσών εμφανίζεται περισσότερο στα κάτω άκρα, γι’ αυτό και χρειάζεται θεραπεία.

Τα τελευταία χρόνια έχει διαπιστωθεί ότι ένα 20% των ανθρώπων γεννιούνται με έλλειψη των βαλβίδων της κοιλιάς (λαγονίων φλεβών), με αποτέλεσμα νέοι 20-30 χρόνων να πάσχουν από εξεσημασμένους κιρσούς.

Αιτίες και συμπτώματα της ΧΦΑ

Κυριότερες αιτίες, εκτός αυτών που υπάρχουν κατά τη γέννηση του ατόμου- ελαττωματικές φλέβες ή με λιγότερες βαλβίδες -που συμβάλλουν στη φλεβική ανεπάρκεια είναι:

  • Η εγκυμοσύνη (λόγω της πίεσης των φλεβών της κοιλιάς)
  • Η λήψη ορμονών και αντισυλληπτικών
  • Η παρατεταμένη ορθοστασία
  • Η παχυσαρκία
  • Η κληρονομικότητα
  • Η χρόνια δυσκοιλιότητα
  • Η χρόνια άρση βάρους (σε διάφορα επαγγέλματα)
  • Η ηλικία (η συχνότητα των κιρσών σε ηλικίες μικρότερες των 50 ανέρχεται στο 31%, ενώ ξεπερνά το 70% μετά το 50στο έτος της ηλικίας)
  • Η καθιστική εργασία και ζωή
  • Πολύωρα αεροπορικά ταξίδια.

Παράλληλα τα κυριότερα συμπτώματα που έχουν όσοι αντιμετωπίζουν πρόβλημα φλεβικής ανεπάρκειας είναι:

  • πρήξιμο
  • οίδημα
  • πόνος
  • βαριά άκρα
  • καυσαλγίες
  • αίσθημα τάσεως
  • κνησμός (φαγούρα)
  • νυχτερινές κράμπες
  • μουδιάσματα (αιμωδίες).

Ένα συχνό σύμπτωμα των κιρσών είναι η θρομβοφλεβίτιδα στην οποία το τοίχωμα της φλέβας, φλεγμαίνει, δημιουργεί πόνο, το δέρμα είναι σκληρό, ζεστό, κόκκινο και πρησμένο.

Η κατάσταση αυτή δεν είναι επικίνδυνη για την υγεία, όπως είναι η εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση, η οποία είναι σοβαρή, γιατί ο θρόμβος είναι στο εν τω βάθει δίκτυο όπου υπάρχει ο κίνδυνος να μετατοπιστεί προς τους πνεύμονες και να δημιουργήσει πνευμονική εμβολή.

Σε αυτή την περίπτωση η κατάσταση είναι επείγουσα και χρειάζεται εισαγωγή στο νοσοκομείο.

Θεραπευτική αντιμετώπιση - στατιστικά στοιχεία

Στα αρχικά στάδια της φλεβικής ανεπάρκειας χορηγούνται φλεβοτονικά και αντιοιδηματώδη φάρμακα, συστήνονται ελαστικές κάλτσες ή καλσόν διαβαθμισμένης συμπίεσης, απώλεια βάρους και καθημερινή άσκηση.

Επίσης αποφυγή στενών ρούχων και υποδημάτων, καθώς και υπερβολική έκθεση στον ήλιο.

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία της Ελληνικής Αγγειολογικής Εταιρείας, περισσότεροι από 1.000.000 Έλληνες και Ελληνίδες έχουν σοβαρό πρόβλημα Χρόνιας Φλεβικής Ανεπάρκειας, που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης.

Η φλεβική ανεπάρκεια είναι από τις πιο συχνές παθήσεις των γυναικών σε ποσοστό 40 - 45% και των ανδρών σε ποσοστό 20-25 %. Δηλαδή στην πατρίδα μας περίπου 2.200.000 γυναίκες πάσχουν από μικρότερου (σταδίου 1) έως μεγαλύτερου βαθμού (σταδίου 5) ανεπάρκεια του φλεβικού δικτύου, χωρίς όλες τους να το γνωρίζουν.

Επίσης περίπου 900.000 άνδρες πάσχουν από τη νόσο την οποία συχνά διαγιγνώσκουμε για πρώτη φορά στο στρατό κατά τη διάρκεια της θητείας.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Η ορμόνη του έρωτα περνάει από το στομάχι: Νέα προσέγγιση στο σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου
Εξελίξεις στην αντιμετώπιση των παθήσεων του αγκώνα
Ινομυώματα: Πότε και πώς πρέπει να αφαιρούνται