Αγγλικός όρος

diverticulitis

Ορισμός

Φλεγμονή ενός εκκολπώματος ή εκκολπωμάτων στην εντερική οδό, και ειδικότερα στο κόλον, προκαλώντας πόνο, ανορεξία, πυρετό και περιστασιακά περιτονίτιδα.

ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΑΣΘΕΝΟΥΣ: Κατά τη διάρκεια ενός οξέως επεισοδίου, ξεκινά η καθορισμένη αγωγή με αναπλήρωση των υγρών και των ηλεκτρολυτών, αντιβιοτικά, αντισπασμωδικά και αναλγητικά, θεραπεία μαλάκυνσης των κοπράνων και ρινογαστρική αναρρόφησης, εάν αυτό είναι απαραίτητο. Ο ασθενής παρακολουθείται για αυξημένη ή μειωμένη δυσφορία και οποιαδήποτε ανεπιθύμητη ενέργεια στη θεραπεία. Τα κόπρανα εξετάζονται για βλέννα και αίμα, ενώ σημειώνεται η σταθερότητα και η συχνότητα των εκκενώσεων του εντέρου. Ο ασθενής εξετάζεται για πυρετό, αυξημένο κοιλιακό πόνο, αίμα στα κόπρανα και λευκοκυττάρωση. Δίνονται οδηγίες για ξεκούραση, να αποφεύγει τα βάρη, το τέντωμα, την κάμψη, το βήξιμο ή να άλλες ενέργειες που αυξάνουν την ενδοκοιλιακή πίεση. Όταν ο ασθενή ξεκινά μια κανονική διατροφή, μπορεί να χορηγηθούν φάρμακα για την μαλάκυνση των κοπράνων.

Οι ασθενείς με χρόνια εκκολπωματίτιδα μαθαίνουν σχετικά με τη νόσο και τα συμπτώματά της. Συνιστάται μια καλά ισορροπημένη δίαιτα που να προσφέρει κυτταρινούχα στοιχεία υπό τη μορφή φρούτων, λαχανικών ή ινών δημητριακών, τα οποία όμως δεν θα είναι ερεθιστικά για το έντερο· επίσης πρέπει να αυξηθεί η πρόσληψη υγρών κατά 2 έως 3 L ημερησίως (εκτός εάν αυτό απαγορευθεί). Πρέπει να αποφεύγεται η δυσκοιλιότητα και η πίεση κατά την αφόδευση, ενώ υποδεικνύεται στον ασθενή να ανακουφίζει την δυσκοιλιότητα με μαλακτικά κοπράνων και καθαρτικά, λαμβάνοντας άφθονο νερό. Δίνεται έμφαση στη σπουδαιότητα της κανονικής ιατρικής αξιολόγησης.

Ετυμολογία

[" + Ελλ. itis, φλεγμονή]

Υπώνυμος όρος

acute diverticulitis
chronic diverticulitis