Αγγλικός όρος

blood coagulation

Ορισμός

Η διαδικασία συγκόλλησης των κυττάρων του αίματος προς το σχηματισμό θρόμβου. Αυτό μπορεί να συμβεί in vitro, ενδοαγγειακώς, ή όταν μια εκδορά στο δέρμα επιτρέψει τη διαφυγή αίματος από μία αρτηρία, φλέβα, ή τριχοειδές. Η πήξη του αίματος μπορεί να επιτευχθεί μέσω δύο διαφορετικών οδών, ανάλογα με την έναρξη της διαδικασίας.

Εξωγενής: η εξωγενής οδός (σε σύντομη περιγραφή) προϋποθέτει την έκθεση του αίματος σε υποενδοθηλιακό ιστικό παράγοντα, ο οποίος προέρχεται έξω από το αίμα. Αυτός ο παράγοντας ξεκινά μια πολύπλοκη διαδοχή χημικών αντιδράσεων που περιλαμβάνουν τη θρομβοπλαστίνη, τον παράγοντα VII, και το ασβέστιο. Η πρόσδεση στον παράγοντα Χ, προκαλεί την μετατροπή του στον παράγοντα Χa και η επακόλουθη μετατροπή της προθρομβίνης σε θρομβίνη, σε ινωδογόνο και τελικά σε ινική.

Ενδογενής: Η ενδογενής οδός (σε σύντομη περιγραφή) παρατηρείται όταν το αίμα συλλεχθεί χωρίς ιστικό παράγοντα πήξης. Αυτή η οδός πήξης δεν προϋποθέτει κάποιο πρόσθετο. Πυροδοτείται όταν το αίμα εκτίθεται σε ξένη επιφάνεια και ενεργοποιηθεί ο παράγοντας πήξης XII. Ο παράγοντας ΧΠ μπορεί επίσης να ενεργοποιηθεί μέσω περιορισμένης διάσπασης από την καλλικρεΐνη. Αυτή η διαδικασία επιταχύνεται από το κινινογόνο υψηλού μοριακού βάρους (HMWK). Αυτό οδηγεί στο σχηματισμό του παράγοντα ΧΠ, διαδικασία η οποία παράγει περισσότερο HMWK επιταχύνοντας την παραγωγή καλλικρεΐνης. Η διαδικασία συνεχίζεται και οι παράγοντες ΧΙ και ΙΧ και το HMWK σε συνδυασμένη λειτουργία με το ασβέστιο, δημιουργούν τον παράγοντα πήξης Xa. Ο καταρράκτης αντιδράσεων πήξης συνεχίζεται όπως συμβαίνει στην εξωγενή οδό, δρώντας στο ινωδογόνο για να παράγει ινική.

Βλ: εικόνα.

Κύριος όρος

coagulation