Αγγλικός όρος

system theory, general

Ορισμός

Θεωρία που αναπτύχθηκε από τον Ludwig van Bertalanffy, σύμφωνα με την οποία όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί είναι ανοικτά συστήματα τα οποία συνεχώς ανταλάσσουν πληροφορίες, ύλη και ενέργεια με το περιβάλλον. Υπάρχουν τρία επίπεδα αναφοράς για τα συστήματα: το επίπεδο συστήματος στο οποίο κάποιος εστιάζει, π.χ. ένας άνθρωπος, το υπερσυστηματικό επίπεδο πάνω από το εστιακό επίπεδο, όπως η οικογένεια, η κοινότητα και η κουλτούρα του ατόμου, και το υποσύστημα κάτω από το εστιακό σύστημα, όπως είναι τα σωματικά συστήματα και το κύτταρο. Η θεωρία προτείνει ότι η θεραπεία των ανθρώπων είναι σημαντικότερη από τη θεραπεία των ασθενειών.