Αντοχή και τέλος

Γνώρισα κάποτε έναν φίλο που έπασχε από καρκίνο στα οστά, δυστυχώς με πολλές μεταστάσεις. Περίπου το ήξερε και μάλλον γνώριζε πως σύντομα πλησιαζει το τέλος. Αυτό που δεν ξέχασα όταν αυτό επήλθε, ήταν η αξιοπρέπεια που επέδειξε όλο αυτό το κρίσιμο διάστημα, μακριά από κραυγές και ολοφυρμούς γι΄ αυτό που του έτυχε. Δεν πρέπει να είναι κάποιος μόνο καλός ασθενής για να το θυμάται την εποχή της αποθεραπείας, ότι στην δοκιμασία του ήταν συνεπής με τον εαυτό του. Πρέπει παράλληλα να έχει αξιοπρέπεια και υπομονή γιατί κάθε στιγμή της ζωής είναι μοναδική. Ακόμη και αν είναι η τελευταία.