Ψυχικά προβλήματα και αποδοχή

Ζούμε σε μία χώρα όπου παρά το γεγονός ότι τα άτομα με ψυχικές παθήσεις πολλαπλασιάζονται, εντούτοις η αποδοχή τους δεν θα λέγαμε ότι θεωρείται αυτονόητη. Τα στερεότυπα και οι ξεπερασμένες λογικές δεν βοηθούν στο παραμικρό, τουναντίον διαιωνίζουν μια κατάσταση που δεν λέει να σταματήσει. Στιγματισμός και κρύψιμο του προβλήματος δημιουργούν μια κατάσταση που αν μη τι άλλο δεν συμβάλει στην παραμικρή βελτίωση του/της ασθενή.

Η αποδοχή του ψυχικού προβλήματος και η προσπάθεια επικοινωνίας με τον ασθενή είναι πράγματα που δεν συμβαίνουν παρά εντός του οικείου του περιβάλλοντος, μερικές φορές ούτε και εκεί. Έτσι, οι ασθενείς με ψυχικές παθήσεις θεωρούνται παρείσακτοι και αντιμετωπίζουν ευθέως τον κοινωνικό αποκλεισμό. Και όλα αυτά παρά το γεγονός ότι και σύλλογοι υπάρχουν και θέληση από πολλούς άλλους ανθρώπους να συμβάλλουν στην αλλαγή της κατάστασης.