Αν το καλοσκεφθεί κανείς δεν φταίει τόσο το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει κάποιος αλλά ο τόπος που ζει με αυτό, η ανεπαρκής πρόσβαση στις δομές...
Αν το καλοσκεφθεί κανείς δεν φταίει τόσο το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει κάποιος αλλά ο τόπος που ζει με αυτό, η ανεπαρκής πρόσβαση στις δομές Υγείας, η προβληματική περίθαλψη, η ελλιπής προσοχή στον ασθενή και κατ΄επέκτασιν στον πολίτη, αλλά και το νοσηρό περιβάλλον. Αν δούμε καλύτερα τα πράγματα, θα διαπιστώσουμε ότι η αιτία βρίσκεται στις ανύπαρκτες υποστηρικτικές δομές, στο ανοργάνωτο σύστημα υγείας που αναγκάζει τον καθένα να ξοδεύει και τις τελευταίες οικονομίες του, στην μεγάλη πίεση που του ασκείται σε όλους τους τομείς.
Στην Ελλάδα όλα βρίσκονται σε νηπιακό επίπεδο, στην καλύτερη των περιπτώσεων. Το βλέπουμε αυτό από το αυτονόητο που απουσιάζει πανηγυρικά, στα στοιχειώδη μέτρα για την προστασία του ασθενούς που δεν λαμβάνονται, στις τραγικές ελλείψεις στα δημόσια νοσοκομεία και την πανάκριβη ιδιωτική υγεία.
Αν σχηματοποιήσει κανείς τον χώρο που ζει, θα διαπιστώσει με λύπη του πως ούτε προοπτική υπάρχει ούτε ελπίδα για κάτι καλύτερο. Μονάχα άγχος υπάρχει και στρές με ότι αυτό συνεπάγεται για την αντιμετώπιση ενός σοβαρού προβλήματος υγείας.