Τα λιπώματα αποτελούν τους πιο συχνούς καλοήθεις όγκους που αναπτύσσονται στο ανθρώπινο σώμα. Προέρχονται από το λιπώδη ιστό, ο οποίος βρίσκεται κατανεμημένος σε όλο το σώμα μας.

Η συνηθέστερη θέση ανάπτυξης των λιπωμάτων είναι ο λιπώδης ιστός, που βρίσκεται κάτω από το δέρμα μας, γι' αυτό και τα λιπώματα γίνονται αντιληπτά σαν μικρά εξογκώματα που ψηλαφώνται κάτω από το δέρμα.

Αν και τα λιπώματα μπορούν να εμφανισθούν σε οποιαδήποτε ηλικία, εν τούτοις αυτά παρουσιάζονται συχνότερα σε άτομα μέσης ηλικίας. Τα λιπώματα μπορούν να εμφανίζονται είτε μεμονωμένα είτε πολλαπλά, μπορεί να είναι ορατά προβάλλοντας πάνω από το δέρμα ή να είναι αόρατα και να γίνονται αντιληπτά μόνο με τη ψηλάφηση.

Το μέγεθός τους μπορεί να κυμαίνεται από λίγα χιλιοστά μέχρι αρκετά εκατοστά. Αν και λιπώματα μπορούν να εμφανισθούν σε οποιοδήποτε σημείο του σώματός μας υπάρχει λιπώδης ιστός, εν τούτοις αυτά εμφανίζονται συχνότερα στα αντιβράχια, στην οπισθία επιφάνεια του αυχένα και στον κορμό.

Τα λιπώματα συνήθως δεν προκαλούν συμπτώματα εκτός και αν εντοπίζονται σε σημεία όπου περνούν νεύρα, οπότε μπορούν να προκαλέσουν συμπτώματα όπως μουδιάσματα ή πόνο λόγω πιέσεως, ή αν αποκτήσουν σημαντικό μέγεθος, οπότε μπορούν να προκαλέσουν συμπτώματα από πίεση παρακειμένων οργάνων.

Στην ψηλάφησή τους είναι συνήθως ανώδυνα και σπανιότερα επώδυνα.

Η διάγνωση των λιπωμάτων είναι σχετικά ευχερής από έμπειρο γιατρό. Τις περισσότερες φορές αρκεί η ψηλάφηση για να τεθεί η διάγνωση. Σπανιότερα, τα λιπώματα δημιουργούν διαγνωστικές δυσκολίες και απαιτούν αφαίρεση και ιστολογική εξέταση για διαφοροδιάγνωσή τους από άλλους καλοήθης όγκους.


Τα λιπώματα μπορεί να παραμένουν στο ίδιο μέγεθος για αρκετά χρόνια, αν και μια μικρή και προοδευτική αύξηση του μεγέθους τους, κατά τη διάρκεια των ετών, αποτελεί τη συχνότερη εξέλιξη.

Aντιμετώπιση

Η πλειονότητα των λιπωμάτων δεν απαιτεί καμία θεραπευτική αντιμετώπιση και μπορεί το άτομο να φέρει τα λιπώματά του για πολλά χρόνια ή ακόμη και για όλη του τη ζωή χωρίς κανένα σύμπτωμα και κυρίως χωρίς κανένα κίνδυνο μετατροπής των καλοηθών αυτών όγκων σε κακοήθεις.

Αν απαιτηθεί όμως θεραπεία τότε αυτή είναι αποκλειστικά και μόνο χειρουργική και συνίσταται στην αφαίρεση του λιπώματος.

Η χειρουργική θεραπεία εφαρμόζεται μόνο στις περιπτώσεις εκείνες στις οποίες τα λιπώματα προκαλούν συμπτώματα όπως πόνο ή μουδιάσματα ή βρίσκονται κοντά σε αρθρώσεις, παρεμποδίζοντας τη λειτουργία τους.

Η συχνότερη όμως αιτία αφαίρεσης των λιπωμάτων είναι αυτή που γίνεται για αισθητικούς λόγους.
Πολλά δηλαδή λιπώματα μπορούν να δημιουργούν λόγω του όγκου τους, παραμορφώσεις σε ορατά σημεία του σώματος προκαλώντας έντονα αισθητικά προβλήματα στο άτομο που καταφεύγει στην αφαίρεσή τους.

Σπάνια τα λιπώματα μπορεί να παίρνουν συμμετρική κατανομή στο σώμα προκαλώντας μια νόσο που είναι γνωστή σαν πολλαπλή συμμετρική λιπωμάτωση.
Στη νόσο αυτή, τα λιπώματα εντοπίζονται συμμετρικά στον αυχένα, στην περιοχή των κλειδών και στην περιοχή των ώμων (δελτοειδής χώρα) προσδίδοντας στο άτομο μορφή αυχένα που μοιάζει με αυτή του ταύρου.

Σπανιότερη μορφή λιπωμάτων είναι αυτή κατά την οποία εμφανίζονται στο σώμα πολλαπλά λιπώματα τα οποία είναι και επώδυνα. Η πολλαπλή αυτή λιπωμάτωση που είναι γνωστή και σαν νόσος του Dercum είναι σπάνια, εμφανίζεται συχνότερα σε παχύσαρκες γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση (μέση ηλικία) και είναι αρκετά ενοχλητική, αφού εκτός του πόνου δημιουργεί συχνά και έντονα αισθητικά προβλήματα.

Τέλος, σπανιότερα από το λιπώδη ιστό μπορούν να αναπτυχθούν και κακοήθεις όγκοι τα λιποσαρκώματα.
Τα λιποσαρκώματα εμφανίζονται συνήθως σε άτομα άνω των 50 ετών, εντοπίζονται στο μηρό ή στην κοιλιά (οπισθοπεριτοναικά) εξελίσσονται βραδέως και μπορούν να πάρουν τεράστιες διαστάσεις.


Τα λιποσαρκώματα δεν έχουν καμία σχέση με τα λιπώματα, τα οποία όπως είπαμε, είναι καλοήθεις όγκοι και ποτέ δεν εξαλλάσσονται προς κακοήθεις όγκους.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Πώς θα χάσετε τα κιλά των εορτών [μελέτη]
Πόνος στον ώμο: Με ποιον “ανορθόδοξο” τρόπο υποχωρεί
Πώς τα καρδιακά μυϊκά κύτταρα αναγεννώνται από τη μηχανική υποστήριξη της καρδιάς