Νέα έρευνα του University of Oxford και του UK Centre for Ecology & Hydrology, που δημοσιεύτηκε στο Frontiers in Public Health, χρησιμοποιεί μαθηματικά μοντέλα για να διαπιστώσει τον πιο δίκαιο τρόπο να μοιραστούν τα εμβόλια μεταξύ των κρατών.
Τα εμβόλια αποτελούν τρόπο να επιτευχθούν υψηλά επίπεδα ανοσίας έναντι του SARS-CoV-2 σε πληθυσμούς και να παρέχουν δρόμο να ξανανοίξουν οικονομίες, τουρισμός και νοικοκυριά.
Ωστόσο, οι πόροι εμβολίων είναι άνισοι, κάτι που εγείρει ερωτήματα-μαθηματικά και ηθικά- σχετικά με το πώς θα μοιραστούν καλύτερα τα εμβόλια.
Ερευνητές ανέπτυξαν απλό μοντέλο νόσου, χαρτογραφώντας ταξίδια μεταξύ 2 χωρών και με το ερώτημα ποιος είναι ο βέλτιστος τρόπος εμβολιασμού, υποθέτοντας ότι η χώρα Α παράγει εμβόλια και η χώρα Β δεν παράγει.
Ακόμα και με εκτεταμένα ταξίδια, η χώρα Α μπορεί να ελαχιστοποιήσει τους θανάτους, κρατώντας τα εμβόλια και στοχεύοντας στον πλήρη εμβολιασμό του πληθυσμού.
Ωστόσο, αν στόχος είναι να ελαχιστοποιηθούν οι συνολικοί θάνατοι σε όλες τις χώρες, με το να μην μοιραστούν εξ αρχής τα εμβόλια μεταξύ χωρών για να προστατευτεί ο πληθυσμός του κράτους Α, αυτό προκαλεί περισσότερους θανάτους στη χώρα Β από τις ζωές που σώθηκαν στη χώρα Α.
Η μελέτη θέτει σημαντικά ηθικά θέματα για την ανισορροπία στην επίδραση που έχει στην υγεία η διάθεση εμβολίων σε διάφορες χώρες.
Ο καθηγητής Mike Bonsall (Dept of Zoology), δήλωσε ότι η έρευνα θέτει σημαντικά θέματα σχετικά με την ποσοτικοοποιημένη δόση των εμβολιασμλων, τη στρατηγική και τη διανομή των εμβολίων. Θέτει ηθικά ζητήματα για την αξία των ζωών μεταξύ κρατών και θεωρεί πως πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στις πολιτικές της διανομής των εμβολίων.
Πηγές:
University of Oxford
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}