Η Covid-19 θα κοστίσει στις κυβερνήσεις περίπου 11 τρισ. δολάρια μέχρι το τέλος του 2021. Το 2018, οι επιδημίες κόστισαν στον κόσμο 60 δισ. δολάρια ετησίως.
Η μη προετοιμασία για εστίες μολυσματικών ασθενειών κοστίζει πολύ περισσότερο από το να τεθούν σε λειτουργία τα συστήματα για την αποτροπή της εξάπλωσής τους σε όλο τον κόσμο. Οπως λέγεται, υπάρχουν περισσότερες επιδημίες από όσες ακούει το ευρύ κοινό, καθώς οι περισσότερες δεν γίνονται πρώτη είδηση.
Πάρτε τον Έμπολα, για παράδειγμα, αναφέρει το δημοσίευμα. Από τότε που εμφανίστηκε ο Εμπολα το 1976, υπήρξαν 36 θανατηφόρες επιδημίες. Σε μια περίοδο έξι ετών (2011-2017) συνέβησαν πολλές επιδημίες που ισοδυναμούν με 186 κάθε χρόνο.
Οι πανδημίες και οι επιδημίες εκτός του ότι δεν είναι φθηνές, καθώς είναι δαπανηρή η καταπολέμησή τους έχουν και μεγάλο αντίκτυπο στις οικονομίες. Οι δαπάνες για την πρόληψη και την ετοιμότητα υπολογίζονται σε δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ το κόστος μιας πανδημίας σε τρισεκατομμύρια.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας σημειώνει ότι θα χρειαστούν 500 χρόνια για να δαπανηθούν για επενδύσεις στην ετοιμότητα όσα δηλαδή χάσει ο κόσμος λόγω της Covid-19 .
Οι πανδημίες μπορούν να έχουν μακροχρόνιο αντίκτυπο στην παγκόσμια οικονομία
Λόγω της τρέχουσας πανδημίας, η ακραία φτώχεια έχει αυξηθεί για πρώτη φορά εδώ και 20 χρόνια. Το κόστος των επιδημιών είναι μη βιώσιμο. Καταστρέφουν τις φτωχότερες χώρες του κόσμου, μειώνοντας την ικανότητά τους να αναπτυχθούν οικονομικά.
Το 2014, όταν ο Έμπολα χτύπησε στη Δυτική Αφρική, χάθηκαν 2,2 δισ. δολάρια οικονομικής ανάπτυξης στη Γουινέα, τη Λιβερία και τη Σιέρα Λεόνε. Όταν ο Ζίκα έπληξε την Αμερική το 2016, ο βραχυπρόθεσμος οικονομικός αντίκτυπος ήταν 3,5 δισ. δολάρια. Και όταν ο SARS εξαπλώθηκε στην Ασία το 2003, το ΑΕΠ των επηρεαζόμενων χωρών έχασε 40 δισ. δολάρια.
Για να πάρουμε ένα άλλο παράδειγμα, τον MERS. Όταν διείσδυσε στη Σεούλ από τη Σαουδική Αραβία το 2015, εξαπλώθηκε γρήγορα μέσω της Νότιας Κορέας σε δύο μήνες. Στα 8 δισ. δολάρια, υπολογίζεται η δαπάνη για την εξάλειψη του MERS κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Κόστισε δηλαδή περισσότερο από τα έσοδα που έχει η χώρα σε ετήσια βάση από τις εξαγωγές υπολογιστών.
Τεράστιες οι απώλειες και σε ανθρώπινες ζωές.
Ολόκληρες κοινότητες και περιοχές καταστράφηκαν από το ξέσπασμα του Έμπολα στη Δυτική Αφρική, με τον ιό να μολύνει 28.616 ανθρώπους. Σχεδόν οι μισοί από αυτούς πέθαναν. Την ίδια στιγμή, τα παιδιά πέρα από τον αντίκτυπο στη συναισθηματική τους ευημερία, αντιμετωπίζουν μια ακόμη πρόκληση που αφορά τη δυνατότητα της μελλοντικής τους απασχόλησης και των αποδοχών τους λόγω απώλειας εκπαίδευσης.
Υπενθυμίζεται ότι για να επιβραδυνθεί η εξάπλωση της Covid-19, τα σχολεία έκλεισαν σε όλο τον κόσμο. Ως αποτέλεσμα, υπολογίζεται ότι 100 εκατομμύρια παιδιά έπεσαν κάτω από το ελάχιστο επίπεδο επάρκειας στην ανάγνωση. Παράλληλα, εκατομμύρια κορίτσια σε ορισμένες χώρες μπορεί να μην επιστρέψουν καθόλου, λόγω ανεπιθύμητων συνεπειών όπως εγκυμοσύνη, ακούσιοι γάμοι κ.λπ.
Παρά τις πολυάριθμες προειδοποιήσεις και τους οικονομικούς υπολογισμούς, ο κόσμος απέτυχε να επενδύσει στην ετοιμότητα στα απαιτούμενα επίπεδα.
Πρόσφατη έρευνα της McKinsey & Company δείχνει ότι η δαπάνη περίπου 85 έως 130 δισ. δολαρίων τα επόμενα δύο χρόνια και περίπου 20 δισ. δολαρίων έως 50 δισ. δολαρίων ετησίως στη συνέχεια, θα μπορούσε να μειώσει σημαντικά την πιθανότητα μελλοντικών πανδημιών. Αυτό ισοδυναμεί με μια μέση δαπάνη περίπου 5 δολαρίων ανά άτομο ετησίως.
Με αυτήν την επένδυση, καταλήγει το άρθρο, μπορούμε να προετοιμαστούμε για μελλοντικές επιδημίες και πανδημίες. Το ανθρώπινο και οικονομικό κόστος της αγνόησης του προβλήματος είναι πολύ υψηλό για να μην την κάνουμε.
Πηγές:
https://wellcome.org/
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}