Εφικτή η μητρότητα μετά την ηλικία των 40

«Η επιμονή, η υπομονή και η θέληση της γυναίκας που έχει περάσει την ηλικία των 40 ετών και επιθυμεί να γίνει μητέρα έχει ένα διαρκή υποστηρικτή που δεν είναι άλλος από την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, που έρχεται να απαντήσει δυναμικά στη διαδικασία της φύσης που όσο περνάει η ηλικία μειώνει τον αριθμό των ωαρίων της γυναίκας», τονίζει σε δηλώσεις  του ο Δρ.  Νίκος Σκαρτάδος Μαιευτήρας-Χειρουργός Γυναικολόγος και Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Φαίνεται ότι τελικά στον τομέα της γονιμότητας η φύση έχει επιλέξει να ευνοήσει τον άνδρα, στον οποίο η παραγωγή σπερματοζωαρίων συνεχίζεται απρόσκοπτα ακόμα και σε βαθύ γήρας, σε αντίθεση με τη γυναίκα η οποία διαθέτει από τη γέννησή της ορισμένο αριθμό ωαρίων, τα οποία με την πάροδο του χρόνου μειώνονται, ενώ συγχρόνως μειώνεται και η ποιότητά τους, καθιστώντας δύσκολη μέχρι αδύνατη τη σύλληψη.

Σήμερα όμως, η εξέλιξη της ιατρικής επιτρέπει την αναστροφή αυτού του φαύλου κύκλου που οφείλεται στην έλλειψη αλλά και τη μειωμένη ποιότητα ωαρίων λόγω ηλικίας, με μια θεραπεία αναζωογόνησης των ωοθηκών που δημιουργεί νέα ωάρια, τα οποία δεν μπορούν να αποκτηθούν διαφορετικά, λόγω χαμηλού αποθέματος στον οργανισμό της γυναίκας.

Παράλληλα, πληθαίνουν ολοένα και περισσότερο οι θεραπείες που απαιτούν μικρότερη φαρμακευτική επιβάρυνση, γεγονός που έχει εφαρμογή και στην αντιμετώπιση της υπογονιμότητας, τόσο σε γυναίκες μικρής ηλικίας, όσο και σε μεγαλύτερης, όπου πέραν της πιθανής «δυσανεξίας» στην απαραίτητη  φαρμακευτική αγωγή, μπορεί να υπάρχει και χαμηλή παραγωγή ωαρίων. 

«Η νέα αυτή θεραπεία αποτελεί μια ‘’μετεξέλιξη’’ της συμβατικής εξωσωματικής, αλλά με τη χρήση ελάχιστων φαρμάκων για την διέγερση της ωορρηξίας  προσθέτει  ο κ. Σκαρτάδος, «με το υψηλό ποσοστό αποτελεσματικότητας της μεθόδου να δημιουργεί αισιοδοξία για την ευρύτερη χρήση της».

Όπως εξηγεί, «Σε ότι αφορά τη διαδικασία, η διέγερση των ωοθηκών, ανάλογα φυσικά και με τη συχνότητα του κύκλου κάθε γυναίκας, ξεκινά  τη 2η μέρα της περιόδου με λιγότερα φάρμακα και με απαραίτητη φυσικά την υπερηχογραφική και ορμονική παρακολούθηση καθώς και τις  εργαστηριακές εξετάσεις μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας, για έλεγχο και αξιολόγηση των παραγόμενων ωοθυλακίων, αναμένοντας τον ικανοποιητικό αριθμό τους και τη σημαντικά υψηλή ποιότητά τους επιτυγχάνοντας την τελική ωρίμανσή τους με τη χορήγηση χοριακής γοναδοτροπίνης».

Η μέθοδος αυτή, πέραν των πλεονεκτημάτων της μη επιβάρυνσης του οργανισμού της γυναίκας με τα καθημερινά ενέσιμα φάρμακα που απαιτούνταν στο παρελθόν, είναι και σημαντικά  πιο  συμφέρουσα οικονομικά  σε σχέση με το παρελθόν.