Υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος στη μέση ηλικία ενδεχομένως μπορεί να αυξήσουν σημαντικά τον κίνδυνο κολπικής μαρμαρυγής τις επόμενες δεκαετίες, ακόμα και σε ανθρώπους χωρίς παραδοσιακούς παράγοντες κινδύνου, αναφέρει νέα έρευνα.
Η έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Journal of the American Heart Association, υποδεικνύει ότι το ουρικό οξύ ενδεχομένως μπορεί να παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη κολπικής μαρμαρυγής.
Ο Mozhu Ding, του Karolinska Institutet, δήλωσε ότι άνθρωποι με αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος μπορεί ενδεχομένως να ωφελούνται από τακτικές καρδιαγγειακές εξετάσεις για την έγκαιρη διάγνωση εμφάνισης κολπικής μαρμαρυγής.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν 339.604 συμμετέχοντες από τη Σουηδία για 26 χρόνια. Οι συμμετέχοντες επιλέχτηκαν από το 1985 έως το 1996, ήταν 30 έως 60 ετων και δεν είχαν καρδιαγγειακή νόσο στην έναρξη. Το ουρικό οξύ μετρήθηκε τουλάχιστον μια φορά. Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε ομάδες ανάλογα με το επίπεδο του ουρικού οξεος.
Η έρευνα έδειξε ότι ο κίνδυνος κολπικής μαρμαρυγής αυξανόταν καθώς αυξάνονταν τα επίπεδα ουρικού οξέος. Γενικά, όσοι είχαν τα υψηλότερα επίπεδα είχαν 45% μεγαλύτερο κίνδυνο έναντι αυτών με τα χαμηλότερα.
Τα αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος αύξαναν τον κίνδυνο κολπικής μαρμαρυγής ακόμα και σε συμμετέχοντες που δεν είχαν εμφανίσει υπέρταση, διαβήτη, στεφανιαία νόσο ή καρδιακή ανεπάρκεια κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης.
Αυτό σημαίνει ότι το ουρικό οξύ ενδεχομένως δεν δρα μόνο μέσω καρδιομεταβολικών μηχανισμών για την αύξηση του κινδύνου κολπικής μαρμαρυγής αλλά μπορεί ενδεχομένως να έχει άμεση επίδραση στην κολπική μαρμαρυγή μέσω άλλων μηχανισμών.
Περισσότερη έρευνα χρειάζεται για να εντοπιστούν αυτοί οι μηχανισμοί, δήλωσε, αν και η φλεγμονή ενδεχομένως παίζει ρόλο.
Περιστατικά κολπικής μαρμαρυγής ήταν πιο συνήθη σε ανθρώπους με υπέρταση, διαβήτη, στεφανιαία νόσο ή καρδιακή ανεπάρκεια σε σχέση με όσους δεν είχαν, άσχετα από το επίπεδο του ουρικού οξέος.
Επόμενο βήμα είναι να εξεταστεί αν η μείωση των επιπέδων ουρικού οξέος μπορεί να συμβάλλει στη μείωση του κινδύνου κολπικής μαρμαρυγής.
Πηγές:
Journal of the American Heart Association,
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}