Γιατί ορισμένες γυναίκες εμφανίζουν καρκίνο και στους 2 μαστούς [μελέτη]

Ορισμένες γυναίκες με καρκίνο στον ένα μαστό ενδεχομένως μπορεί να έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου και στον άλλο, αναφέρει νέα έρευνα.

Οσες φέρουν συγκεκριμένη γενετική αλλαγή — μετάλλαξη βλαστικής σειράς στα BRCA1, BRCA2 ή CHEK2  — έχουν τουλάχιστον διπλάσιο κίνδυνο καρκίνου και στους 2 μαστούς, αναφέρουν ερευνητές του Mayo Clinic Comprehensive Cancer Center.

Η  έρευνα σε 15.000 γυναίκες ανακάλυψε επίσης ότι όσες είχαν βλαστική σειρά ATM δεν είχαν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο καρκίνου στους 2 μαστούς.

Σε ορισμένες που έφεραν το γονίδιο PALB2 ο κίνδυνος εξαρτάτο από άλλους παράγοντες. Είχαν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο καρκίνου στους 2 μαστούς αν είχαν νόσο αρνητική στους υποδοχείς οιστρογόνων.

Ο Fergus Couch, δήλωσε  ότι είναι οι πρώτοι αριθμοί σε επίπεδο πληθυσμού για αυτά τα 3 γονίδια πέρα από τα BRCA1/2. Επίσης μια από τις μεγαλύτερες έρευνες που δίνουν υπολογισμούς κινδύνου για καρκίνο στους 2  μαστούς ανάλογα με την ηλικία διάγνωσης, κατάστασης εμμηνόπαυσης και φυλή σε όσες έφεραν μετάλλαξη βλαστικής σειράς.

Ολοκληρωμένη αξιολόγηση του κινδύνοιυ με βάση την ηλικία, την κατάσταση υποδοχέων οιστρογόνων ντην κατάσταση εμμηνόπαυσης και την επίδραση της αγωγής στον αρχικό καρκίνο μαστού δεν είχε γίνει ούτε για όσες έφεραν τα γονίδια BRCA1/2, σημείωσαν οι ερευνητές.

Οι ερευνητές σημειώνουν ότι τα ευρήματα αποκαλύπτουν σημαντικές πληροφορίες που θα βοηθήσουν στην εξατομικευμένη αξιολόγηση κινδύνου καρκίνου και στους 2 μαστούς σε ασθενείς με μεταλλάξεις βλαστικής σειράς.

Με αυτές τις λεπτομέρειες θα βοηθηθεί η λήψη αποφάσεων μεταξύ ασθενών και γιατρών για την κατάλληλη εξέταση και τα βήματα που θα μειώνουν τον κίνδυνο για καρκίνο και στους δυο μαστούς.

Γυναίκες στην προεμμηνόπαυση είχαν υψηλότερο κίνδυνο καρκίνου στους 2 μαστούς σε σχέση με αυτές που στη διάγνωση ήταν μετεμμηνοπαυσιακές.

Οι έγχρωμες και λευκές είχαν παρόμοια αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο και στους 2 μαστούς.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Journal of Clinical Oncology.

Πηγές:
Journal of Clinical Oncology.