Διάγνωση αποφρακτικής υπνικής άπνοιας με νυχτερινή παλμική οξυμετρία

Καθοριστικό ρόλο στον εντοπισμό και τη διάγνωση της αποφρακτικής υπνικής άπνοιας, από την οποία πάσχουν -χωρίς να το γνωρίζουν- εκατομμύρια άνθρωποι, παίζει η νυχτερινή Παλμική Οξυμετρία.

Σύμφωνα με τους ΩΡΛ, η απλή αυτή εξέταση, που μπορεί εύκολα να γίνει στο σπίτι, παρέχει βασικές πληροφορίες οι οποίες είναι χρήσιμες για την αρχική αξιολόγηση της αποφρακτικής υπνικής άπνοιας και όχι μόνο.

«Όπως είναι γνωστό η αποφρακτική υπνική άπνοια είναι μια επικίνδυνη πάθηση, από την οποία πάσχουν εκατομμύρια άνθρωποι χωρίς να το ξέρουν» αναφέρει ο Χειρουργός Ωτορινολαρυγγολόγος Μηνάς Ν. Αρτόπουλος, Διευθυντής της Α΄ ΩΡΛ κλινικής του «ΜΗΤΕΡΑ» και προσθέτει:

«Η αποφρακτική άπνοια είναι η πιο συχνή διαταραχή (παρατεταμένη διακοπή) της αναπνοής κατά τη διάρκεια του ύπνου και στην πλειοψηφία των περιπτώσεων συνοδεύεται από έντονο ροχαλητό».

Σύμφωνα με μελέτες, επτά φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να εμπλακούν σε τροχαίο δυστύχημα έχουν όσοι υποφέρουν από αποφρακτική υπνική άπνοια σε σχέση με αυτούς που έχουν αντιμετωπίσει το πρόβλημα.

Επίσης η αποφρακτική υπνική άπνοια εκτός από τις επιπτώσεις στην οδήγηση μπορεί ακόμη να επιφέρει:

• Καρδιακή ανεπάρκεια- αρρυθμία,
• Υψηλή πίεση,
• Εγκεφαλικό επεισόδιο,
• Διαβήτη,
• Κατάθλιψη,
• Μειωμένη απόδοση στην εργασία,
• Προβλήματα μνήμης.

Εκτιμάται δε ότι το 6% των ενηλίκων σε παγκόσμιο επίπεδο, πάσχει από την νόσο, με το 75% αυτών να παραμένει αδιάγνωστο! Από τους πάσχοντες οι μισοί είναι υπέρβαροι. Σε αναλογία η νόσος ταλαιπωρεί έναν στους 25 άνδρες και μία στις 50 γυναίκες μέσης ηλικίας. Η νόσος δεν κάνει διακρίσεις καθώς πλήττει και τα παιδιά.

Οι επιπτώσεις στα παιδιά είναι και αυτές αρκετές σημαντικές καθώς προκαλεί:

• Αναπτυξιακή καθυστέρηση,
• Γνωστικές και μαθησιακές διαταραχές,
• Υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας,
• Αίσθηση κόπωσης,
• Διάσπαση της προσοχής,
• Υπερκινητικότητα.

Όπως εξηγεί ο κ. Αρτόπουλος, η επικίνδυνη αυτή πάθηση μπορεί αρχικά να διαγνωστεί με τη νυχτερινή παλμική οξυμετρία, η οποία γίνεται με την εφαρμογή ενός πλαστικού κλιπ που ονομάζεται οξύμετρο στο άκρο του δακτύλου. Αυτό το κλιπ μπορεί να κρατηθεί στη θέση του με ένα κομμάτι ταινία, αλλά δεν είναι επώδυνο και μπορεί να αφαιρεθεί εύκολα.

Συνήθως συνδέεται μέσω καλωδίου σε ένα μικρό κουτί που καταγράφει τα δεδομένα κατά τη διάρκεια της νύχτας. Εάν χρησιμοποιείται συνεχή θετική πίεση αεραγωγού (CPAP), μπορεί να συνδεθεί σε αυτήν τη συσκευή για την καταγραφή των δεδομένων. 

Οι νεότερες συσκευές μπορεί να προσκολλώνται απευθείας στο δέρμα και να παρέχουν παρόμοιες μετρήσεις. Ο αισθητήρας του οξύμετρου μετρά τα επίπεδα της υποξαιμίας (88-90%) σε 10 ή περισσότερα δευτερόλεπτα και τα καταγράψει ποσοτικά, ώστε να δώσει μια πρώτη ένδειξη για την ύπαρξη ή μη, αλλά και την βαρύτητα της αποφρακτικής υπνικής άπνοιας.

Στα παιδιά που ροχαλίζουν, η παλμική οξυμετρία μπορεί να βοηθήσει ακόμη στην σύσταση για ενδεχόμενη αμυγδαλεκτομή και αδενοτομή (κρεατάκια), καθώς είναι ένας αντικειμενικός δείκτης και η απόφαση δεν εξαρτάται μόνο από την σωστή ή μη υποκειμενική παρατήρηση των γονέων.

Στους ενήλικες η ενδεχόμενη παθολογική ένδειξη θα πρέπει να συνοδεύεται από τη σύσταση για μελέτη ύπνου και υπνοενδοσκόπηση για την σωστότερη και ακριβέστερη αντιμετώπιση της υπνικής άπνοιας.

«Όσοι από τους ενήλικες διαπιστωμένα ροχαλίζουν θα πρέπει να συμβουλευτούν τον γιατρό τους και να προχωρήσουν σε πρώτο στάδιο στη νυχτερινή παλμική οξυμετρία και στη συνέχεια ανάλογα των αποτελεσμάτων, να εξειδικεύσουν τις εξετάσεις για την αντιμετώπιση της πάθησης», καταλήγει ο κ. Αρτόπουλος.