Αυξημένο λίπος στην κοιλιά χωρίς άλλα συμπτώματα: Πότε είναι επικίνδυνο για την υγεία

Ο τύπος της κατανομής βάρους διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο,  ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία, την κληρονομικότητα, τη διατροφή, τις συνήθειες της καθημερινότητας, τη φυσική κατάσταση, το είδος των νοσημάτων από τα οποία ο άνθρωπος πάσχει. Η αυξημένη «κοιλίτσα» χωρίς άλλα συμπτώματα είναι συνήθης στον πληθυσμό, ιδιαίτερα σε μεσήλικες, ηλικιωμένους και στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση. Παρά ταύτα, ακόμη και νέοι, αδύνατοι άνθρωποι, έχουν αυξημένο κοιλιακό λίπος. Η εναπόθεση λίπους στην κοιλιά έχει συνδεθεί με μεταβολικές διαταραχές, αυξημένο κίνδυνο για καρδιαγγειακές παθήσεις,  διαβήτη τύπου 2, παθήσεις χολής και ορισμένα καρκινώματα. Πότε δεν πρέπει να αναβάλλετε την ιατρική σας εξέταση:

1. Όταν η εναπόθεση λίπους, οδηγεί σε αύξηση της περιφέρειας μέσης και συγκεκριμένα όταν η περιφέρεια μέσης είναι ≥102 cm στους άνδρες ή ≥88 cm στις γυναίκες. Κατά τη διάρκεια της παθολογικής εξέτασης πρέπει να εκτιμηθεί στην περίπτωση αυτή εάν πάσχετε από μεταβολικό σύνδρομο, που αποτελεί σύνθετη νόσο η οποία χαρακτηρίζεται από αντίσταση στην ινσουλίνη, οπότε πρέπει να λάβετε ειδική θεραπεία προφύλαξης από διαβήτη, καρδιαγγειακά νοσήματα, λιπώδες ήπαρ και καρκινώματα. Το μεταβολικό σύνδρομο διαγιγνώσκεται όταν ένας ασθενής έχει τουλάχιστον 3 από τις ακόλουθες 5 καταστάσεις:

• Γλυκόζη νηστείας ≥100 mg/dL
• Αρτηριακή πίεση ≥130/85 mm Hg
• Τριγλυκερίδια ≥150 mg/dL
• HDL-C < 40 mg/dL στους άνδρες ή < 50 mg/dL στις γυναίκες
• Περίμετρος μέσης ≥102 cm στους άνδρες ή ≥88 cm στις γυναίκες.

2. Όταν ο δείκτης μάζας σώματος, που αποτελεί δείκτη της συνολικής ποσότητας λίπους που έχετε ως οργανισμός υπερβαίνει το 24,9. Όταν αυξάνει το συνολικό λίπος του οργανισμού, το περίσσιο λίπος κυκλοφορεί στο αίμα, με αποτέλεσμα την αύξηση της παραγωγής ινσουλίνης και αυξητικού παράγοντα -1 (IGF-1) και τη διατάραξη του μεταβολισμού. Οι υπέρβαροι άνθρωποι αναπτύσσουν χρόνια φλεγμονή λόγω φλεγμονωδών ουσιών που εκκρίνει ο λιπώδης ιστός. Όταν ή βλάβη του μεταβολισμού υπερβεί ένα κρίσιμο όριο που καθορίζεται από σύνθετους κληρονομικούς ιδιοσυστασιακούς παράγοντες και άλλες παραμέτρους υγείας, αναπτύσσονται διαβήτης, απόφραξη αρτηριών από λιπίδια και δυσλειτουργία ζωτικών οργάνων, τα οποία αυτές αρδεύουν, ανάπτυξη θρομβώσεων (π.χ. αθηρωμάτωση θρόμβοι καρδιάς εμφράγματα). Οι φλεγμονώδεις ουσίες, που εκκρίνει ο λιπώδης ιστός επίσης, όταν υπερβούν ένα κρίσιμο όριο, αλλοιώνουν τη σωστή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος που έχει κομβικό ρόλο στην άμυνα έναντι ιών μικροβίων και στην εξουδετέρωση καρκινογόνων ουσιών με αποτέλεσμα τον αυξημένο κίνδυνο προσβολής από καρκινώματα και επικίνδυνες λοιμώξεις. Ο λιπώδης ιστός παράγει υπερβολικές ποσότητες οιστρογόνων, που διαταράσσουν, όταν υπερβούν ένα κρίσιμο όριο, την ορμονική ισορροπία στον οργανισμό και τη γονιμότητά του. Η φυσική κατάσταση του οργανισμού, το σάκχαρο, η χοληστερόλη, τα τριγλυκερίδια, το ουρικό οξύ πρέπει να εκτιμηθούν με επιμέλεια κατά τη διάρκεια της σωστής παθολογικής εξέτασης, εάν εκτός από αυξημένη εναπόθεση κοιλιακού λίπους, έχετε αρκετά παραπανίσια κιλά.
   
   
3. Εάν καταναλώνετε υπερβολική ποσότητα αλκοόλ ή έχετε υποβάλει τον εαυτό σας σε δίαιτες απότομης αυξομείωσης βάρους ή κάνετε καθιστική ζωή. Στις περιπτώσεις αυτές αυξάνει η πιθανότητα εναπόθεσης του λίπους σε εσωτερικά σπλάγχνα και πρέπει να εκτιμηθεί εάν το λίπος που έχετε δεν αποτίθεται μόνο επιφανειακά στην κοιλιακή χώρα αλλά διηθεί ήπαρ ή άλλα υποκείμενα όργανα. Η λιπώδης διήθηση ήπατος συνδέεται παθοφυσιολογικώς με μειωμένη βήτα-οξείδωση μιτοχονδριακών λιπαρών οξέων, αυξημένη σύνθεση ενδογενών λιπαρών οξέων, αλλοιωμένο μεταβολισμό των λιποπρωτεϊνών πολύ χαμηλής πυκνότητας (VLDL) και  μπορεί να προκαλέσει ηπατική φλεγμονή και θάνατο ηπατικών κυττάρων, αλλοιώνοντας την αποτοξινωτική δύναμη του ήπατος, που αποτελεί βασικό όργανο απομάκρυνσης και αδρανοποίησης τοξινών για τον οργανισμό. Η κατάσταση ενδέχεται να προκαλέσει ελάττωση της ενεργειακής εφεδρείας του σώματος, διατάραξη της ικανότητας του σώματος να αμύνεται έναντι τοξινών και βλαπτικών παραγόντων, ηπατική ανεπάρκεια, κίρρωση. Οι ασθενείς με σπλαγχνική λιπώδη διήθηση ευρίσκονται σε ομάδα υψηλού κινδύνου για προσβολή από καρδιακές παθήσεις και καρκινώματα. Κατά τη διάρκεια της παθολογικής εξέτασης, ενδέχεται να χρειαστούν ειδικές εξετάσεις, όπως υπερηχογράφημα για να εκτιμηθεί η ύπαρξη ή όχι σπλαγχνικού λίπους.