Σε ποιες επεμβάσεις παρατηρούνται οι περισσότερες ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις [πίνακας]

Στις επεμβάσεις στο παχύ έντερο, ανοικτές και λαπαροσκοπικές, παρατηρούνται οι περισσότερες λοιμώξεις στις αίθουσες χειρουργείων των νοσοκομείων.

Αυτό προκύπτει από σημερινή έκθεση του Ευρωπαϊκού Κέντρου Ελέγχου Νοσημάτων (ECDC), με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Υγιεινής των Χεριών. Τα στοιχεία προκύπτουν από 1.255.958 επεμβάσεις εννέα τύπων, οι οποίες έγιναν σε επιλεγμένα νοσοκομεία 12 ευρωπαϊκών χωρών την περίοδο 2018 - 2020.

Σύμφωνα με τους ειδικούς του ECDC, οι λοιμώξεις στις χειρουργικές αίθουσες αποτελούν τις πιο συχνά εκδηλούμενες ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις. Σχετίζονται με μεγαλύτερη διάρκεια νοσηλείας, επιπλέον επεμβάσεις, νοσηλεία σε ΜΕΘ και υψηλότερη θνητότητα.

Όπως φαίνεται στον πίνακα που ακολουθεί, το ποσοστό των λοιμώξεων κυμάνθηκε από 0,6% στις προσθετικές επεμβάσεις γόνατος έως 9,5% στις ανοικτές επεμβάσεις παχέος εντέρου. Σύμφωνα με τους συντάκτες της έκθεσης, σε σύγκριση με τη διετία 2018 - 2029, υπήρξε μείωση των λοιμώξεων.

Οι παθογόνοι μικροοργανισμοί που ανιχνεύτηκαν στις περισσότερες περιπτώσεις λοιμώξεων είναι εντερόκοκκοι (17,6%), Escherichia coli (17,2%) και Staphylococcus aureus (15,2%).

Λοιμώξεις ανά είδος επέμβασης

Στοιχεία ΕΟΔΥ

Σύμφωνα με στοιχεία του ΕΟΔΥ, οι νοσοκομειακές λοιμώξεις αποτελούν ένα μείζον πρόβλημα Δημόσιας Υγείας, που θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια των ασθενών και εκφράζεται με σημαντική αύξηση των δεικτών της νοσηρότητας, της θνησιμότητας, καθώς επίσης της διάρκειας και του κόστους νοσηλείας.

Η σύγχρονη ιατρονοσηλευτική φροντίδα επιβάλλει συχνά τη χρήση παρεμβατικών τεχνικών για την αντιμετώπιση ιδιαίτερα των βαρέως πασχόντων ασθενών, με αποτέλεσμα τον κίνδυνο εμφάνισης λοιμώξεων συνδεόμενες με αυτές, όπως μικροβιαιμία σχετιζόμενη με κεντρικούς αγγειακούς καθετήρες, ουρολοίμωξη σχετιζόμενη με ουροκαθετήρες και πνευμονία σχετιζόμενη με τον αναπνευστήρα.

Οι συνηθέστερες νοσοκομειακές λοιμώξεις είναι αυτές του ουροποιητικού συστήματος, του ανώτερου και κατώτερου αναπνευστικού συστήματος, του χειρουργικού πεδίου, του αίματος (βακτηριαιμίες), του δέρματος και των μαλακών μορίων.

Τα ελληνικά νοσοκομεία αντιμετωπίζουν πρόβλημα και - κατά την τελευταία δεκαετία - εμφανίζουν ολοένα αυξανόμενα επίπεδα μικροβιακής αντοχής και νοσοκομειακές λοιμώξεις από πολυανθεκτικούς Gram - αρνητικούς μικροοργανισμούς.

Η εκτεταμένη διασπορά παθογόνων στελεχών που παράγουν καρβαπενεμάσες θέτει στο περιθώριο τον τελευταίο αντιμικροβιακό παράγοντα της θεραπευτικής φαρέτρας, τις καρβαπενέμες. Η αυξημένη επίπτωση των λοιμώξεων που οφείλονται σε αυτά, συνιστούν ένα δυσεπίλυτο καθημερινό πρόβλημα των κλινικών ιατρών που επιβάλλει την άμεση εφαρμογή μέτρων ελέγχου λοιμώξεων.

Πηγές:
ECDC, ΕΟΔΥ