Συμπτώματα παιδικού υποθυρεοειδισμού

Όταν ο θυρεοειδής του παιδιού σας δεν λειτουργεί με τη φυσιολογική ταχύτητα, μπορεί να επιβραδύνει τις διαδικασίες σε ολόκληρο το σώμα του. Αυτό εκφράζεται σωματικά, αλλά και με προβλήματα στη συμπεριφορά. Ας τα δούμε όμως αναλυτικά.

Τα πιο κοινά συμπτώματα του παιδικού υποθυρεοειδισμού είναι:

Το παιδί είναι πιο κοντό από άλλα παιδιά της ηλικίας του

Έχει χαμηλά επίπεδα ενέργειας

Καθυστερημένη εφηβεία ή ακανόνιστος εμμηνορροϊκός κύκλος

Συχνή δυσκοιλιότητα

Αύξηση βάρους

Κράμπες στους μυς

Αργός χρόνος αντίδρασης

Ξηροδερμία

Συχνή αίσθηση κρύου, ακόμα κι αν ο καιρός είναι ζεστός

Πολλά από αυτά τα συμπτώματα μπορεί να υπάρχουν αλλά να μη σχετίζονται με τον θυρεοειδή του παιδιού σας, συνεπώς η σωστή εξέταση και διάγνωση είναι σημαντική. Αν ο παιδίατρος υποπτεύεται ή διαπιστώσει πάθηση του θυρεοειδούς, θα πρέπει να παραπεμφθείτε σε παιδοενδοκρινολόγο.

Τι προκαλεί τον υποθυρεοειδισμό στα παιδιά;

Ο θυρεοειδής είναι ένας αδένας σε σχήμα πεταλούδας στη βάση του λαιμού. Παράγει ορμόνες που είναι κρίσιμες για την ανάπτυξη των παιδιών. Ο θυρεοειδής είναι εκείνος που ελέγχει τον μεταβολικό σας ρυθμό - δηλαδή την ταχύτητα που το σώμα σας μεταβολίζει την τροφή σε ενέργεια. Όταν ο θυρεοειδής απελευθερώνει πάρα πολλές ορμόνες, ο μεταβολισμός επιταχύνεται και αυτό λέγεται υπερθυρεοειδισμός. Όταν, αντιθέτως, απελευθερώνει πολύ λίγες ορμόνες, ο μεταβολισμός επιβραδύνεται. Αυτό είναι ο υποθυρεοειδισμός.

Ο υποθυρεοειδισμός μπορεί να είναι κάτι με το οποίο γεννιέται ένα παιδί (συγγενής) ή μπορεί να αναπτυχθεί αργότερα (επίκτητος).

Συγγενής υποθυρεοειδισμός

Ο συγγενής υποθυρεοειδισμός επηρεάζει περίπου 1 στα 4.000 νεογνά. Τα μωρά με συγγενή υποθυρεοειδισμό μπορεί να έχουν θυρεοειδή αδένα που δεν έχει αναπτυχθεί, λείπει ή βρίσκεται σε λάθος θέση. Ή μπορεί να είναι δομικά εντάξει, αλλά για άλλους λόγους να μην εκκρίνει ορμόνες όπως θα έπρεπε.

Ο συγγενής υποθυρεοειδισμός συχνά εντοπίζεται κατά τη διάρκεια τακτικών προληπτικών εξετάσεων του νεογνού στο νοσοκομείο. Η έγκαιρη θεραπεία μπορεί να αποτρέψει προβλήματα στην ανάπτυξη και τη συμπεριφορά του παιδιού, καθώς τα συμπτώματα θα αρχίσουν να γίνονται φανερά μόνο κατά την ανάπτυξη του παιδιού. Τα παιδιά με συγγενή υποθυρεοειδισμό μπορεί να αρχίσουν να κάθονται, να περπατούν, να μιλούν ή να καταλαβαίνουν λέξεις αργότερα από το αναμενόμενο.

Σε σοβαρές περιπτώσεις, τα μωρά με υποθυρεοειδισμό που δεν αντιμετωπίζεται καταλλήλως μπορεί να μην τρώνε καλά. Μπορεί επίσης να έχουν παρατεταμένο ίκτερο (κιτρίνισμα του δέρματός) ή πιο αδύναμους μυς.

Επίκτητος υποθυρεοειδισμός

Είναι πιο συχνός από τον συγγενή υποθυρεοειδισμό. Τα παιδιά με επίκτητο υποθυρεοειδισμό γεννιούνται με έναν πλήρως λειτουργικό θυρεοειδή, αλλά ο αδένας σταματά να λειτουργεί σωστά καθώς μεγαλώνουν.

Συχνά, ο επίκτητος υποθυρεοειδισμός είναι αποτέλεσμα της θυρεοειδίτιδας Hashimoto. Είναι μια αυτοάνοση ασθένεια όπου το ανοσοποιητικό σύστημα του παιδιού εκλαμβάνει τα κύτταρα του θυρεοειδούς αδένα ως απειλή. Το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στον θυρεοειδή αδένα και τον αποδυναμώνει, με αποτέλεσμα να μην παράγει τις ορμόνες που χρειάζεται το παιδί για σωστή ανάπτυξη. Η θυρεοειδίτιδα Hashimoto επηρεάζει μέχρι και 1 στα 100 παιδιά. Τα συμπτώματά της είναι παρόμοια με εκείνα που βλέπουμε σε ενήλικες με υποθυρεοειδισμό, όπως δυσκοιλιότητα, χαμηλά επίπεδα ενέργειας, συχνή αίσθηση κρύου, ξηροδερμία και αυξημένη χοληστερόλη. Η κληρονομικότητα παίζει ρόλο στον επίκτητο υποθυρεοειδισμό.

Οι εξετάσεις αίματος μπορούν να ελέγξουν για σημάδια του πόσο καλά λειτουργεί ο θυρεοειδής του παιδιού σας.

Και τι συμβαίνει με την αντιμετώπιση και τη θεραπεία;

Ο υποθυρεοειδισμός συνήθως δεν υποχωρεί, αλλά με την κατάλληλη θεραπεία μπορεί να διαχειριστείτε με επιτυχία τα συμπτώματα. Ο υποθυρεοειδισμός στα παιδιά αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο όπως και στους ενήλικες, συνήθως με μια συνθετική μορφή της ορμόνης του θυρεοειδούς. Η λεβοθυροξίνη είναι το πιο κοινό φάρμακο που χρησιμοποιείται για τον υποθυρεοειδισμό και λειτουργεί εξαιρετικά καλά στα παιδιά.

Αν το παιδί σας λαμβάνει φάρμακα για τον υποθυρεοειδισμό, θα πρέπει να κάνει τακτικές εξετάσεις για να είστε σίγουροι ότι λαμβάνει τη σωστή δόση του φαρμάκου. Η πολύ υψηλή δόση της φαρμακευτικής αγωγής για υποθυρεοειδισμό μπορεί να οδηγήσει στο αντίθετο πρόβλημα, δηλαδή υπερθυρεοειδισμό. Τα συμπτώματα αυτού είναι η υπερκινητικότητα, τα προβλήματα με τον ύπνο και η παρορμητική συμπεριφορά.