Έρευνα του University of Eastern Finland, έδειξε ότι καλύτερη σωματική κατάσταση και υψηλότερη καθημερινή δραστηριότητα ήταν ενδεικτικές χαμηλότερων επιπέδων κόπωσης σε ανθρώπους με υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα πολλαπλή σκλήρυνση.
Χαμηλότερο ποσοστό αναπηρίας, επίσης συνδεόταν με λιγότερη κόπωση.
Η έρευνα εξέτασε τη σχέση της κόπωσης των ασθενών με σωματική δραστηριότητα όπως μετρήθηκε από επιταχυνσιόμετρο καθώς και με το βαθμό αναπηρίας τους.
Ασθενείς των οποίων η αναπηρία ήταν μετρίως χαμηλή φάνηκε να έχουν υψηλότερο επίπεδο κόπωσης έναντι της ομάδας ελέγχου αλλά χαμηλότερο από αυτό ασθενών με μεγαλύτερη αναπηρία.
Παρατηρήθηκε σημαντική σχέση μεταξύ κόπωσης και αναπηρίας και μεταξύ καθημερινής σωματικής δραστηριότητας και κόπωσης.
Χαμηλότερο ποσοστό αναπηρίας, καλύτερη σωματική κατάσταση και υψηλότερη καθημερινή δραστηριότητα ήταν ενδεικτικά χαμηλότερων επιπέδων κόπωσης.
Ο Marko Luostarinen δήλωσε ότι τα ευρήματα είναι ενδιαφέροντα και υποστηρίζουν πολύ καλά προηγούμενες έρευνες. Ασθενείς με πολλαπλή σκλήρυνση θα πρέπει να βρουν κατάλληλο είδος άσκησης λαμβάνοντας υπόψη την αναπηρία τους, η οποία να διατηρεί τη λειτουργική τους ικανότητα και να μειώνει την κόπωση.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο Multiple Sclerosis and Related Disorders.
Πηγές:
Multiple Sclerosis and Related Disorders.
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}