Υπερβολική κατανάλωση υγρών: Συνήθεια ή ορμονική διαταραχή;

Άνθρωποι που πίνουν περισσότερα από 3 λίτρα υγρά την ημέρα ενδεχομένως μπορεί να πάσχουν από σπάνια ορμονική ανεπάρκεια.

Για πολλούς όμως, είναι απλώς μια συνήθεια. Η αποτυχία να διαχωρίσει κάποιος σωστά τα δυο θα μπορούσε να αποβεί μοιραία- επομένως οι ερευνητές εξετάζουν ποιο είδος εξέτασης δίνει αξιόπιστη διάγνωση.

Στα περισσότερα περιστατικά, η κατανάλωση υπερβολικών ποσοτήτων υγρών (σύνδρομο πολυουρίας-πολυδιψίας) είτε προκύπτει από συνήθεια διαχρονικά είτε είναι σχετική με ψυχικό νόσο. Σε σπάνιες περιπτώσεις όμως, μπορεί να προκαλείται από ανεπάρκεια βαζοπρεσσίνης. Αυτή η ορμόνη ρυθμίζει το περιεχόμενο νερού και νατρίου στο σώμα.

Άνθρωποι με ανεπάρκεια βαζοπρεσσίνης δεν μπορούν να συγκεντρώσουν τα ούρα τους, κάτι που τους οδηγεί να χάνουν μεγάλες ποιότητες υγρών και να αισθάνονται μεγάλη δίψα.

Είναι εξαιρετικά σημαντικό να γίνεται διαχωρισμός μεταξύ ‘’αβλαβούς’’ μορφής πρόσληψης υπερβολικών ποσοτήτων υγρών και ανεπάρκειας βαζοπρεσσίνης: στην πρώτη περίπτωση, όσοι επηρεάζονται λαμβάνουν συμπεριφορική θεραπεία για να βοηθηθούν να μειώσουν σταδιακά την πρόσληψη υγρών.

Άνθρωποι με ανεπάρκεια βαζοπρεσσίνης όμως, λαμβάνουν αυτή την ορμόνη.

Αν ένας ασθενής αντιμετωπιστεί κατά λάθος με βαζοπρεσσίνη, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε τοξικότητα του νερού, που μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή.

Τα τελευταία χρόνια, δυο επικεφαλής ομάδων, η καθηγήτρια Mirjam Christ-Crain και η Dr. Julie Refardt, σε συνεργασία με άλλα διεθνή κέντρα εργάζονται εντατικά πάνω στις μεθόδους εξέτασης, ώστε να διαχωρίζονται αυτές οι 2 διαταραχές.

Ανακάλυψαν ότι μια εξέταση που διεγείρει την έκκριση βαζοπρεσσίνης μέσω έγχυσης νατρίου  σε μεγάλη συγκέντρωση είναι πολύ αξιόπιστη.

Όμως, όπως εξηγεί η Christ-Crain, λόγω της αύξησης που προκύπτει στη συγκέντρωση νατρίου είναι αναγκαία η συνεχής παρακολούθηση, περιλαμβανομένων μετρήσεων ανά μισή ώρα των επιπέδων νατρίου στο αίμα του ασθενούς.

Ένα απλοποιημένο και πιο εύκολα ανεκτό τεστ χρησιμοποιεί έγχυση αργινίνης. Η αργινίνη είναι αναγκαίο αμινοξύ που επίσης διεγείρει την έκκριση βαζοπρεσσίνης και φάνηκε να οδηγεί σε αξιόπιστη διάγνωση.

Με διεθνή ομάδα, οι Christ-Crain και Refardt πραγματοποίησαν τώρα απευθείας σύγκριση μεταξύ των δυο εξετάσεων και δημοσίευσαν τα αποτελέσματα στο New England Journal of Medicine.

Η έρευνα σε 158 συμμετέχοντες δείχνει ότι η εξέταση έγχυσης νατρίου οδήγησε σε σωστή διάγνωση για πάνω από το 9% των ασθενών. Η εξέταση που χρησιμοποιεί έγχυση αργινίνης όμως, οδήγησε σε σωστή διάγνωση σε κάτω από 75% των περιστατικών.

Η Dr. Refardt δήλωσε ότι μετά από αυτά τα αποτελέσματα συνιστά την εξέταση έγχυσης νατρίου ως το χρυσό πρότυπο για αξιόπιστο διαχωρισμό μεταξύ πολυδιψίας και ανεπάρκειας βαζοπρεσσίνης.

Πηγές:
New England Journal of Medicine.