Μπορούν τα τεχνητά γλυκαντικά να αλλάξουν το εντερικό μικροβίωμα; [μελέτη]

Νέα έρευνα έδειξε ότι τα τεχνητά γλυκαντικά δεν είναι καλά για το εντερικό μικροβίωμα.

Άνθρωποι που χρησιμοποιούσαν ασπαρτάμη, σουκραλόζη ή εκχύλισμα από φύλλα στέβιας έτειναν να έχουν αποικίες βακτηρίων στο έντερο που διέφεραν σημαντικά από αυτές ανθρώπων που δεν χρησιμοποιούσαν υποκατάστατα ζάχαρης, έδειξε η νέα έρευνα.

Είχαν λιγότερο πλούσιες αποικίες βακτηριών στο λεπτό τους έντερο ή υψηλότερα επίπεδα βακτηρίων που απελευθερώνουν βλαβερές τοξίνες.

Ο Dr. Ruchi Mathur, του Cedars-Sinai Medical Center στο Λος Άντζελες, δήλωσε ότι τα τεχνητά γλυκαντικά δεν είναι ωφέλιμα για το εντερικό μικροβίωμα.

Περισσότεροι από 140 εκατομμύρια Αμερικανοί χρησιμοποιούν τεχνητά γλυκαντικά για τη μείωση της πρόσληψης ζάχαρης, δήλωσαν ερευνητές.

Όμως, σημειώνουν οι ερευνητές, έχουν αυξηθεί οι ανησυχίες ότι υποκατάστατα ζάχαρης δεν βοηθούν στη μακροπρόθεσμη απώλεια βάρους και θα μπορούσαν να συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 και καρδιοπάθεια.

Το εντερικό μικροβίωμα παίζει σημαντικό ρόλο στην υγεία ενός  ανθρώπου και η διατροφή μπορεί να επηρεάσει το προφίλ αυτών των βακτηρίων με σημαντικούς τρόπους.

Σε ελεγχόμενη έρευνα, επιστήμονες ανέλυσαν το μικροβίωμα του λεπτού εντέρου ανθρώπων που χρησιμοποιούσαν τεχνητά γλυκαντικά, περιλαμβανομένων 9 που χρησιμοποιούσαν ασπαρτάμη και 35 που χρησιμοποιούσαν άλλα υποκατάστατα ζάχαρης.

Συνέκριναν το εντερικό μικροβίωμα αυτών με ομάδα 55 ανθρώπων που δεν τα χρησιμοποιούσαν.

 Οι ερευνητές σημειώνουν ότι η πληθώρα βακτηρίων στο λεπτό έντερο ήταν λιγότερη σε όσους κατανάλωναν γλυκαντικά άλλα από ασπαρτάμη και ζάχαρη σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου, ενώ ο πλούτος των βακτηρίων σε όσους κατανάλωναν ασπαρτάμη ήταν παρόμοιος με αυτόν της ομάδας ελέγχου. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι οι χρήστες ασπαρτάμης ήταν πιο ευνοημένοι.

Το μικροβίωμά τους ήταν πιο πιθανό να περιέχει μια τοξίνη – κυλινδροσπερμοψίνη.

Αυτή η οδός έχει αναγνωριστεί για τη βλαβερή της επίδραση στο ήπαρ και το νευρικό σύστημα και έχει καταταχθεί ως πιθανός καρκινογόνος παράγοντας.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο iScience.

Πηγές:
iScience.