Πόσο ωφελούν οι θεραπευτικές ασκήσεις στην ιδιοπαθή σκολίωση [έρευνα]

Τα μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα οφέλη από τις θεραπευτικές ασκήσεις για την ιδιοπαθή σκολίωση είναι ασαφή λόγω έλλειψης σοβαρών μελετών. Οι διαθέσιμες έρευνες δείχνουν ότι οι ασκήσεις έχουν μικρή έως καμία επίδραση στην εξέλιξη της σκολίωσης σε σύγκριση με τη μη θεραπευόμενη σκολίωση, ενώ μπορεί να βελτιώσουν ελαφρώς την ποιότητα ζωής.

Αυτό αναφέρεται από μια ιταλική ομάδα εργασίας, με στοιχεία από τη βάση δεδομένων "Cochrane Database of Systematic Reviews"

Η σκολίωση είναι μια ασθένεια που οδηγεί σε τρισδιάστατη καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης. Η πιο συχνή μορφή είναι η ιδιοπαθής σκολίωση, όπου η ακριβής αιτία είναι άγνωστη.

Σύμφωνα με την ομάδα εργασίας, περίπου το 2% - 3% όλων των ατόμων ηλικίας μεταξύ δέκα ετών και ενηλικίωσης έχουν σκολίωση. "Σε πολλές περιπτώσεις, οι καμπύλες της σκολίωσης είναι μικρές και δεν χρειάζονται θεραπεία.

Όταν η θεραπεία κρίνεται κατάλληλη, οι κύριες θεραπευτικές επιλογές για την πρόληψη της εξέλιξης της σκολίωσης είναι η θεραπευτική άσκηση, η στήριξη και η χειρουργική επέμβαση", γράφουν οι συγγραφείς της ανασκόπησης Cochrane.

Η θεραπευτική άσκηση είναι μια επιλογή για λιγότερο σοβαρές περιπτώσεις για να αποτραπεί η επιδείνωση της καμπυλότητας, αν είναι δυνατόν.

Η ομάδα εργασίας της ανασκόπησης Cochrane αναζήτησε μελέτες που έδειχναν κατά πόσο οι θεραπευτικές ασκήσεις και οι ασκήσεις φυσικοθεραπείας ειδικά για τη σκολίωση (PSSE) είναι αποτελεσματικές στη μείωση των καμπυλοτήτων της σπονδυλικής στήλης και στην αναβολή ή την αποφυγή επεμβατικών θεραπειών, όπως τα στηρίγματα ή η χειρουργική επέμβαση.

Οι ερευνητές συμπεριέλαβαν 13 μελέτες με συνολικά 583 συμμετέχοντες. Οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες είχαν ήπια ή μέτρια σκολίωση. Πέντε μελέτες διεξήχθησαν στην Κίνα και από μία στη Βραζιλία, τον Καναδά, την Ιταλία, την Κορέα, την Τουρκία, τη Σαουδική Αραβία, τις ΗΠΑ και την Αίγυπτο.

Οι θεραπευτικές ασκήσεις που αναλύθηκαν στις μελέτες διέφεραν ως προς τον τύπο και τη διάρκεια (μεταξύ δώδεκα και 42 μηνών). Η μέση ηλικία των συμμετεχόντων στις μελέτες ήταν μεταξύ 12 και 15 ετών.

"Λόγω της ετερογένειας, του μικρού μεγέθους του δείγματος και των πολλών διαφορετικών συγκρίσεων, τα στοιχεία για την αποτελεσματικότητα των θεραπευτικών ασκήσεων είναι προς το παρόν λιγοστά", αναφέρει η ομάδα μετά την ανάλυση των δεδομένων.

Για παράδειγμα, μόνο μία μελέτη παρακολούθησε τους συμμετέχοντες μέχρι το τέλος της ανάπτυξης και επισήμανε την αποτελεσματικότητα της PSSE σε σύγκριση με τις γενικές θεραπευτικές ασκήσεις.

"Χρειάζονται περισσότερες τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές για να ενισχυθούν τα τρέχοντα στοιχεία και να διερευνηθούν άλλα κλινικά πολύ σημαντικά αποτελέσματα, όπως η ποιότητα ζωής, οι ψυχολογικές και αισθητικές πτυχές και ο πόνος στην πλάτη", καταλήγει η ομάδα εργασίας από την έρευνα των στοιχείων της.