Ροδόχρους ακμή: Αποτελεσματική η χαμηλή δόση ισοτρετινοΐνης

Ακόμη και η επίμονη ροδόχρους ακμή μπορεί να ελεγχθεί με χαμηλή δόση ισοτρετινοΐνης. Αυτό υποστηρίζεται από μια συστηματική ανασκόπηση 14 μελετών, τα αποτελέσματα της οποίας αναφέρθηκαν στο "JAAD International".

Η ροδόχρους ακμή είναι μια χρόνια φλεγμονώδης δερματική νόσος. Περίπου το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού πάσχει από αυτή τη δερματοπάθεια, η οποία χαρακτηρίζεται από ερύθημα και τελαγγειεκτασία. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, η ροδόχρους ακμή προκαλεί βλατίδες και φλύκταινες.

"Οι κατευθυντήριες οδηγίες συνιστούν διάφορες τοπικές αντιβιοτικές και αντιφλεγμονώδεις ουσίες για τη ροδόχρου ακμή και αντιβιοτική θεραπεία από το στόμα για τη σοβαρή ροδόχρου ακμή.

Εάν η ροδόχρους ακμή είναι επίμονη, μπορεί να χρειαστούν προσεγγίσεις εκτός ετικέτας, όπως η χαμηλή δόση ισοτρετινοΐνης", γράφουν οι δύο συγγραφείς της ανασκόπησης, Sapana Desai και Adam Friedman από το Τμήμα Δερματολογίας της Σχολής Ιατρικής και Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου George Washington στην Ουάσινγκτον.

Όλες οι μελέτες ήταν θετικές

Η συστηματική ανασκόπηση περιλαμβάνει 14 μελέτες με συνολικά 1.320 ασθενείς. Έλαβαν ισοτρετινοΐνη σε δόση 0,1-0,5 mg/kg/ημέρα ή ως σταθερές δόσεις 10-20 mg/ημέρα. Κατά μέσο όρο, οι ασθενείς έλαβαν θεραπεία για 16 εβδομάδες.

Όλες οι μελέτες που αξιολογήθηκαν, υποστήριξαν τη θεραπεία της ροδόχρου ακμής με ισοτρετινοΐνη. Η θεραπεία οδήγησε σε μείωση των βλατίδων, των φλυκταινών και της ερυθρότητας κατά 71-83% έως την πλήρη υποχώρηση. Αυξημένη ανεκτικότητα παρατηρήθηκε στους 556 ασθενείς που έλαβαν 10 mg ισοτρετινοΐνης ημερησίως, σύμφωνα με τους Desai και Friedman.

Η ισοτρετινοΐνη μπορεί να μειώσει το μέγεθος και τη δραστηριότητα των σμηγματογόνων αδένων και να προκαλέσει απόπτωση των σμηγματοκυττάρων. Είναι επίσης σε θέση να ρυθμίζει προς τα κάτω την έκφραση του Toll-Like-Receptor-2, ο οποίος παίζει ρόλο στην παθοφυσιολογία της νόσου. Συνεπώς, η ισοτρετινοΐνη έχει επίσης αντιφλεγμονώδη δράση.

 Η βέλτιστη δοσολογία και διάρκεια πρέπει ακόμη να αποσαφηνιστούν

Οι Desai και Friedman τονίζουν ότι οι επιλεγμένες μελέτες ήταν κατά κύριο λόγο τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες που είχαν χαμηλό κίνδυνο μεροληψίας, παρουσίαζαν συνέπεια και οδηγούσαν σε συγκρίσιμα κλινικά αποτελέσματα. Από αυτά, κατέληξαν σε ένα μέτριο έως υψηλό επίπεδο τεκμηρίωσης που υποστηρίζει την αποτελεσματικότητα της ισοτρετινοΐνης για τη θεραπεία της επίμονης ροδόχρου ακμής.

Ωστόσο, η συνήθης χρήση της ισοτρετινοΐνης στη ροδόχρου ακμή περιορίζεται από την έλλειψη τυποποιημένων πρωτοκόλλων. Συνεπώς, απαιτούνται περαιτέρω μακροχρόνιες μελέτες με υψηλή στατιστική ισχύ για να αποσαφηνιστεί ποια δοσολογία είναι η βέλτιστη και ποια διάρκεια θεραπείας είναι απαραίτητη για τον μόνιμο έλεγχο της νόσου.