Κόπωση και τοξικότητες στη θεραπεία του καρκίνου

Η κόπωση έχει αρνητικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής των καρκινοπαθών. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό: επηρεάζει ακόμη και τις επακόλουθες παρενέργειες. Μεταξύ άλλων, οι ασθενείς με κόπωση είχαν σημαντικά περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν σοβαρές ή απειλητικές για τη ζωή τους τοξικότητες.

Αυτό υποδηλώνουν νέα δεδομένα από την Ετήσια Συνάντηση 2024 της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας (ASCO) στο Σικάγο.

Ο Joseph M. Unger, Fred Hutchinson Cancer Center, Seattle, και οι συνεργάτες του ανέλυσαν 18 κλινικές δοκιμές καρκινικής θεραπείας φάσης 2 και 3 που διεξήχθησαν μεταξύ το χρονικό διάστημα μεταξύ 1988 και 2018 και στις οποίες οι συμμετέχοντες παρείχαν πληροφορίες σχετικά με την κόπωση.

Οι μελέτες περιλάμβαναν ασθενείς με όγκους προστάτη (n = 5), πνεύμονα (n = 3), παχέος εντέρου (n = 2), μαστού (n = 2), ουροδόχου κύστης (n = 1), ωοθηκών (n = 1) και παγκρέατος (n = 1), καθώς και λεμφώματα (n = 2) και μελανώματα (n = 1).

Οι ανεπιθύμητες ενέργειες καταγράφηκαν χρησιμοποιώντας τα λεγόμενα κοινά κριτήρια ορολογίας για τα ανεπιθύμητα συμβάντα (CTCAE). Οι ερευνητές διέκριναν μεταξύ "συμπτωματικών" παρενεργειών και εκείνων που μπορούσαν να αντικειμενοποιηθούν με μετρήσεις. Η κόπωση προσδιορίστηκε με τη χρήση διαφόρων ερωτηματολογίων.

Ο κίνδυνος αυξήθηκε σημαντικά

Η μελέτη περιελάμβανε δεδομένα από 8.040 άτομα που λάμβαναν συστηματική θεραπεία. Αναλύθηκαν συνολικά 108.059 παρενέργειες. Το 75,8 % των επηρεαζόμενων υπέφερε τουλάχιστον "λίγο" από κόπωση. Το 42,8 % δήλωσε ότι βίωσε κόπωση "μερικές φορές" ή "πιο συχνά" και το 17,7 % την βίωσε "αρκετά συχνά" ή "πολύ συχνά".

Στην ομάδα των συμμετεχόντων που βίωναν κόπωση "μερικές φορές" ή "πιο συχνά", είχαν σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες να αναπτύξουν τουλάχιστον σοβαρές τοξικότητες ή απειλητικές για τη ζωή τοξικότητες. Η πιθανότητα θανατηφόρων τοξικοτήτων ήταν ακόμη και σχεδόν τρεις φορές υψηλότερη.

Οι ερευνητές παρατήρησαν παρόμοια αποτελέσματα όταν οι ασθενείς δήλωσαν ότι υπέφεραν από κόπωση "αρκετά συχνά". Όσοι ανέφεραν κόπωση "αρκετά συχνά" ή "πολύ συχνά" είχαν πάνω από πέντε φορές περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν θανατηφόρες τοξικότητες σε σύγκριση με τους ασθενείς χωρίς την παρενέργεια.

Τα αποτελέσματα ήταν συνεπή, ανεξάρτητα από το αν οι ανεπιθύμητες ενέργειες ήταν συμπτωματικές, αντικειμενικές αιματολογικές ή αντικειμενικές μη αιματολογικές.

Η κόπωση ήταν ιδιαίτερα προγνωστική για τις επακόλουθες παρενέργειες, συνόψισε ο Unger. Τα δεδομένα υποδηλώνουν ότι η αναφερόμενη από τον ασθενή κόπωση αποτελεί σημαντικό στοιχείο για τον προσδιορισμό του κινδύνου τοξικότητας. Θα μπορούσε να βοηθήσει στις αποφάσεις για τη θεραπεία