Η έκφραση mRNA διαφόρων γονιδίων επιδιόρθωσης φαίνεται να έχει προγνωστική σημασία στον καρκίνο του μαστού: Εάν οι όγκοι ατόμων με πρώιμο καρκίνο του μαστού έχουν υψηλότερη έκφραση mRNA των γονιδίων Breast Cancer 1 (BRCA1) και Breast Cancer 2 (BRCA2), έχουν μικρότερη επιβίωση χωρίς μεταστάσεις (MFS) από εκείνους με χαμηλότερη έκφραση.
Όπως ανέφερε η Ina Shehaj, από το Πανεπιστημιακό Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου "Johannes Gutenberg" του Mainz, στο 43ο Ετήσιο Συνέδριο της Γερμανικής Εταιρείας Σενιολογίας στη Δρέσδη, υπήρξε επίσης σύνδεση με το γονίδιο Ataxia teleangiectasia mutated (ATM): Στην περίπτωση αυτή, η αυξημένη έκφραση mRNA συσχετίστηκε με μεγαλύτερη MFS.
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, οι ερευνητές έχουν πραγματοποιήσει πολυάριθμες μελέτες με βάση μικροσυστοιχίες για τον καρκίνο του μαστού. Ωστόσο, η διερεύνηση της έκφρασης mRNA των γονιδίων επιδιόρθωσης έχει παραμεληθεί - δεδομένα είναι διαθέσιμα μόνο για λίγα μεμονωμένα γονίδια.
Η Shehaj και η ομάδα της διερεύνησαν κατά πόσον η έκφραση mRNA των γονιδίων επιδιόρθωσης του DNA παίζει ρόλο στην πρόγνωση ασθενών με καρκίνο του μαστού. Χρησιμοποίησαν δεδομένα γονιδιακής έκφρασης από 461 άτομα με πρώιμο καρκίνο του μαστού που παρακολουθήθηκαν για διάμεση διάρκεια 11 ετών και αναζήτησαν σχέση μεταξύ της έκφρασης του mRNA και MFS .
Η αυξημένη έκφραση του mRNA των BRCA1 και BRCA2 συσχετίστηκε με μικρότερο MFS. Το MFS των ασθενών με καρκίνο του μαστού με χαμηλότερη έκφραση mRNA του BRCA1 ήταν 142 μήνες έναντι 110,5 μηνών για εκείνες με υψηλότερη έκφραση mRNA.
Αντίθετα, η MFS ήταν μεγαλύτερη με αυξημένη έκφραση mRNA του ATM σε σύγκριση με χαμηλότερη έκφραση σε 148 μήνες έναντι 103 μηνών.
Όσον αφορά τα άλλα γονίδια επιδιόρθωσης, οι ερευνητές δεν διαπίστωσαν σημαντική συσχέτιση μεταξύ της έκφρασης mRNA και του MFS.
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}