Τετραπλό χάπι αποτελεσματικό για την υπέρταση [μελέτη]

Ένα σταθερό χάπι με τέσσερις διαφορετικούς αντιυπερτασικούς παράγοντες αποδείχθηκε αποτελεσματικό - και καλύτερο από έναν ελεύθερο τριπλό συνδυασμό - σε μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη, διπλά τυφλή μελέτη για την ανθεκτική στη θεραπεία υπέρταση. Αυτό προκύπτει από τα αποτελέσματα της μελέτης που παρουσιάστηκαν στο συνέδριο ESC 2024 στο Λονδίνο.

"Στο 79% των ασθενών με υπέρταση, η αρτηριακή πίεση δεν ελέγχεται παρά τη θεραπεία", ανέφερε ο Stefano Taddei από το Τμήμα Κλινικής και Πειραματικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου της Πίζας. "Μιλάμε για πραγματική ανθεκτική στη θεραπεία υπέρταση όταν οι ασθενείς δεν επιτυγχάνουν τους στόχους της θεραπείας τους ακόμη και με 3 διαφορετικά αντιυπερτασικά φάρμακα. Πρόκειται για το 5 % περίπου των ασθενών με υπέρταση".

Στην περίπτωση αυτή, οι κατευθυντήριες οδηγίες συνιστούν την προσθήκη ενός τέταρτου αντιυπερτασικού, είτε ενός ανταγωνιστή των υποδοχέων ορυκτών κορτικοειδών είτε ενός β-αναστολέα όπως η βισοπρολόλη. Καθώς όμως αυξάνεται ο αριθμός των δισκίων, η συμμόρφωση στη θεραπεία της αρτηριακής πίεσης επιδεινώνεται, πράγμα που δεν είναι εξ αρχής καλό.

"Οι μισοί από τους ασθενείς με υπέρταση δεν παίρνουν τα φάρμακά τους όπως τους έχει συνταγογραφηθεί", λέει ο Taddei. Οι κατευθυντήριες γραμμές συνιστούν τη χρήση σταθερών συνδυασμών για τη βελτίωση της συμμόρφωσης, αλλά ένα τετραπλό χάπι για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης δεν υπάρχει ακόμη.

Τριπλός συνδυασμός συμπληρωμένος με βισοπρολόλη

Στη μελέτη QUADRO, ο Taddei και οι συνεργάτες του εξέτασαν ένα τετραπλό χάπι που περιείχε τον β-αποκλειστή βισοπρολόλη επιπλέον της περινδοπρίλης, της ινδαπαμίδης και της αμλοδιπίνης. Σε μια φάση εξοικείωσης 8 εβδομάδων, οι υπερτασικοί ασθενείς έλαβαν μια τριπλή θεραπεία συνδυασμού περινδοπρίλης, ινδαπαμίδης και αμλοδιπίνης σε βέλτιστη δοσολογία - υπό μορφή 3 δισκίων.

Στη φάση της πραγματικής μελέτης έλαβαν μέρος όσοι η αρτηριακή τους πίεση εξακολουθούσε να μην ελέγχεται μετά από 8 εβδομάδες παρά την τήρηση της θεραπείας - συστολική αρτηριακή πίεση (ΣΑΠ) ≥140 mmHg και 24ωρη ΣΑΠ ≥130 mmHg. Τυχαιοποιήθηκαν να συνεχίσουν να λαμβάνουν είτε τον ελεύθερο τριπλό συνδυασμό είτε το σταθερό τετραπλό χάπι συμπληρωμένο με δισοπρολόλη - και πάλι για 8 εβδομάδες.

Ωστόσο, προκειμένου να διατηρηθεί η τυφλότητα ως προς την κατανομή της θεραπείας, όλοι οι ασθενείς έλαβαν τον ίδιο αριθμό φαρμάκων: 2 κάψουλες και 1 δισκίο. Η μελέτη πραγματοποιήθηκε σε 13 χώρες και συνολικά 183 ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν. Ήταν κατά μέσο όρο 57 ετών και το ποσοστό των γυναικών ήταν 47%.

Σημαντικές διαφορές στη ΣΑΠ και την 24ωρη αρτηριακή πίεση

Κατά την έναρξη της μελέτης, η αρτηριακή πίεση ήταν κατά μέσο όρο 150,3 mmHg συστολική και 90,0 mmHg διαστολική. Μετά από 8 εβδομάδες θεραπείας με το τετραπλό χάπι, η ΣΑΠ είχε μειωθεί κατά 20,67 mmHg. Στην ομάδα με την τριπλή συνδυαστική θεραπεία, η μείωση της ΣΑΠ ήταν 11,32 mmHg.

Η 24ωρη περιπατητική αρτηριακή πίεση αναλύθηκε ως δευτερεύον τελικό σημείο. Αυτό έδειξε επίσης σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων. Στους ασθενείς με το τετραπλό χάπι, μειώθηκε κατά 7,53 mmHg περισσότερο από ό,τι στην ομάδα με τον τριπλό συνδυασμό. Το σταθερό τετραπλό χάπι είχε επίσης σημαντικά καλύτερες επιδόσεις όσον αφορά τη διαστολική αρτηριακή πίεση, με μεγαλύτερη μείωση κατά 6,14 mmHg σε σχέση με τον ελεύθερο τριπλό συνδυασμό.

Στην ομάδα των τετραπλών χαπιών, η αρτηριακή πίεση τέθηκε υπό έλεγχο στο 66,3% των ασθενών, με αρτηριακή πίεση κάτω από 140/90 mmHg στο τέλος των 8 εβδομάδων. Στην ομάδα του τριπλού συνδυασμού, αυτό επιτεύχθηκε στο 42,7 % των ασθενών (p=0,001).

Δεν υπήρξαν σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες. Και όσον αφορά τη συχνότητα των ανεπιθύμητων ενεργειών, δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων, όπως ανέφερε ο Taddei.
Το συμπέρασμά του: "Καταφέραμε να δείξουμε την υπεροχή του τετραπλού χαπιού. Η διαθεσιμότητα ενός τετραπλού χαπιού συμπληρωμένου με δισοπρολόλη θα μπορούσε να βοηθήσει στο πρόβλημα της μη συμμόρφωσης και να ελέγξει την αρτηριακή πίεση σε ασθενείς με ανθεκτική ή δύσκολα αντιμετωπίσιμη υπέρταση".