Το ΕΚΑΣ, η χρήση του και τα γενόσημα...

«Φωτιές» έχει ανάψει στους φαρμακοποιούς μια συζήτηση για την περίπτωση επιλογής πρωτοτύπου φαρμάκου εκτός πατέντας από συνταξιούχο ασθενή που δικαιούται ΕΚΑΣ.

Στην περίπτωση που ασθενής ζητήσει φάρμακο, κάνοντας χρήση του γεγονότος ότι είναι δικαιούχος επιδόματος ΕΚΑΣ, τότε η συμμετοχή του στο φάρμακο μειώνεται στο 10%. Έτσι, ο ασθενής πληρώνει τη συμμετοχή που του αναλογεί και φεύγει.

Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που ο ασθενής πάρει ένα φάρμακο που ναι μεν έχει λήξει η πατέντα του, πλην όμως είναι το πρωτότυπο της κατηγορίας του;

Εδώ βρίσκεται το σημείο... τριβής...

Μια μερίδα φαρμακοποιών θεωρεί ότι πρέπει τότε η συμμετοχή να ανεβαίνει στο 25% (με τη λογική ότι προφανώς ο συνταξιούχος έχει αρκετά έσοδα για να παίρνει γενόσημο).

Και μια άλλη μερίδα φαρμακοποιών διαφωνεί, θέτοντας θέματα ποιότητας...

Και η τρίτη μερίδα, βλέπει θέματα ψυχολογίας, αισθητικής και αξιοπρέπειας, όταν μπαίνουν περιορισμοί επειδή κάποιος είναι πιο φτωχός...

Το γεγονός ότι οι συνταξιούχοι παίρνουν φάρμακα με πίστωση στην όποια συμμετοχή τους, περιμένοντας την επόμενη σύνταξη το ξεχνάμε...