Η κατάλληλη διατροφή για το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών

Το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών (PCOS), που προβληματίζει στις ημέρες μας έως και το 15% των γυναικών σε γόνιμη ηλικία, αντικατοπτρίζει ένα φάσμα εκδηλώσεων, από διαταραχές περιόδου και ωορρηξίας έως υπογονιμότητα και σακχαρώδη διαβήτη.

Στα αίτια του συνδρόμου αυτού, συγκαταλέγονται τόσο η γενετική προδιάθεση, όσο και η επίδραση διαφόρων περιβαλλοντικών παραγόντων.

Την αποστολή της διέγερσης των ωοθηκών, προκειμένου να ωριμάσουν και να απελευθερώσουν ωάρια, έχουν αναλάβει στο σώμα της γυναίκας δυο ορμόνες, η θυλακιοτρόπος και η ωχρινοτρόπος.

Όταν όμως οι ορμόνες αυτές παύουν να εκκρίνονται με την προκαθορισμένη ισορροπία μεταξύ τους, αρχίζουν τα πρώτα σημάδια του συνδρόμου πολυκυστικών ωοθηκών, με έντονες διαταραχές στον κύκλο εμμήνου ρύσεως.

Η εμπλοκή όμως των ορμονών στο σύνδρομο αυτό, δεν περιορίζεται μόνο στις δυο που προαναφέρθηκαν, αλλά τόσο η ινσουλίνη όσο και η τεστοστερόνη έρχονται να διογκώσουν το σύνολο των διαταραχών, με υπερινσουλιναιμία, ινσουλινοαντίσταση (αντίσταση των ιστών να απαντήσουν στην ινσουλίνη) και κλινικά φαινόμενα όπως η υπερτρίχωση και η ακμή.

Γνωρίζουμε σήμερα πως για την εξέλιξη του συνδρόμου πολυκυστικών ωοθηκών, τεράστιο ρόλο παίζει η παχυσαρκία.

Περίπου οι μισές από τις γυναίκες που πληρούν τα κριτήρια ένταξης στο σύνδρομο, εμφανίζουν ανδροειδή τύπο παχυσαρκίας (σχήμα μήλου) με συνεπακόλουθες επιδράσεις στα λιπίδια και στο σάκχαρο του αίματος.

Αυτομάτως λοιπόν, η απώλεια βάρους, ανάγεται σε ένα πρώτης τάξεως μέτρο ύφεσης του συνδρόμου, με συχνό αποτέλεσμα την αποκατάσταση της ωορρηξίας και την ομαλοποίηση της περιόδου.

Η διατροφή των γυναικών με Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών πρέπει να διέπεται από χαμηλή κατανάλωση τροφών πλούσιων σε απλά σάκχαρα, που ουσιαστικά επιδεινώνουν την υπερινσουλιναιμία και την ινσουλινοαντίσταση, όπως τα γλυκά, τα αναψυκτικά, η ζάχαρη σε όλες της τις μορφές, κ.α.

Παράλληλα, η ένταξη σε ένα υποθερμιδικό διαιτολόγιο (εφόσον γίνεται προσπάθεια απώλειας βάρους) με χαρακτηριστικά την κατανάλωση ανεπεξέργαστων δημητριακών (π.χ. ψωμί ολικής αλέσεως, αναποφλοίωτο ρύζι, κ.λ.π.), λαχανικών εποχής, φρούτων με χαμηλό γλυκαιμικό φορτίο (π.χ.

μήλο, εσπεριδοειδή, φράουλες) και πρωτεϊνών από ψάρι, κοτόπουλο και ημιαποβουτυρωμένα γαλακτοκομικά, αποτελεί το εφαλτήριο για την ουσιαστική αντιμετώπιση του συνδρόμου, μαζί με την όποια φαρμακευτική αγωγή έχει συνταχθεί από τον ειδικό ιατρό.

Συμπληρώματα διατροφής με μαγνήσιο, βιταμίνη Β6 ή ψευδάργυρο, που φαίνεται πως μπορεί να διαδραματίσουν κάποιο θετικό ρόλο για την γυναίκα, θα πρέπει να συστήνονται με σωστή αξιολόγηση ιστορικού, συμπτωματολογίας και διατροφικών συνηθειών και πάντα από τον ειδικό επιστήμονα διαιτολόγο.

Να τονισθεί τέλος, πως η συστηματική σωματική δραστηριότητα συμβάλλει μέγιστα, στην αντιμετώπιση της ινσουλινοαντίστασης που παρατηρείται, αλλά και στην ψυχική ισορροπία που συχνά διαταράσσεται στο πλαίσιο του συνδρόμου.