Το κάπνισμα ενοχοποιείται και για την εμφάνιση ρευματοειδούς αρθρίτιδας

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα, σύμφωνα με νέα έρευνα, προστίθεται στη λίστα των νόσων που σχετίζονται με το κάπνισμα.

Όπως υποδεικνύει η έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό ‘Annals of the Rheumatic Diseases’, το κάπνισμα ευθύνεται για περισσότερο από το ένα τρίτο των περιστατικών της πιο κοινής μορφής ρευματοειδούς αρθρίτιδας και για περισσότερο από το 50% της διάγνωσης της νόσου σε ανθρώπους που είναι γενετικά ευάλωτοι στην ανάπτυξή της.

Η επίδραση του καπνίσματος στη ρευματοειδή αρθρίτιδα είναι παρόμοια με την επίδραση στον κίνδυνο για καρδιαγγειακή νόσο.

Σύμφωνα με τη νέα έρευνα, ο κίνδυνος ρευματοειδούς αρθρίτιδας συνδέεται με το πόσο καπνίζει κάποιος, με το διάστημα που καπνίζει και με την παρουσία ορισμένων αντισωμάτων στο αίμα που σχετίζονται με τη νόσο, τα αντισώματα ACPA.

Ο επικεφαλής της έρευνας, Henrik Källberg, από το Ινστιτούτο Καρολίνσκα στη Σουηδία πιστεύει ότι το κάπνισμα αποτελεί παράγοντα κινδύνου για ρευματοειδή αρθρίτιδα που ενδεχομένως αποτελεί τη σπίθα που ανάβει τη φωτιά στο ανοσοποιητικό σύστημα.

Όπως δήλωσε, το κάπνισμα αλλάζει πρωτεΐνες που αρχίζουν την αντίδραση του ανοσοποιητικού έναντι του ίδιου του οργανισμού. Η αντίδραση αρχίζει πολύ πιο εύκολα όταν είναι παρόν ένας συγκεκριμένος γενετικός παράγοντας.

Σουηδοί ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία 1.204 ανθρώπων με ρευματοειδή αρθρίτιδα και 871 χωρίς, ηλικίας 18 έως 70 ετών. Οι συμμετέχοντες ρωτήθηκαν σχετικά με το ιστορικό καπνίσματος και πόσα τσιγάρα κάπνιζαν ημερησίως. Παράλληλα, υποβλήθηκαν σε εξετάσεις αίματος, για να διαπιστωθεί ο γενετικός κίνδυνος εμφάνισης της νόσου.

Το κάπνισμα παίζει ρόλο σε περίπου 33% των περιστατικών ρευματοειδούς αρθρίτιδας σε ανθρώπους με ανιχνεύσιμα επίπεδα ACPA στο αίμα και σε ένα στα πέντε περιστατικά της νόσου γενικά. Συγκεκριμένα, άνθρωποι με ρευματοειδή αρθρίτιδα που κάπνιζαν ένα πακέτο την ημέρα για περισσότερες από 20 ημέρες είχαν περισσότερες από 2,5 φορές την πιθανότητα να είναι θετικοί σε αντισώματα.

Ο αυξημένος κίνδυνος ρευματοειδούς αρθρίτιδας που αποδίδεται στο κάπνισμα ήταν περισσότερο έντονος στους άντρες.

Η διακοπή του καπνίσματος είχε κάποια επίδραση στη μείωση του κινδύνου ρευματοειδούς αρθρίτιδας, έδειξε η έρευνα.

Ωστόσο, μεταξύ όσων κάπνιζαν πολύ ο κίνδυνος ρευματοειδούς αρθρίτιδας παρέμενε υψηλός ακόμα και 20 χρόνια μετά τη διακοπή του καπνίσματος.

Πηγές:
‘Annals of the Rheumatic Diseases’.