Η ιβουπροφένη προστατεύει από τη νόσο του Πάρκινσον

Άνθρωποι που λαμβάνουν ιβουπροφένη σε καθημερινή βάση έχουν μικρότερο κίνδυνο ανάπτυξης νόσου του Πάρκινσον, σύμφωνα με νέα έρευνα.

Το φάρμακο χρησιμοποιείται συχνά για την ανακούφιση πόνων αλλά η νέα έρευνα, στο περιοδικό ‘Neurology’, ανακάλυψε επιπλέον όφελος.

Σε έρευνες που πραγματοποιήθηκαν σε περισσότερους από 135.000 άντρες και γυναίκες που χρησιμοποιούσαν τακτικά ιβουπροφένη φάνηκε πως ποσοστό 40% είχε λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσει τη νόσο του Πάρκινσον .

Ωστόσο, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι νωρίς να γνωρίζουν αν τα οφέλη από τη λήψη του φαρμάκου ξεπερνούν τον κίνδυνο παρενεργειών.

Επιστήμονες έχουν υποπτευθεί ότι αντιφλεγμονώδη φάρμακα θα μπορούσαν να βοηθήσουν έναντι της νόσου αλλά δεν ήταν σαφές ποια συγκεκριμένα οδηγούσαν σε όφελος.

Η νέα έρευνα υποδεικνύει ότι η ιβουπροφένη έχει επίδραση. Ωστόσο, όπως όλα τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα μπορεί να προκαλέσει ανησυχητικές παρενέργειες, όπως αυξημένο κίνδυνο γαστρεντερικής αιμορραγίας. Πρόσφατη έρευνα επίσης συνέδεσε την καθημερινή λήψη της ιβουπροφένης για αρκετά χρόνια με ελαφρώς αυξημένο κίνδυνο καρδιακής προσβολής και εγκεφαλικού επεισοδίου.

Τα ευρήματα σχετίζονται με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα όπως η ιβουπροφένη που συνταγογραφούνται για μεγάλο διάστημα για την αντιμετώπιση επίπονων νόσων όπως η αρθρίτιδα.

Οι ειδικοί δηλώνουν ότι χρειάζεται περαιτέρω έρευνα για να καθοριστεί αν τα οφέλη της λήψης του φαρμάκου πιο συχνά ξεπερνούν δυνητικό κίνδυνο.

Ο επικεφαλής της έρευνας, Alberto Ascherio, από το Χάρβαρντ, δήλωσε ότι δεν υπάρχει θεραπεία για τη νόσο του Πάρκινσον, επομένως η πιθανότητα η ιβουπροφένη, σχετικά μη τοξικό φάρμακο, να μπορεί να βοηθά είναι σημαντική. Στην έρευνα, άντρες και γυναίκες που λάμβαναν ιβουπροφένη, 2 ή 3 φορές την εβδομάδα εμφάνισαν μείωση του κινδύνου για νόσο του Parkinson περισσότερο από ένα τρίτο σε σύγκριση με όσους χρησιμοποιούσαν τακτικά ασπιρίνη, ακεταμινοφένη ή άλλα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη.

Οι Αμερικανοί ερευνητές, σχετικά με την αιτία που η ιβουπροφένη ενδεχομένως μπορεί να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα, δηλώνουν ότι μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι το φάρμακο έχει ιδιαίτερο ρόλο στο μπλοκάρισμα βιολογικής οδού βλάβης και θανάτου των κυττάρων.

Πηγές:
‘Neurology’.