Τα παραπάνω κιλά ενοχοποιούνται και για άνοια

Το υπερβάλλον σωματικό βάρος στη μέση ηλικία μπορεί ενδεχομένως να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης άνοιας αργότερα, υποδεικνύει νέα σουηδική έρευνα.

Αρκετές έρευνες έχουν ήδη συσχετίσει την παχυσαρκία στη μέση ηλικία με την άνοια αργότερα, αλλά δεν ήταν σαφές αν τα παραπάνω κιλά στη μέση ηλικία αποτελούσαν παράγοντα κινδύνου.

Η νέα έρευνα υποδεικνύει ότι ακόμα και αν κάποιος είναι υπέρβαρος μπορεί να αντιμετωπίζει αυξημένο κίνδυνο για άνοια.

Η επικεφαλής της έρευνας, Dr. Weili Xu, του ινστιτούτου Karolinska στη Στοκχόλμη, δήλωσε ότι το να είναι κάποιος υπέρβαρος στη μέση ηλικία αύξανε τον κίνδυνο άνοιας αργότερα περισσότερο από 70%.

Η παχυσαρκία αύξανε τον κίνδυνο ακόμα περισσότερο, σχεδόν 4 φορές.

Η ερευνήτρια δήλωσε ότι αν και η επίδραση των παραπάνω κιλών στη μέση ηλικία, στην άνοια, δεν είναι τόσο σημαντική όσο η παχυσαρκία, η επίδραση τους στη δημόσια υγεία είναι σημαντική.

Στην έρευνα, η Xu ανέλυσε στοιχεία 8.534 διδύμων, ηλικίας 65 ετών και άνω. Από αυτούς 350 διαγνώστηκαν με άνοια και 114 με πιθανή άνοια.

Τριάντα χρόνια νωρίτερα, οι συμμετέχοντες είχαν δώσει στοιχεία σχετικά με το ύψος και το βάρος τους.

Ποσοστό σχεδόν 30% ήταν είτε υπέρβαροι είτε παχύσαρκοι στη μέση ηλικία.

Περαιτέρω ανάλυση έδειξε ότι όσοι ήταν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι ως μεσήλικες αύξαναν τον κίνδυνο να εμφανίσουν μελλοντικά άνοια, περιλαμβανομένων του Alzheimer και της αγγειακής άνοιας.

Περίπου το 26% των συμμετεχόντων χωρίς άνοια ήταν υπέρβαροι στη μέση ηλικία σε σύγκριση με ποσοστό 36% όσων είχαν πιθανή άνοια και 39% με διάγνωση άνοιας.

Αν και ποσοστό 2,7% ηλικιωμένων χωρίς άνοια ήταν παχύσαρκοι στη μέση ηλικία, ποσοστό 6,9% αυτών με άνοια ήταν παχύσαρκοι, όπως και το 5,3% όσων είχαν πιθανή άνοια.

Όταν αναλύθηκαν ζευγάρια διδύμων στα οποία το ένα μέλος εμφάνισε άνοια, η ερευνήτρια ανακάλυψε ότι η σχέση με το βάρος δεν ήταν πλέον σημαντική, υποδεικνύοντας ότι το αρχικό περιβάλλον και γενετικοί παράγοντες παίζουν επίσης ρόλο στην πάθηση.

Η σχέση βάρους-άνοιας, μπορεί να εξηγηθεί πιθανόν από διάφορους μηχανισμούς. Υψηλότερος Δείκτης Μάζας Σώματος συνδέεται με διαβήτη και αγγειακή νόσο, που με τη σειρά τους συνδέονται με τον κίνδυνο άνοιας. Υψηλότερο βάρος στη μέση ηλικία μπορεί ενδεχομένως να αντικατοπτρίζει μακρά περίοδο έκθεσης σε υψηλότερη φλεγμονή, που έχει συνδεθεί με χαμηλότερη νοητική λειτουργία.

Η Xu σημείωσε ότι υπήρχαν περιορισμοί στη μελέτη, όπως ότι ο ΔΜΣ μπορεί να μην αποτελεί την τέλεια μέτρηση σύνθεσης του λίπους. Πρόσθεσε ότι όσον αφορά τη μείωση του κινδύνου άνοιας, ποτέ δεν είναι αργά να αρχίσει η μείωση του λίπους.

Η έρευνα έχει ορισμένα ισχυρά σημεία, όπως το μεγάλο αριθμό συμμετεχόντων, σημειώνει ο Dr. Gary Kennedy, του Montefiore Medical Center και του Albert Einstein College of Medicine στο Μπρονξ.

Αν και η έρευνα ανακάλυψε σχέση μεταξύ του υπερβάλλοντος βάρους στη μέση ηλικία και του κινδύνου άνοιας δεν αποδεικνύει αιτιατή σχέση, δήλωσε. Παρόλα αυτά υπάρχουν ενδείξεις ότι ο λιπώδης ιστός εκκρίνει φλεγμονώδεις κυτοκίνες και άλλες χημικές ουσίες που μπορεί να έχουν άμεση επίδραση στον εγκέφαλο, προκαλώντας βλάβη στους νευρώνες.

Η έρευνα δημοσιεύεται στο περιοδικό ‘Neurology.’

Πηγές:
Neurology