Η κοινωνική απομόνωση αυξάνει τον κίνδυνο θνησιμότητας

Η κοινωνική απομόνωση μπορεί ενδεχομένως να σχετίζεται με αρνητικές συνέπειες στην υγεία, περιλαμβανομένης της καρδιοπάθειας, αναφέρουν οι ερευνητές.

Άνθρωποι με αρτηριοσκλήρυνση που ζουν μόνοι μπορεί ενδεχομένως να αντιμετωπίζουν υψηλότερο κίνδυνο θανάτου σε σχέση με όσους συμβιώνουν, ανακάλυψε διεθνής έρευνα.

Ο Dr. Jacob Udell, από το Harvard Medical School, στη Βοστόνη, δήλωσε ότι το να ζει κάποιος μόνος συνδεόταν με θνησιμότητα 14,1% έναντι 11,1% (σε διάστημα 4 ετών) και θνησιμότητα λόγω καρδιαγγειακής νόσου 8,6% έναντι 6,8% σε σύγκριση με όσους συμβίωναν.

Η έρευνα δημοσιεύεται στη διαδικτυακή έκδοση του περιοδικού ‘Archives of Internal Medicine’.

Η μοναχική ζωή φάνηκε πιο επικίνδυνη για τις ηλικίες 45 έως 54, αλλά όχι για τους 66 και άνω, ανακάλυψαν οι ερευνητές.

Ο Udell δήλωσε ότι το να ζει κάποιος μόνος μπορεί να αποτελεί δείκτη στρεσογόνου κατάστασης, όπως κοινωνική απομόνωση λόγω εργασίας ή προσωπικών λόγων, που μπορεί να επηρεάσει τη βιολογική επίδραση στο καρδιαγγειακό σύστημα.

Επίσης, ασθενείς που ζουν μόνοι μπορεί ενδεχομένως να καθυστερούν να αναζητούν ιατρική βοήθεια για ανησυχητικά συμπτώματα, γεγονός που μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο θανάτου από καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό επεισόδιο, πρόσθεσε.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε 44.573 ανθρώπους στη Βόρεια Αμερική, Ευρώπη, Ιαπωνία, Μέση ανατολή, Λατινική Αμερική και Ασία. Από αυτούς, ποσοστό 19% ζούσαν μόνοι.

Οι συμμετέχοντες είτε είχαν αθηροθρόμβωση, όπως καρδιακή νόσο, στηθάγχη και εγκεφαλικό επεισόδιο ή τουλάχιστον 3 παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο.

Οι ερευνητές δήλωσαν ότι τα ευρήματα θα πρέπει να ενθαρρύνουν τους γιατρούς να ρωτούν τους ασθενείς με καρδιαγγειακή νόσο αν ζουν μόνοι.

Σε δεύτερη έρευνα, που δημοσιεύεται στο ίδιο περιοδικό, η Dr. Carla Perissinotto, από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Σαν Φρανσίσκο, ανακάλυψε ότι η μοναξιά συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο θανάτου, κατά τη διάρκεια των 6 ετών που διήρκεσε η έρευνα.

Άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας που δήλωσαν ότι αισθάνονταν μόνοι έτειναν να έχουν περισσότερες δυσκολίες στη φροντίδα του εαυτού τους, που θα μπορούσε να αυξήσει τον κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία έχοντας λάβει υπόψη την κατάθλιψη.

Πηγές:
‘Archives of Internal Medicine’.