Η διαχείριση του στρες στη σκλήρυνση κατά πλάκας

Η εκπαίδευση των ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας σχετικά με τρόπους αντιμετώπισης του στρες μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα ζωής τους και ενδεχομένως να εμποδίσει ή να επιβραδύνει τη δημιουργία νέων βλαβών στον εγκέφαλο, σύμφωνα με νέα έρευνα.

Ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας που παρακολουθούσαν συνεδρίες ελέγχου του στρες για 6 μήνες είχαν λιγότερες νέες εγκεφαλικές βλάβες από την υποτροπή της νόσου και πιο αργή πρόοδο της νόσου κατά τη διάρκεια της αγωγής, ανακάλυψε ο ερευνητής του Northwestern University, David C.

Mohr.

Τα ευρήματα που δημοσιεύονται στο περιοδικό ‘ Neurology’, προστίθενται σε ενδείξεις ότι ο έλεγχος του στρες μπορεί να επιβραδύνει τη δραστηριότητα της σκλήρυνσης κατά πλάκας.

Ο Mohr δήλωσε ότι άνθρωποι που πέρασαν από την εκπαίδευση του ελέγχου του στρες είχαν σημαντικές μειώσεις στην εμφάνιση νέων εγκεφαλικών βλαβών, ενώ είχαν εγγραφεί στις εβδομαδιαίες συνεδρίες.

Ωστόσο η βελτίωση εξαφανίστηκε όταν οι εβδομαδιαίες συνεδρίες τελείωσαν, υποδεικνύοντας ότι μπορεί ενδεχομένως να χρειάζεται μεγαλύτερη συνέχιση της θεραπείας.

Ο Mohr δήλωσε ότι η θεραπεία ελέγχου του στρες μπορεί ενδεχομένως να είναι χρήσιμη επιπλέον επιλογή στα φάρμακα για τη νόσο.

Η νέα έρευνα περιέλαβε 121 ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας που τοποθετήθηκαν τυχαία είτε σε ομάδα ελέγχου του στρες είτε σε ομάδα που δεν παρακολούθησε τέτοια εκπαίδευση.

Η ομάδα αγωγής έλαβε μέρος σε 16 συνεδρίες σε ένα εξάμηνο. Οι συνεδρίες εστίασαν στο να βοηθηθούν οι ασθενείς να αναγνωρίσουν και να αξιολογήσουν δυνητικά στρεσογόνες καταστάσεις. Οι συμμετέχοντες διδάχτηκαν τεχνικές χαλάρωσης και διαλογισμού για να βοηθηθούν να αντιμετωπίσουν στρεσογόνα γεγονότα που δεν θα μπορούσαν να αποφευχθούν.

Ενώ οι συνεδρίες συνεχίζονταν και για 6 μήνες μετά το τέλος, πραγματοποιήθηκαν απεικονιστικές εξετάσεις εγκεφάλου για να εντοπιστούν νέες βλάβες που σχετίζονται με τη σκλήρυνση κατά πλάκας.

Η απουσία νέων εγκεφαλικών βλαβών είναι σημαντικός δείκτης ότι δρα μια αγωγή κατά της νόσου.

Κατά τη διάρκεια της αγωγής, περίπου μισοί, ποσοστό 55% των ασθενών που έλαβαν τη θεραπεία ελέγχου παρέμειναν ελεύθεροι από εγκεφαλικές βλάβες σε σύγκριση με ποσοστό 77% των ασθενών που δεν υποβλήθηκαν στη θεραπεία.

Μόνο το 43% των ασθενών με θεραπεία ελέγχου στρες εμφάνισε νέες εγκεφαλικές βλάβες που συνδέονταν στενά με τη δραστηριότητα της νόσου σε σύγκριση με ποσοστό 70% ασθενών στην άλλη ομάδα.

Η διαφορά σε νέες βλάβες ήταν παρόμοια για ασθενείς που λάμβαναν και δεν λάμβαναν φάρμακα για την αντιμετώπιση της νόσου.

Ο Mohr δήλωσε ότι η έρευνα δεν ήταν αρκετά μεγάλη για να αποδείξει ότι ο έλεγχος του στρες μειώνει τα συμπτώματα σκλήρυνσης κατά πλάκας. Πρόσθεσε ότι δεν γνωρίζουμε ακόμα αν αυτή η παρέμβαση μεταφράζεται σε κλινικές διαφορές που είναι σημαντικές για τους ασθενείς.

Ο Nicholas LaRocca, του National MS Society, δήλωσε ότι οι ασθενείς χρειάζονται πηγές που θα τους βοηθήσουν να αντιμετωπίσουν το στρες.

Το να μάθουν να αντιμετωπίζουν το στρες είναι σημαντικό για όλους και είναι ιδιαίτερα σημαντικό για ανθρώπους που έχουν επιπλέον στρες λόγω διάγνωσης της νόσου.

Ο LaRocca δήλωσε ότι παρόλο που παραμένει να φανεί αν η μείωση του στρες μπορεί να επιβραδύνει την πρόοδο της νόσου, είναι σαφές ότι ο έλεγχος του στρες μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα ζωής των ασθενών.

Πηγές:
‘Neurology’.