Η έγκαιρη έναρξη Ορμονικής Θεραπείας προστατεύει την καρδιά

Της ΣΟΦΙΑΣ ΝΕΤΑ

Το 2030 πάνω από 1,5 δισεκατομμύρια γυναίκες θα βρίσκονται στην ηλικία άνω των 50 ετών. Σήμερα, όταν η γυναίκα φτάνει στην εμμηνόπαυση, προσβλέπει σε τουλάχιστον άλλα 30 χρόνια υγιούς και παραγωγικής ζωής.
Κατά την εμμηνόπαυση, οι ωοθήκες σταματούν να παράγουν οιστρογόνα.

Η έλλειψη των οιστρογόνων έχει ως συνέπεια την εμφάνιση άμεσων και απώτερων επιπτώσεων. Μεταξύ άλλων,η εμμηνόπαυση οδηγεί σε αύξηση της χοληστερόλης, διαταραχή στο μεταβολισμό της γλυκόζης, αύξηση της αρτηριακής πίεσης και αύξηση του σωματικού βάρους, ειδικά του κοιλιακού λίπους, που θεωρείται και το πιο επιβλαβές, με αποτέλεσμα οι γυναίκες να κινδυνεύουν από καρδιαγγειακά νοσήματα όσο και οι άντρες.

Οι ειδικοί τονίζουν πως η σωστή επιλογή του προγεσταγόνου πχ. δροσπιρενόνης, στη συνδυασμένη ορμονική θεραπεία αποκαθιστά τις διαταραχές αυτές, αναστέλλει την αύξηση του βάρους και έχει ευνοϊκή επίδραση στην αρτηριακή πίεση.

Σήμερα θεωρείται ότι ο σημαντικότερος παράγοντας για να αντλήσει η γυναίκα τα μέγιστα οφέλη από την ορμονική θεραπεία είναι η έγκαιρη χορήγησή της. Εάν η θεραπεία αρχίσει εντός των πρώτων ετών από την εγκατάσταση της εμμηνόπαυσης, η επίδρασή της στο καρδιαγγειακό σύστημα είναι ευνοϊκή.

Εάν, αντίθετα, ξεκινήσει σε ηλικίες μεγαλύτερες των 60 ετών, τότε οι κίνδυνοι συνήθως υπερσκελίζουν τα οφέλη.

Για το θέμα μίλησαν, από την Β’ Μαιευτική & Γυναικολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών: οι Γεώργιος Κρεατσάς καθηγητής, δ/ντής Κλινικής, Κωνσταντίνος Πανουλής, Λέκτορας, Ειρήνη Λαμπρινουδάκη Λέκτορας και Γεώργιος Χριστοδουλάκος αναπλ.

Καθηγητής, Β’ Μαιευτικής & Γυναικολογικής Κλινικής.

Η γυναίκα του σήμερα, σημείωσε ο κ. Κρεατσάς, η οποία εκτός από τον οικογενειακό, δραστηριοποιείται στον επαγγελαμτικό, κοινωνικό και πολιτικό στίβο, έχει δικαίωμα να γνωρίζει τις αλλαγές και τις πιθανές επιπτώσεις της εμμηνόπαυσης καθώς και τις πολύπλευρες δυνατότητες που παρέχει σήμερα η ιατρική για τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής της.

Το κλιμακτηριακό σύνδρομο αποτελεί την βασικότερη άμεση επίπτωση της εμμηνόπαυσης, τόνισε ο κ. Πανουλής. Οι εξάψεις είναι το χαρακτηριστικότερο και περισσότερο βασανιστικό σύμπτωμα. Σε πολλές γυναίκες οι εξάψεις διαρκούν για πολλά χρόνια μετά τη διακοπή της εμμήνου ρύσεως.

Η ψυχοσυναισθηματική αστάθεια, η ευερεθιστότητα, το ξέσπασμα κλάματος, το αίσθημα κόπωσης, η αϋπνία και η απώλεια ενδιαφέροντος για τις συνήθεις ασχολίες αποτελούν τα βασικότερα ψυχικά ενοχλήματα του κλιμακτηριακού συνδρόμου.

Τέλος, η κολπική ξηρότητα, ο πόνος κατά την επαφή, η έλλειψη σεξουαλικού ενδιαφέροντος και η ουρογεννητική ατροφία συνιστούν για πολλές γυναίκες οξύ πρόβλημα, το οποίο συχνά δεν αποκαλύπτεται ή και παραβλέπεται από την ίδια τη γυναίκα.

Η ορμονική θεραπεία, υποκαθιστώντας τα ενδογενή οιστρογόνα και αντιμετωπίζοντας έτσι το πρόβλημα αιτιολογικά, προσφέρει ποιότητα ζωής στην εμμηνοπαυσιακή γυναίκα, επιτρέποντάς της έτσι να είναι ελεύθερη συμπτωμάτων και ανταγωνιστική στις πολύπλευρες υποχρεώσεις της.

Η οστεοπόρωση αποτελεί σήμερα παγκόσμια επιδημία. Η μία στις δύο γυναίκες σε όλο τον κόσμο θα προσβληθεί από οστεοπορωτικό κάταγμα. Επειδή η οστεοπόρωση δεν δίνει συμπτώματα παρά μόνο σε προχωρημένο στάδιο, πρωταρχική σημασία έχει η πρόληψη, υπογράμμισε η κ.

Λαμπρινουδάκη.

Ο πρώτος έλεγχος πρέπει να γίνεται κατά την έναρξη των κλιμακτηριακών διαταραχών. Σήμερα υπάρχουν πολλές φαρμακευτικές επιλογές για την πρόληψη της οστεοπόρωσης, οι οποίες διαφοροποιούνται ανάλογα με την ηλικία, τα χρόνια στην εμμηνόπαυση και το ατομικό ιστορικό της κάθε γυναίκας.

Κατά τα πρώτα χρόνια μετά την εμμηνόπαυση, η ορμονική θεραπεία προστατεύει έναντι της οστικής απώλειας και μειώνει αποτελεσματικά τον κίνδυνο οστεοπορωτικού κατάγματος, ενώ παράλληλα θεραπεύει τα κλιμακτηριακά συμπτώματα.

Τα τελευταία χρόνια είχε συζητηθεί πολύ ο κίνδυνος καρκίνου του μαστού από τη χρήση ορμονικής θεραπείας, όμως τα αποτελέσματα της μεγάλης μελέτης WHI που διεξήχθη στις ΗΠΑ έδειξαν ότι η λήψη της συνδυασμένης ορμονικής θεραπείας με οιστρογόνα και προγεστερόνη για διάστημα μέχρι 5 έτη δεν αυξάνει τον κίνδυνο αυτό.

Η λήψη της θεραπείας για μεγαλύτερο των 5 ετών διάστημα, συνδυάζεται με μικρή αύξηση του κινδύνου, η οποία ισοδυναμεί με 8 επιπλέον γυναίκες στις 10.000 που θα πάρουν θεραπεία. Ο κίνδυνος αυτός, συνήθως αφορά γυναίκες υψηλού κινδύνου, δηλαδή γυναίκες με οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του μαστού, ή γυναίκες που ήδη έχουν ιστορικό ινοαδενώματος μαστού.

Επιπρόσθετα, σύμφωνα πάντα με την ίδια μελέτη, γυναίκες που έλαβαν μονοθεραπεία με οιστρογόνα για 7 χρόνια δεν παρουσίασαν αύξηση της συχνότητας καρκίνου του μαστού.
Από πολύ παλιά ήταν γνωστό ότι οι γυναίκες στην αναπαραγωγική ηλικία έχουν πολύ χαμηλότερο κίνδυνο να παρουσιάσουν καρδιοπάθεια σε σχέση με τους άνδρες αντίστοιχης ηλικίας.

Η προστατευτική αυτή δράση των οιστρογόνων χάνεται κατά την εγκατάσταση της εμμηνόπαυσης, με αποτέλεσμα ο κίνδυνος να εξισώνεται σύντομα με αυτόν των ανδρών.

Σήμερα, τόνισε ο κ. Χριστοδουλάκος, θεωρείται ότι ο σημαντικότερος παράγοντας για να αντλήσει η γυναίκα τα μέγιστα οφέλη από την ορμονική θεραπεία είναι η έγκαιρη χορήγησή της. Εάν η θεραπεία αρχίσει εντός των πρώτων ετών από την εγκατάσταση της εμμηνόπαυσης, η επίδρασή της στο καρδιαγγειακό σύστημα είναι ευνοϊκή.

Εάν αντίθετα ξεκινήσει σε ηλικίες μεγαλύτερες των 60 ετών, τότε οι κίνδυνοι συνήθως υπερσκελίζουν τα οφέλη.