Έρευνα: Η κατάθλιψη δεν κυβερνάται από τα γονίδια

Η κατάθλιψη δεν κυβερνάται από τα γονίδια, σύμφωνα με νέα έρευνα που αναφέρει ότι το περιβάλλον μας είναι σημαντικός παράγοντας όσον αφορά το να είναι κάποιος ευτυχισμένος και ότι ο τρόπος ανατροφής μπορεί να ξεπεράσει τη φύση.

Ακόμα και όταν οι ποντικοί έχουν ανατραφεί ώστε να έχουν χαμηλή διάθεση χαίρονται μετά από ψυχοθεραπεία.
Η έρευνα ανακάλυψε επίσης ότι ποντικοί που ανατράφηκαν ώστε να έχουν κατάθλιψη και άλλοι που είχαν κατάθλιψη λόγω του περιβάλλοντος είχαν αλλαγές στα επίπεδα εντελώς διαφορετικών δεικτών για κατάθλιψη, στο αίμα

Το να μπορέσουμε να ξεχωρίσουμε μεταξύ 2 ειδών κατάθλιψης θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει σε πιο ακριβείς αγωγές με φάρμακα ή ψυχοθεραπεία, δήλωσαν επιστήμονες του Northwestern University Feinberg School of Medicine.

Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Translational Psychiatry, δίνει ελπίδα σε ανθρώπους που πιστεύουν ότι μπορεί να έχουν γενετική προδιάθεση στην κατάθλιψη λόγω οικογενειακού ιστορικού και περισσότερες ελπίδες για την αντιμετώπιση.
Οι ποντικοί της έρευνας είχαν ανατραφεί ώστε να έχουν συμπεριφορά που μιμείται την κατάθλιψη για 33 γενιές και εμφάνιζαν υπερβολική απελπισία.

Η Eva Redei, δήλωσε ότι αν μπορέσουμε να τροποποιήσουμε την κατάθλιψη στα συγκριμένα ποντίκια θα μπορέσουμε στο μέλλον να το κάνουμε και στους ανθρώπους.

Η ομάδα θέλησε να διαπιστώσει αν μπορούσε να αλλάξει τους ποντικούς που γενετικά είχαν κατάθλιψη, αλλάζοντας το περιβάλλον τους. Οι ερευνητές έβαλαν τους ποντικούς σε μεγάλα κλουβιά με πολλά παιχνίδια και μέρη που μπορούσαν να σκαρφαλώσουν και να κρυφτούν, για ένα μήνα.

Η Redei εξήγησε ότι αυτό ονομάζεται ψυχοθεραπεία ποντικών, επειδή ο εμπλουτισμός τους επιτρέπει να ασχολούνται με το περιβάλλον και με τους άλλους περισσότερο.

Μετά την ψυχοθεραπεία των ποντικών η καταθλιπτική συμπεριφορά μειώθηκε σημαντικά. Στη συνέχεια οι ποντικοί τοποθετήθηκαν σε δεξαμενή νερού για να μελετηθεί η συμπεριφορά τους.

Η ομάδα ελέγχου κολυμπούσε ψάχνοντας για δρόμο διαφυγής, ενώ οι καταθλιπτικοί ποντικοί απλώς επέπλεαν δείχνοντας απελπισία. Μετά από ένα μήνα στην ‘’παιδική χαρά’’ οι γενετικά καταθλιπτικοί ποντικοί ήταν ενεργητικοί στη δεξαμενή, ψάχνοντας διέξοδο. Δεν έδειχναν απελπισία.

Επίσης, φάνηκε ότι η ομάδα ελέγχου που πέρασε από στρεσογόνες καταστάσεις επέπλεε στη δεξαμενή νερού και δεν προσπάθησε να διαφύγει. Μετά το περιβαλλοντικό στρες ορισμένοι από τους δείκτες κατάθλιψης στο αίμα άλλαξαν από μη καταθλιπτικά επίπεδα σε επίπεδα που φάνηκαν σε γενετικώς καταθλιπτικούς ποντικούς.

Πηγές:
Translational Psychiatry.