Το στίγμα δρεπανοκυτταρικής αναιμίας δεν συνδέεται με πρόωρο θάνατο

Μια νέα έρευνα προσπαθεί να σπάσει την μέχρι τώρα άποψη ότι οι ασθενείς με στίγμα δρεπανοκυτταρικής αναιμίας βρίσκονται σε κίνδυνο πρόωρου θανάτου. Οι άνθρωποι που έχουν το στίγμα δεν πάσχουν από δρεπανοκυτταρική αναιμία, μια ασθένεια η οποία μειώνει το προσδοκώμενο ζωής και προκαλεί ξαφνικά επεισόδια σφοδρού πόνου.

Σε μία μελέτη χωρίς προηγούμενο, οι ερευνητές εξέτασαν περίπου 48.000 Αφροαμερικανούς στρατιώτες, μέσα σε μια περίοδο τεσσάρων χρόνων. Όλοι είχαν υποστεί το τεστ του στίγματος. Και η ανακάλυψή τους ήταν πως δεν υπάρχουν στοιχεία που να δείχνουν ότι το στίγμα αυξάνει την θνησιμότητα με κάποιον τρόπο.

Η πολύ διαδεδομένη άποψη ότι το στίγμα μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες πρόωρου θανάτου οδήγησε πολλούς στρατιωτικούς οργανισμούς να κάνουν υποχρεωτικές εξετάσεις στους υποψήφιους, και οι ερευνητές δηλώνουν πως δεν υπάρχουν αρκετά δεδομένα να για να στηρίξουν την πεποίθηση ότι αυτές οι εξετάσεις μπορούν να σώσουν ζωές.

Ο πραγματικός λόγος ανησυχίας για τους ασθενείς με στίγμα είναι η μυϊκή αποδόμηση λόγω της σκληρής γυμναστικής σε συνθήκες πολύ υψηλής θερμοκρασίας. Ταυτόχρονα, αυξάνεται ο κίνδυνος ραβδομυόλυσης λόγω κούρασης, μιας κατάστασης που μπορεί να αποβεί θανατηφόρα, μα ο κίνδυνος εξακολουθεί να είναι πολύ μικρός- κάτι παραπάνω από το 1% των συμμετεχόντων με στίγμα ανέπτυξε ραβδομυόλυση, σε σύγκριση με το 0,8% των συμμετεχόντων χωρίς το στίγμα.

Από τα δεδομένα που εξετάστηκαν, φάνηκε πως ο κίνδυνος ραβδομυόλυσης αυξάνεται με την ηλικία, και είναι μεγαλύτερος στους άνδρες. Αλλά και πάλι, υπήρξε μόνο μία περίπτωση θανάτου, και το συγκεκριμένο άτομο δεν είχε το στίγμα.

Πηγές:
The New England Journal of Medicine