Η κατάθλιψη της μητέρας επηρεάζει την ανάπτυξη του εγκεφάλου του παιδιού

Συμπτώματα κατάθλιψης σε γυναίκες κατά τη διάρκεια και μετά την εγκυμοσύνη συνδέονται με μειωμένη πάχυνση του φλοιού σε παιδιά προσχολικής ηλικίας, αναφέρει νέα έρευνα.

Η ερευνήτρια Catherine Lebel, του University of Calgary, στην Αλμπέρτα, δήλωσε ότι τα ευρήματα υπογραμμίζουν τη σημασία της παρακολούθησης και της υποστήριξης της ψυχικής υγείας σε μητέρες, όχι μόνο μετά τον τοκετό αλλά και στην εγκυμοσύνη.

Τα ευρήματα που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Biological Psychiatry, υποδεικνύουν ότι η διάθεση της μητέρας μπορεί ενδεχομένως να επηρεάσει την ανάπτυξη του εγκεφάλου του παιδιού σε ζωτικής σημασίας στάδια.

Ποσοστό 18% των γυναικών εμφανίζει κατάθλιψη στην εγκυμοσύνη, ενώ και η περιγεννητική και επιλόχεια κατάθλιψη έχουν συνδεθεί με αρνητικά αποτελέσματα στα παιδιά.
Ωστόσο, η σχέση μεταξύ κατάθλιψης της μητέρας και μη φυσιολογικής δομής εγκεφάλου στα παιδιά αυτής της ηλικίας δεν ήταν γνωστή.

Οι ερευνητές εστίασαν σε 52 γυναίκες για συμπτώματα κατάθλιψης κατά τη διάρκεια κάθε τριμήνου κύησης και λίγους μήνες μετά τη γέννηση παιδιών.

Υπήρχαν διαφορές στην παρουσία συμπτωμάτων. Ορισμένες γυναίκες είχαν λίγα ή καθόλου συμπτώματα και άλλες πληρούσαν τα κριτήρια για κατάθλιψη.

Όταν τα παιδιά έφτασαν στην ηλικία των 2,5 έως 5 ετών οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μαγνητική τομογραφία για τη δομή του εγκεφάλου.

Γυναίκες με περισσότερα συμπτώματα κατάθλιψης έτειναν να έχουν παιδιά με λεπτότερη μετωπιαία και κροταφική περιοχή, περιοχές του φλοιού που εμπλέκονται σε εργασίες που αφορούν την αυτοσυγκράτηση και τον έλεγχο της προσοχής.
Οι ερευνητές επίσης ανακάλυψαν σχέση μεταξύ συμπτωμάτων κατάθλιψης και μη φυσιολογικής μετωπιαίας λευκής ουσίας.

Οι σχέσεις φάνηκαν μόνο όταν τα συμπτώματα εμφανίστηκαν στο δεύτερο τρίμηνο και μετά τον τοκετό, υποδεικνύοντας ότι αυτά τα διαστήματα είναι ιδιαίτερα κρίσιμα για την ανάπτυξη του εγκεφάλου του παιδιού.

Ανωμαλίες στην εγκεφαλική δομή κατά τη διάρκεια ζωτικής σημασίας σταδίων στην ανάπτυξη, συχνά έχουν συνδεθεί με αρνητικά αποτελέσματα, όπως μαθησιακές δυσκολίες και διαταραχές συμπεριφοράς, δήλωσαν οι ερευνητές.

Πηγές:
Biological Psychiatry.