Νεότερες εξελίξεις στον τομέα της αντιμετώπισης της παχυσαρκίας

Με επιτυχία ολοκληρώθηκε το 10ο Πανελλήνιο Συνέδριο Χειρουργικής της Παχυσαρκίας στις 23 και 24 Ιουνίου στο Συνεδριακό και Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών. Το συνέδριο παρακολούθησαν με ενδιαφέρον πάνω από 120 Επαγγελματίες Υγείας διαφόρων ειδικοτήτων, συμπεριλαμβανομένων ενδοκρινολόγων, κλινικών διαιτολόγων, και χειρουργών, που σχετίζονται είτε άμεσα είτε έμμεσα με την αντιμετώπιση της νοσογόνου παχυσαρκίας. Κεντρικό θέμα του συνεδρίου αποτέλεσε ο ρόλος της βαριατρικής και μεταβολικής χειρουργικής στη θεραπεία της νοσογόνου παχυσαρκίας και των συνοδών μεταβολικών παθήσεων.

Ο πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής του Συνεδρίου, αντιπρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Πάτρας (ΙΣΠ) και αναπληρωτής Καθηγητής Χειρουργικής του Πανεπιστημίου Πατρών Γεώργιος Σκρουμπής καθώς και η πρόεδρος του ΙΣΠ Άννα Μαστοράκου, επισήμαναν πως η παχυσαρκία αποτελεί μείζον πρόβλημα για την ελληνική πραγματικότητα, με το 60% των Ελλήνων να είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι και το 19,5% να πάσχει από νοσογόνο παχυσαρκία με σημαντικές επιπτώσεις για την υγεία τους, εμφανίζοντας μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης διαβήτη, καρκίνου, καρδιαγγειακών και μικρότερο προσδόκιμο ζωής. Ως παχυσαρκία ορίζεται «το υπερβάλλον βάρος κατά 20% του ιδανικού ή δείκτης σωματικής μάζας (BMI) μεγαλύτερος από 30 kg/m2».

Σύμφωνα με τα νεότερα δεδομένα στη χειρουργική αντιμετώπιση της παχυσαρκίας που παρουσιάστηκαν στο συνέδριο, η βαριατρική και μεταβολική χειρουργική αποτελεί μοναδική θεραπευτική πρόταση με μακροπρόθεσμα ικανοποιητικά αποτελέσματα στην απώλεια βάρους, στην ίαση ή και βελτίωση των συνοδών νόσων, στην βελτίωση της ποιότητας ζωής και την αύξηση του προσδόκιμου ζωής των ασθενών. Χαρακτηριστικά, ο Δρ. Σκρουμπής αναφέρει «Δεν πρόκειται για αισθητική χειρουργική. Δεν αφορά ανθρώπους που θέλουν να χάσουν 6 και 10 κιλά. Αφορά ασθενείς με πολλά παραπάνω κιλά από το φυσιολογικό βάρος. Τα κριτήρια επιλογής των ασθενών για χειρουργική αντιμετώπιση της κλινικής σοβαρής παχυσαρκίας είναι τα ακόλουθα: BMI ≥ 40 ή ≥ 35, με σοβαρές συνοδές παθήσεις σχετιζόμενες με την παχυσαρκία».

Το πρόγραμμα του συνεδρίου περιελάμβανε διαλέξεις και ομιλίες στρογγυλής τράπεζας, τόσο από χειρουργούς, όσο και από ενδοκρινολόγους/διαβητολόγους και κλινικούς διαιτολόγους. Παράλληλα έγινε σύνδεση με το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Μονπελιέ, όπου ο Καθηγητής David Nocca διενέργησε βαρεία βαριατρική χειρουργική επέμβαση, η οποία αναμεταδόθηκε στο αμφιθέατρο. Την μεγαλύτερη προσοχή συγκέντρωσε η ομιλία “Μεταβολική Χειρουργική – σύγχρονες τάσεις και αποτελέσματα”, όπου διεξήχθη από τον διεθνώς διακεκριμένο χειρουργό καθηγητή Francesco Rubino, ο οποίος ήταν προσκεκλημένος από την Ethicon.

Ο κ. Rubino είναι ένας από τους πρωτοπόρους στην έρευνα, διδασκαλία και χειρουργική του διαβήτη, και παρουσίασε τα νεότερα κλινικά δεδομένα  για την παχυσαρκία και τη διαχείριση διαβήτη τύπου ΙΙ. Μεταξύ άλλων επικοινώνησε τις νέες κατευθυντήριες οδηγίες από τη Σύνοδο Κορυφής για τη Χειρουργική του Διαβήτη 2016 (DSS 2016) στο Λονδίνο, οι οποίες έλαβαν την έγκριση 46 Επιστημονικών Εταιρειών από όλο τον κόσμο. «Με τις νέες αυτές Κατευθυντήριες Οδηγίες της ADA και των άλλων σημαντικών οργανισμών, ο διαβήτης Τύπου 2 ανακηρύχθηκε επίσημα ως χειρουργήσιμη νόσος, με τη βαριατρική και τη μεταβολική χειρουργική να αποτελούν ενδεδειγμένες θεραπείες. Αυτό αποτελεί πραγματικά μια ιστορική εξέλιξη», δήλωσε ο Francesco Rubino, MD, πρόεδρος του  τμήματος Μεταβολικής και Βαριατρικής Χειρουργικής του Βασιλικού Κολεγίου του Λονδίνου και συν-διοργανωτής της DSS. «Είναι ζωτικής σημασίας να ενημερωθούν οι ιατροί της πρωτοβάθμιας περίθαλψης, οι φορείς χάραξης πολιτικών υγείας καθώς και το ευρύ κοινό για τις νέες κατευθυντήριες γραμμές, ώστε οι ενδεδειγμένοι ασθενείς να έχουν πρόσβαση σε μια θεραπευτική αντιμετώπιση του διαβήτη που είναι κλινικά αποδεδειγμένη και οικονομικά αποτελεσματική». Τέλος, υπογράμμισε ότι όλες οι επεμβάσεις περιοριστικού τύπου γίνονται πλέον λαπαροσκοπικά με όλα τα οφέλη των ελάχιστα επεμβατικών επεμβάσεων, όπως μειωμένη παραμονή στο νοσοκομείο, λιγότερος μετεγχειρητικός πόνος, ταχύτερη ανάρρωση κ.ο.κ.