Η αφαίρεση της σκωληκοειδούς απόφυσης περιορίζει τον κίνδυνο για νόσο του Πάρκινσον

Νέα έρευνα αναφέρει ότι η αφαίρεση της σκωληκοειδούς απόφυσης μπορεί ενδεχομένως να μειώσει τον κίνδυνο νόσου του Πάρκινσον.

Το εύρημα ακολουθεί ανάλυση που εξέτασε πώς η αφαίρεσή της επηρεάζει τον κίνδυνο νόσου του Πάρκινσον σε 1,6 εκατομμύρια Σουηδούς.

Η έρευνα δεν μπόρεσε να αποδείξει αιτιατή σχέση, αλλά ανακάλυψε ότι η αφαίρεση της σκωληκοειδούς απόφυσης μείωσε τον κίνδυνο για νόσο του Πάρκινσον περίπου κατά 20%.

Η Viviane Labrie, του Van Andel Research Institute στο Grand Rapids, δήλωσε ότι πρόκειται για ιστό που οι περισσότεροι θεωρούν άχρηστο όργανο. Είναι επικολλημένο στο παχύ έντερο και αφαιρείται με εγχείρηση.

Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι η σκωληκοειδής απόφυση μπορεί ενδεχομένως να είναι περιοχή ιστών που παίζει ρόλο στην έναρξη της νόσου του Πάρκινσον.

Η παθολογία της νόσου Πάρκινσον στον εγκέφαλο είναι τα σωμάτια Lewy, που χαρακτηρίζονται από ανώμαλη μορφή πρωτεΐνης που ονομάζεται άλφα-συνουκλεΐνη.

Αυτά βρίσκονται στα έντερα και στην σκωληκοειδή απόφυση, ορισμένες φορές χρόνια πριν την έναρξη των συμπτωμάτων Πάρκινσον.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι σε σπάνια γεγονότα, αυτές οι πρωτεΐνες που δραπετεύουν από τη σκωληκοειδίτιδα  και φτάνουν στον εγκέφαλο θα μπορούσαν να οδηγούν στη νόσο Πάρκινσον.

Συνήθης μεταξύ των επιπλοκών της νόσου είναι η έναρξη γαστρεντερικής δυσλειτουργίας, όπως δυσκοιλιότητα, που μπορεί να προϋπάρχει της απώλειας κινητικότητας έως 20 χρόνια.

Αυτό σηματοδοτεί πιθανή σχέση μεταξύ της έναρξης της νόσου Πάρκινσον και της σκωληκοειδούς απόφυσης, εξήγησε.

Από το 1,6 εκατομμύριο ασθενείς που καλύφτηκαν περισσότεροι από 550.000 υποβλήθηκαν σε εγχείρηση αφαίρεσης.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η νόσος τελικά διαγνώστηκε σε 1,2 σε κάθε 1.000 ασθενείς με αφαίρεση σκωληκοειδούς απόφυσης  σε σύγκριση με κίνδυνο 1,4 για κάθε 1.000 ανθρώπους στο γενικό πληθυσμό.

Αυτό σήμαινε ότι ο κίνδυνος για νόσο του Πάρκινσον μειώθηκε κατά 19,3% σε όσους είχαν υποβληθεί σε εγχείρηση.

Έχοντας εστιάσει στις εμπειρίες 850 ασθενών, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η αφαίρεση της σκωληκοειδούς απόφυσης  συνδεόταν επίσης με καθυστέρηση έναρξης της νόσου Πάρκινσον κατά 3,6 χρόνια σε όσους υποβλήθηκαν σε εγχείρηση αλλά παρόλα αυτά εμφάνισαν τη νόσο.

Η Labrie τόνισε ότι δεν λέει πως η ύπαρξη σκωληκοειδούς απόφυσης προκαλεί νόσο του Πάρκινσον  και ότι όλοι θα πρέπει να την αφαιρέσουν.

Πιστεύει ότι αυτό που ξεχωρίζει κάποιον που εμφανίζει νόσο του Πάρκινσον από κάποιον που δεν εμφανίζει, δεν είναι η παρουσία αυτής της παθολογίας αλλά οι παράγοντες που προκαλούν την αποχώρηση από τη σκωληκοειδή απόφυση.

Αυτό αυξάνει την προοπτική της ανάπτυξης νέων θεραπειών που σχεδιάστηκαν για να εμποδίσουν τέτοιες συστάδες πρωτεϊνών να δραπετεύσουν από τη σκωληκοειδίτιδα.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Science Translational Medicine.

Πηγές:
Science Translational Medicine.