Η έρευνα έγινε σε παίκτες του αμερικανικού football από πανεπιστήμια και κολέγια του Ουϊσκόνσιν. Συνολικά συμμετείχαν 41 παίκτες οι οποίοι έπαθαν διάσειση εγκεφάλου στη διάρκεια αγώνων και 43 συνομήλικοί τους οι οποίοι κτύπησαν στο κεφάλι. Κανένας από τους παίκτες δεν είχε χάσει τις αισθήσεις του όταν κτύπησε.
Κατά την έναρξη της αθλητικής σεζόν όλοι οι παίκτες είχαν υποβληθεί σε αναλύσεις αίματος. Μετά τους τραυματισμούς τους, όλοι οι παίκτες έκαναν πάλι αναλύσεις αίματος. Οι αναλύσεις έγιναν 6, 24 και 48 ώρες έπειτα από το συμβάν, καθώς και 8, 15 και 45 ημέρες αργότερα.
Οι επιστήμονες μέτρησαν τα επίπεδα επτά ουσιών (βιοδείκτες) που σχετίζονται με την φλεγμονή και με τις σοβαρές εγκεφαλικές κακώσεις. Δύο από αυτούς τους βιοδείκτες, η ιντερλευκίνη-6 και η ιντερλευκίνη-1, βρέθηκαν αυξημένοι στους παίκτες με εγκεφαλική διάσειση, 6 ώρες μετά το κτύπημα στο κεφάλι. Όσοι από αυτούς είχαν τα υψηλότερα επίπεδα ιντερλευκίνης-6, χρειάσθηκαν περισσότερο καιρό για να αναρρώσουν.
Συνολικά, οι παίκτες με διάσειση είχαν συμπτώματα επί 8,9 μέρες κατά μέσο όρο. Ωστόσο οι παίκτες με τα υψηλότερα επίπεδα ιντερλευκίνης-6 είχαν 39% περισσότερες πιθανότητες να μην έχουν αναρρώσει 9 μέρες μετά τον τραυματισμό τους.
"Είναι τόσο πολλοί οι άνθρωποι που παθαίνουν διάσειση εγκεφάλου και ο αριθμός όσων αργούν να αναρρώσουν, ώστε κάθε μετρήσιμο εργαλείο που μπορούμε να αναπτύξουμε θα είναι πολύ ωφέλιμο γι' αυτούς", δήλωσε ο κύριος ερευνητής Dr Timothy Meier, επίκουρος καθηγητής Νευροχειρουργικής στο Ιατρικό Κολέγιο του Ουϊσκόνσιν.
Πηγές:
Περιοδικό Neurology
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}